Του Δημήτρη Δραχτίδη
Ο κυνηγετικός χρόνος δεν περιορίζεται μόνο στην άσκηση του κυνηγίου, αλλά συνεχίζεται πολύ πέραν αυτού…
Ο κυνηγός δεν απολαμβάνει μόνο τις κυνηγετικές του εξόδους και από κει και έπειτα παύει εντελώς να ασχολείται, μα όπως φαίνεται άλλωστε, συνεχίζει να γοητεύεται απ’ την κυνηγετική του δραστηριότητα διηγούμενος τις εμπειρίες του σε κάθε δεδομένη περίσταση. Το κυνήγι, λοιπόν, υφίσταται και μετά τη λήξη του, ως αναπόληση των γεγονότων των οποίων, μάλιστα, η ευχαρίστηση είναι σχεδόν ισότιμη με το γεγονός καθ’ αυτό. Βλέπουμε ακόμη γέροντες ανήμπορους πλέον να κυνηγήσουν, να εξιστορούν περιπέτειες που έζησαν στα νιάτα τους με τόσο πάθος σαν να τις ζουν ακόμη. Δεν θα σφάλαμε αν ισχυριζόμασταν ότι οι κυνηγετικές εμπειρίες είναι ανεξίτηλες και συνεχίζουν να ασκούν γοητεία πάντοτε, τόσο όταν συμβαίνουν όσο και όταν αναπολούνται.
Το κυνήγι είναι τόσο στενά συνυφασμένο με τη ζωή του κυνηγού ώστε πολλές φορές (ο κυνηγός) να κυνηγά ακόμη και στον… ύπνο του! Πόσα και πόσα όνειρα με αφθονία θηραμάτων δεν έχουμε δει! Ποτέ δεν θα ξεχάσω όταν γύρισα κάποτε στο σπίτι και ενώ κοιμόταν ο πατέρας μου, χωρίς να τον ξυπνήσω, πριν καλά-καλά αφήσω τη βαλίτσα μου, τον ακούω να… σφυρίζει στα σκυλιά του και να τα παροτρύνει να ψάξουν σε συγκεκριμένο σημείο λέγοντας έντονα: εδώ μωρέ! Φαίνεται είχε σηκωθεί ο λαγός και δεν πρόλαβε να τον τουφεκίσει στον ύπνο του!
Ποτέ όμως δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το κυνήγι δεν είναι η ζωή μας ολάκερη. Η ζωή έχει πολλές παραμέτρους και η κάθε μία αποτελεί μια πτυχή της. Για παράδειγμα, η εργασία δεν είναι η ζωή μας. Δεν ζούμε για να εργαζόμαστε μόνο, αλλά εργαζόμαστε για να ζούμε και τις άλλες ομορφιές της ζωής. Ο γάμος ένας άλλος βασικός σταθμός της ζωής, δεν αναιρεί το κυνήγι, απόδειξη έχουμε τους χιλιάδες έγγαμους κυνηγούς. Ο καθένας μπορεί να βιώσει αρμονικά όλες τις δραστηριότητες του χωρίς υπερβολές, με μέτρο. Άλλωστε όλες οι αξίες της ζωής ιεραρχούνται και η κάθε μία παίρνει τη θέση της στη συνείδησή μας. Όταν υπάρχει αλλοίωση των αξιών τότε συμβαίνουν παρατράγουδα. Ας σκεφτούμε τι έχει να γίνει όταν παρατάμε τη δουλειά μας για να κυνηγήσουμε ή αδιαφορούμε για τη γυναίκα μας και ενδιαφερόμαστε(αποκλειστικά) για το σκυλάκι μας! Ας φροντίσουμε, λοιπόν, αυτή την ομορφιά του κυνηγιού, που τόσο οι κυνηγοί τη γεύονται, να απολαμβάνουμε τόσο κατά την άσκησή του όσο και μετά κατά την παύση του, παράλληλα με τις άλλες ομορφιές της ζωής, διάγοντας αρμονικά το βίο μας.
