Κυνηγετική σκοποβολή την νεκρή περίοδο…

Ο κυνηγός δεν σταματάει τις δραστηριότητές του στη νεκρή περίοδο. Τόσα τον περιμένουν. Άλλοι έχουν αρχίσει ήδη τα εκπαιδευτικά στα περδικοβούνια και τους μακεδονικούς κάμπους, άλλοι αρματώνουν τα καλάμια τους και άλλοι χαίρονται που ήρθε η ώρα για το σκοπευτήριο.
Άλλη μία κυνηγετική περίοδος έφτασε πλέον στο τέλος της, αφήνοντας σε όλους μας μια αίσθηση θλίψης και αβεβαιότητας για το μέλλον. Ποιος ξέρει πώς θα ’ναι τα πράγματα του χρόνου… Ίσως καλύτερα! Οι κυνηγοί, ωστόσο, προσπαθούν να παρατείνουν με κάθε τρόπο την ευχαρίστηση του κυνηγίου, είτε εκπαιδεύοντας τα σκυλιά τους, είτε πυροβολώντας «πιατάκια», είτε κυνηγώντας… «άγρια» μαγιό στις παραλίες. Ο κυνηγός, φίλοι μου, γεννιέται, δεν γίνεται!

Για κυνήγι στο… σκοπευτήριο!
Το κυνήγι είναι η αρχή των πάντων. Τα σκοπευτικά αθλήματα επινοήθηκαν με γνώμονα πάντα την εξομοίωση των συνθηκών του κυνηγίου. Αυτό τουλάχιστον μαρτυρά η ιστορία του Trap Shooting, το οποίο θεωρείται το πρώτο άθλημα με λειόκαννο όπλο και σκάγια, στη σκοπευτική ιστορία. Η πρώτη καταγεγραμμένη μαρτυρία περί αυτού έρχεται από τα 1733 στην Αγγλία. Αλλά ας πούμε λίγα λόγια, σχετικά με το ξεκίνημα της σκοποβολής και τη σχέση της με το κυνήγι.

Παράγοντας εξέλιξης, η αριστοκρατία
Η εξέλιξη των κυνηγετικών όπλων υποστηρίχθηκε ουσιαστικά από την αριστοκρατία εκείνης της περιόδου, για την οποία το κυνήγι με λειόκαννα όπλα σηματοδοτούσε μια νέα μοντέρνα εποχή. Οι βασιλικές αυλές της Ευρώπης αναζητούσαν συνεχώς νέες διεξόδους στην ανία τους και όπως ήταν φυσικό, η οποιαδήποτε ενασχόλησή τους αποτελούσε αφορμή για μια νέα μόδα. Αυτή η μόδα, λοιπόν, του κυνηγίου με όπλα, αντί γερακιών και διχτύων, γέννησε την ανάγκη για εξάσκηση στη σκόπευση κινητού στόχου. Αφού τα χρήματα της άρχουσας τάξης περίσσευαν, όπως και η διάθεση για επίδειξη, η εξάσκηση αυτή εξελίχθηκε σε ανταγωνισμό, παρουσία επισήμων προσκεκλημένων, στα διάσημα κυνηγετικά περίπτερα της εποχής, τα οποία διαμορφώθηκαν κατάλληλα για την περίσταση.

Προσομοίωση κυνηγετικών συνθηκών
Δυστυχώς, η εξάσκηση αυτή απαιτούσε ζωντανά περιστέρια αντί στόχων, τα οποία τοποθετημένα σε ειδικές παγίδες (Traps!), απελευθερώνονταν από τον αφέτη κατόπιν παραγγέλματος του σκοπευτού, για να σκοτωθούν, μέσω επιφωνημάτων θαυμασμού, από το γυναικείο –μάλλον αδιάφορο για τα τεκταινόμενα– πλήθος. Αργότερα, το Trap Shooting με περιστέρια εξελίχθηκε σε διαγωνισμό γνωστό ως Tiro, όπου τεράστια ποσά άλλαζαν χέρια, μέσω στοιχημάτων. Ο διαγωνισμός αυτός ποτέ δεν θεωρήθηκε άθλημα με τη σημερινή έννοια του όρου και ουδέποτε έγινε αποδεκτός στη χώρα μας. Η  χρήση ζωντανών στόχων στο Trap Shooting εκείνης της εποχής, επιβεβαιώνει την ανάγκη προσομοίωσης των κυνηγετικών συνθηκών, έστω και με το βάρβαρο αυτόν τρόπο.

Ανάγκη για εξεύρεση λύσεων
Το νέο αυτό άθλημα βοήθησε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της τεχνικής σκόπευσης κινητού στόχου και έκανε ξεκάθαρα πλέον τα επιθυμητά χαρακτηριστικά των λειόκαννων όπλων στους χρήστες τους. Αυτοί με τη σειρά τους απαίτησαν λύσεις από τους φωτισμένους οπλοκατασκευαστές της εποχής, δίδοντας τις κατάλληλες οδηγίες και τα άφθονα χρήματά τους. Οι κατασκευαστές από τη μεριά τους, υπακούοντας σε έναν δημιουργικό οίστρο, βοηθούμενοι βέβαια και από ένα σύστημα κατοχύρωσης και διάθεσης πατέντας που ίσχυε σε ορισμένες χώρες όπως η Αγγλία, ξεκίνησαν μια ξέφρενη κούρσα αναζήτησης και κατασκευής των καλύτερων λύσεων για τα επιμέρους προβλήματα των κυνηγετικών όπλων.

Θυσία στο βωμό της εξέλιξης
Οι διάσημοι κυνηγοί και σκοπευτές της εποχής, κατάφεραν να απομονώσουν και να αναλύσουν όλα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία οδήγησαν στην ολοκληρωτική σχεδόν εξέλιξη των επωμιζόμενων λειόκαννων όπλων και στην ανάπτυξη της σκοπευτικής τέχνης.
Τα αποτελέσματα από τις προσπάθειες όλων αυτών των ανθρώπων, είναι ορατά σε όσους σήμερα ασχολούνται με το κυνήγι και τη σκοποβολή, αλλά θα λέγαμε πως τη μεγαλύτερη χάρη τη χρωστάμε όλοι μας στις χιλιάδες των αθώων περιστεριών που θυσιάστηκαν για δικό μας όφελος. 

Φτερά και πούπουλα
Η πρώτη επίσημη διαμαρτυρία αντικυνηγών εναντίον της χρήσης των περιστεριών έγινε το 1841. Πριν από αυτή όμως, η ευαισθησία πολλών σκοπευτών και θεατών φαίνεται πως είχε αρχίσει να οδηγεί τα πράγματα προς μια διαφορετική κατεύθυνση. Έτσι, στα μισά περίπου του 19αι., μηχανές εκτόξευσης ψεύτικων στόχων άρχισαν να εμφανίζονται στα σκοπευτήρια της Αγγλίας και να κερδίζουν έδαφος. Η ανάγκη βέβαια για σύνδεση με το κυνήγι παρέμενε επιτακτική και η εξομοίωση της σκοποβολής με τις πραγματικές συνθήκες του κυνηγίου επιβεβαιώνεται με τη χρήση των πρώτων εκτοξευόμενων στόχων. Στο Ball Trap Shooting, για παράδειγμα, οι στόχοι ήσαν μπάλες από διαφανές γυαλί οι οποίες γεμίζονταν με… φτερά! Έτσι, όταν έσπαζαν στον αέρα, προσομοίαζαν στο χτύπημα των πουλιών. Οι γυάλινες αυτές μπάλες εκείνης της εποχής αποτελούν σήμερα πολύτιμα συλλεκτικά αντικείμενα.

Skeet και Sporting
Αλλά και οι πρώτοι δίσκοι σκοποβολής, με το σχετικά ανώμαλο «πέταγμά» τους στον αέρα, προσομοίωναν σημαντικά στο πέταγμα ενός πραγματικού πουλιού και αυτό ενθουσίαζε τον τότε κυνηγετικό κόσμο.
Σιγά σιγά, σκοπευτικές λέσχες (Clubs) ιδρύθηκαν, πρωταθλήματα θεσπίστηκαν και νέα σκοπευτικά αθλήματα ήρθαν να προστεθούν στη γκάμα του σπορ της σκοποβολής. Όπως τα προηγούμενα,  στηρίχθηκαν κι αυτά στην προσομοίωση του κυνηγίου, με το άθλημα του Sporting να αποτελεί την πιο πειστική ίσως εκδοχή του. Βέβαια, σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση στην τεχνική επώμισης του κυνηγετικού όπλου, το Skeet ως άθλημα κατέχει τα πρωτεία και παραμένει ο βασιλιάς των αθλημάτων που απαιτούν επώμιση με την εμφάνιση του στόχου και όχι πριν. 

Τα υποκατάστατα δεν λύνουν το πρόβλημα
Κακά τα ψέματα, το κυνήγι δεν υποκαθίσταται εύκολα από κανένα άθλημα και αν ήθελε κάποιος να διακινδυνεύσει μια δυσοίωνη πρόβλεψη, θα έλεγε πως εάν καταργηθεί κάποτε το πραγματικό κυνήγι τότε δυστυχώς θα μαραζώσει και η σκοποβολή, παρά τις αντίθετες γνώμες. Τα υποκατάστατα ποτέ δεν άντεξαν πολύ!
Στη σημερινή εποχή, όμως, πόση χαρά μπορούμε να βρούμε ως κυνηγοί, πυροβολώντας πήλινους δίσκους; Πόσο μπορεί κάτι τέτοιο να μας γεμίσει;
Αυτό ακριβώς θα είναι και το θέμα των επόμενων άρθρων μας όπου εξετάζοντας τα αθλήματα του πήλινου στόχου και την ιστορία τους, θα ερευνήσουμε το κατά πόσο αυτά συνδέονται με το κυνήγι και την ευχαρίστησή του. Παράλληλα, θα μας δοθεί η δυνατότητα να αναλύσουμε τεχνικές, να επισημάνουμε λάθη και το σπουδαιότερο να ανακαλύψουμε «θηράματα» μέσα στο σκοπευτήριο.         

Ελάτε λοιπόν μαζί μας  για ένα κυνήγι λαγών, φάσσας, ορτυκιών, ενίοτε και αγριόχοιρου, στο πλησιέστερο σε εσάς σκοπευτήριο.

Του Νίκου Υφαντή, προπονητού σκοποβολής

 

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial
Facebook41
Instagram2k
error: Content is protected !!
Scroll to Top