Του Ευάγγελου Μπάμπα, μαιευτήρα-γυναικολόγου
Μια κρύα χειμωνιάτικη Κυριακή του Δεκέμβρη στο Στανό, συγκεντρωθήκαμε με τη παρέα μου στη καλύβα, για να πιούμε το ζεστό μας καφεδάκι πριν ξεκινήσει η περιπέτεια!
Παράλληλα με την απόλαυση του πρωινού καφέ γινόταν και τα πειράγματα για το κυνήγι της προηγούμενης ημέρας και τα κατορθώματά μας.
Χωριστήκαμε σε έξι ομάδες των δύο-τριών ατόμων και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε για αποτυπώματα αγριόχοιρων. Εγώ (Γιατρός), ο Σαμαράς και ο Κασαμπαλής ανεβήκαμε στον Προφήτη Ηλία και κατεβήκαμε απ’ το «Βουλγάρικο». Ο Αγούλας και ο Στράτος πήγαν από Αγ. Κυριακή για «Ζεστό Νερό». Ο Τζίμης με το Διαμαντή και το Κώστα πήγαν στο «Κάγκελο» και κατέβηκαν Αγ. Κυριακή. Ο Μυλωνάς και ο γιος του πήγαν «Κρυονέρι», Αγ. Παρασκευή και «Κρανιώνα». Ο Ευθυμούδης και ο Τριανταφύλλου ανέλαβαν «Κόκκινη Μπάρα», «Κεραίες», «Ρούσι». Και ο Στέλιος από τα Λαγυνά πήγε στο «Καπακλή».
Μετά από δύο ώρες περίπου συναντηθήκαμε όλοι στην Αγ. Κυριακή για να πούμε τι βρήκε ο καθένας. Ο Τζίμης βρήκε χνάρια, αλλά οδηγούσαν στο καταφύγιο. Εμείς βρήκαμε, αλλά οδηγούσαν εκτός παγάνας. Ο Αγούλας βρήκε κάποια αποτυπώματα στο «Ζεστό Νερό» που συνέχιζαν για τα «Σκλήθρα». Ο Μυλωνάς βρήκε στο «Κρυονέρι» και ο Ευθυμούδης με το Τριανταφύλλου στου «Παυλάρα Καλύβα». Μετά από συνεννόηση, η παρέα αποφάσισε να αφήσουμε τους σκύλους στο πάτημα που βρήκε ο Αγούλας.
Παίρνει ο Τζίμης τα σκυλιά και τ’ αφήνει να κυνηγήσουν στο «Ζεστό Νερό». Εμείς οι υπόλοιποι δέσαμε στο «Κρανιώνα». Ο Μυλωνάς πήγε στου «Πατσίκα το Μαντρί» και ο Αγούλας στου «Καπακλή» για παγάνα. Αφού ετοιμαστήκαμε, ο Τζίμης ξαμόλησε το Τζόνι (σκύλος) με αποτέλεσμα μετά από μισή ώρα να έχει εντοπίσει το γουρούνι στα «Σκλήθρα». Εφόσον το κάνει στάμπα για αρκετή ώρα και δε σηκώνεται το γουρούνι, αποφασίζουμε να μπει κάποιος να το σηκώσει. Έτσι κι έγινε και το γουρούνι πηγαίνει στο «Κρανιώνα». Τη κρίσιμη αυτή στιγμή οι ασύρματοι πήραν φωτιά! Τα γαυγίσματα των σκύλων σε ξεσηκώνουν και αρχίζουν να πέφτουν οι πρώτες νιφάδες χιονιού!!! Η αδρεναλίνη έχει φτάσει στα ύψη, αλλά παρ’ όλα αυτά το γουρούνι δε πάει στα καρτέρια, αλλά πάει κάτω απ’ του «Τζιμάνη» και προχωρά για το «Μαντρολόι». Εμείς φύγαμε απ’ το «Κρανιώνα» όπου είχαμε δέσει και ο Στέλιος με τον Ιατρού πήγαν με την ελπίδα να προλάβουν στη «Καραμπογιά». Εγώ και οι υπόλοιποι πήγαμε στην «Οχτάρα». Δυστυχώς στη «Καραμπογιά» δε πρόλαβαν το γουρούνι, τους είχε περάσει! Πρόλαβαν μόνο το Τζόνι και τα κουτάβια.
Το θήραμα τελικά ερχόταν με προορισμό την «Οχτάρα» όπου είχαμε ετοιμαστεί και περιμέναμε εγώ και η υπόλοιπη ομάδα. Ακούω τα σκυλιά να περνούν του «Στόικου το Ραχώνι» και να κατηφορίζουν για της «Παπαδιάς». Ενώ περιμένω στην «Οχτάρα», το καλό το καρτέρι, ξαφνικά βλέπω το γουρούνι να ξεπροβάλλει μέσα απ’ τις ακακίες και να έρχεται κατά πάνω μου!!! Εκείνη τη στιγμή λέω μέσα μου: «Σ’ έφαγα!».. Σηκώνω τη καραμπίνα μου και το σημαδεύω! Ταυτόχρονα τα σκυλιά πίσω μου γαυγίζουν ασταμάτητα και τρέχουν προς το μέρος μου και αυτά. Πυροβολώ το γουρούνι και πέφτει κάτω με τη μια! Σε δύο λεπτά εμφανίζονται τα σκυλιά και ορμάνε στο σκοτωμένο κάπρο και αρχίζουν να το δαγκώνουν. Η χαρά μου είναι απερίγραπτη και η ικανοποίηση μεγάλη!!! Όλη η παρέα αρχίζει ν’ απαθανατίζει το συμβάν και να μου δίνει συγχαρητήρια. Τα κινητά έχουν πάρει φωτιά προκειμένου ν’ ανεβάσουμε στο youtube στιγμιότυπα από ένα τόσο συναρπαστικό κυνήγι και να μοιραστούμε το πάθος μας και με άλλους κυνηγούς.
Φορτώνουμε το θήραμα στο αυτοκίνητο του Στέλιου και πάμε για τσίπουρα και χαλάρωση στη καλύβα του Κασαμπαλή όπου μας περιμένει ο τρελο-Θόδωρος με ζεστή σούπα και μεζεδάκια! Το γλέντι ξεκινά…! Το γδάρσιμο και τεμάχισμα του γουρουνιού συνοδεύεται από γέλια, τραγούδια, πειράγματα και φυσικά τσίπουρα! Τα λόγια είναι πλέον περριτά….
Άλλη μια επεισοδιακή ημέρα κυνηγιού τελειώνει ευχάριστα! Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα!!!
