Ο λαγός αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα παραδοσιακά θηράματα στη χώρα μας, για το οποίο γίνονται και οι περισσότερες κυνηγετικές έξοδοι, αν λάβουμε υπόψη και τις εξόδους για εκπαίδευση των κυνηγόσκυλων.
Η κυνηγετική κάρπωση του λαγού, όπως και κάθε θηράματος, έχει αναγνωριστεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο (bag statistics), ως σημαντικό εργαλείο στα πλαίσια της διαχείρισης ενός θηραματικού είδους, συνεκτιμώντας φυσικά τις παραμέτρους που επιδρούν ποικιλοτρόπως σε αυτήν (αρπακτικότητα ,κ.α)
Στην έρευνα που παρουσιάζεται στη συνέχεια, έγινε για όγδοη συνεχόμενη χρονιά καταγραφή της κάρπωσης των λαγών από κυνηγούς του Κ.Σ. Αλεξανδρούπολης. Η συγκεκριμένη έρευνα ξεκίνησε την κυνηγετική περίοδο 2016-2017 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα , με σκοπό να υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό εύρος, έτσι ώστε να μπορούμε να έχουμε επικαιροποιημένη εικόνα για την πληθυσμιακή αφθονία του είδους στη συγκεκριμένη περιοχή.
Η κυνηγετική περίοδος 2023-2024 για το λαγό, ξεκίνησε μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν το νομό Έβρου, οι οποίες προκάλεσαν και εκτεταμένες απαγορεύσεις θήρας, με αποτέλεσμα ο αριθμός των κυνηγών που δραστηριοποιήθηκαν στο κυνήγι του λαγού, όπως και στα περισσότερα άλλα, να περιορίζεται σε ποσοστό κάτω του 50%, σε σχέση με τα προηγούμενα έτη, ενώ οι περισσότεροι από τους κυνηγούς που ασκήσαν τη δραστηριότητά τους, πραγματοποίησαν εξόδους κυρίως σε περιοχές του ν. Ροδόπης.
Οι 34 παρέες που συμμετείχαν στη φετινή καταγραφή αποτελούν παρόλα αυτά σημαντικό στατιστικό δείγμα για τους λαγοκυνηγούς του Συλλόγου.
Τα στατιστικά κάρπωσης λαγών στον Έβρο (Αλεξανδρούπολη), ανά κυνηγετική περίοδο δίνονται στον παρακάτω πίνακα.
Ενώ παρατηρούμε πως δεν υπάρχει αξιόλογη διακύμανση μεταξύ του μέσου όρου κάρπωσης λαγών στις κυνηγετικές περιόδους μέχρι το 2019-20, ούτε μεγάλη απόκλιση με το πέρας δεκαπενταετίας περίπου , αντιθέτως παρατηρείται σημαντική μείωση τις τελευταίες τρεις χρονιές και μάλιστα με φθίνουσα πορεία.
Οι αιτίες που οδήγησαν στην μείωση της κάρπωσης μπορεί να είναι πολλές και να σχετίζονται με διάφορα αίτια που επιδρούν στην μείωση του πληθυσμού ενός είδους, π.χ., αρπακτικότητα, υποβάθμιση ενδιαιτήματος, αποτυχία αναπαραγωγής, ασθένειες κ.α..
Την μείωση της κάρπωσης τα προηγούμενα 2 έτη την είχαμε αποδώσει στον αποκλεισμό των λαγοκυνηγών από μεγάλες εκτάσεις , λόγω των συχνών περιστατικών επιθέσεων λύκων σε κυνηγόσκυλα σε εκείνες τις περιοχές , που ανέρχονταν στο 50% περίπου των εκτάσεων που αντιστοιχούν στον συγκεκριμένο Κυνηγετικό Σύλλογο.
Έτσι, οι περιοχές που δεν παρατηρήθηκαν επιθέσεις λύκων σε κυνηγόσκυλα συγκέντρωσαν την πλειονότητα των κυνηγών τα τελευταία χρόνια , με αποτέλεσμα να δεχτεί υψηλή πίεση ο πληθυσμός των λαγών στις περιοχές αυτές και να περιοριστεί η κάρπωση.
Την φετινή κυνηγετική χρονιά το φαινόμενο διογκώθηκε κατά πολύ με την μετακίνηση των κυνηγών στο διπλανό νομό, όπου ομολογουμένως η συσσώρευση τόσων πολλών κυνηγών είχε πενιχρά αποτελέσματα στην κάρπωση από τη μια, αλλά κυρίως υποβαθμίστηκε αυτό καθαυτό το κυνήγι του λαγού. Επίσης για πρώτη φορά παρατηρήθηκε μηδενική κάρπωση σε τόση μεγάλη κλίμακα, περίπου στο 20% των παρεών.
Θέλοντας να έχουμε συγκρίσιμα στοιχεία για την κάρπωση των λαγών στην ευρύτερη περιοχή της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης εντάξαμε τη χρονιά που μας πέρασε και τους κυνηγούς του Κ.Σ. Ελευθερούπολης στην ίδια έρευνα.
Από 23 παρέες και συνολικά 50 λαγοκυνηγούς θηρεύτηκαν 198 λαγοί που αντιστοιχεί σε 3,96 λαγούς ανά λαγοκυνηγό κατά μέσο όρο.
Η ΚΟΜΑΘ θα συνεχίσει την καταγραφή της κάρπωσης του λαγού τόσο στη Θράκη όσο και σε άλλες περιοχές, προκειμένου να ενισχυθούν τα διαθέσιμα στοιχεία και να μπορούν να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με την εξέλιξη της πληθυσμιακής αφθονίας του λαγού σε κάθε περιοχή.
Πέτρος Πλατής
Δασολόγος Msc -θηραματοπόνος
Επιστημονικός Συνεργάτης ΣΤ΄ΚΟΜΑΘ
