Οι αλλαγές στους Ιχνηλάτες Γιούρα

Του Θανάση Κυριτσάκα

  • BERNER LAUFHUND – ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ ΒΕΡΝΗΣ
  • LUZERNER LAUFHUND – ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ ΛΟΥΚΕΡΝΗΣ
  • SCHWYZER LAUFHUND – ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ ΣΒΥΤΣ
  • JURA LAUFHUNDE type Bruno – ΓΙΟΥΡΑ ΤΥΠΟΥ ΜΠΡΟΥΝΟ

ΚΑΤΑΓΩΓΗ: ΕΛΒΕΤΙΑ

FCI – Standard No 59 / 1-1-1990

Και οι τέσσερις ράτσες έχουν καταγραφεί με ενιαίο πρότυπο στα FCI – Standards με No 59, στις 22 Ιανουαρίου 1933. Παλαιότερα υπήρχε και η ποικιλία του Γιούρα, τύπου Σαιντ Υμπέρ, αλλά σήμερα έχει εξαφανιστεί απ’ την Ελβετία και αναπτύσσεται μόνο στη Γαλλία. Έχουν κοινά σωματικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά, διαφέρουν μόνο στο χρώμα…

Πρέπει να σημειωθεί πως οι Ελβετοί, μετά την απαγόρευση του ελεύθερου κυνηγίου και τη δημιουργία ρεζερβών σ’ όλη την επικράτεια, ήθελαν πιο αργούς ιχνηλάτες, που να κυνηγούν κοντά τους.

Έτσι, από τις παραπάνω ράτσες μεσαίου ύψους, δημιούργησαν τα κοντά σκυλιά (Niederlaufhund) με ύψος 33-41 εκ. (ιδανικό ύψος 36-38 εκ.), τα οποία αποτελούν ξεχωριστή ράτσα το καθένα και δεν πρέπει να συγχέονται με τα ψηλότερα. Έχουν καταγραφεί με ενιαίο πρότυπο στα FCI – Standards με No 60.

 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Οι ελβετικοί ιχνηλάτες έχουν παλιές και κοινές ρίζες με τους γαλλικούς ιχνηλάτες. Την εποχή των Κελτών και των Γαλατών, υπάρχει στην Ελβετία ο Ιχνηλάτης «Ουρλέρ της Αργκοβίας» και ο «Μπρούνο ντι Γιούρα», που προήλθαν από έναν ιχνηλάτη με μακριά και κυματιστά αφτιά που τον έλεγαν Σκύλο της Δύσης. Παράλληλα, στη Γαλλία υπάρχει το Άσπρο και Μαύρο Σαιντ Υμπέρ.

Την εποχή αυτή υπάρχουν στη Γαλλία και την Ελβετία κοινοί ιχνηλάτες. Οι διασταυρώσεις που έκαναν οι Ελβετοί από τα ήδη υπάρχοντα σκυλιά με τα γαλλικά, είχαν σκοπό να δημιουργήσουν μεσαίους σκύλους για κυνήγι στο βουνό, που να κυνηγούν μόνοι τους, ενώ οι Γάλλοι δημιούργησαν παρόμοιους, αλλά μεγάλους σκύλους για κυνήγι σε αγέλες.

Το 15ο αιώνα οι Ελβετοί μισθοφόροι, που δούλευαν για λογαριασμό των γάλλων βασιλιάδων, όταν γύριζαν στην Ελβετία έφερναν μαζί τους γαλλικούς ιχνηλάτες, οι οποίοι έδωσαν και αυτοί αίματα στους ήδη υπάρχοντες ελβετικούς σκύλους, δημιουργώντας διάφορες ποικιλίες.

Έτσι, οι Ελβετοί, στα χρόνια που πέρασαν, βελτίωσαν και σταθεροποίησαν τέσσερις ράτσες μεσαίου μεγέθους (Μπρικέ – Laufhund) και άλλες τέσσερις κοντές (Μπασέ – Niederlaufhund), που έχω αναφέρει:

Ο σκύλος της Λουκέρνης, απόγονος του Μπρούνο ντι Γιούρα και του Μπλε της Γασκώνης.

Ο σκύλος της Βέρνης, απόγονος του Μπρούνο ντι Γιούρα και του Γασκώνης-Σαιντόνζης, με επιμειξία και του γαλλικού Σκύλου της Αριέγης.

Ο Σβυτς, απόγονος του Άσπρου Σαιντ Υμπέρ, με επιμειξία του γαλλικού Πορσελέν και του Μπρούνο ντι Γιούρα.

Ο Ιχνηλάτης Γιούρα, τύπου Μπρούνο, βελτιωμένος με αίματα Μαύρου Σαιντ Υμπέρ.

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΡΟΤΥΠΟΥ

ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ: Μήκος σώματος / Ύψος = 1,15 / 1  –   Ύψος / Ύψος στήθους = 2 / 1   –  Μήκος μουσούδας / Μήκος κρανίου = 1 / 1

  • Τόξο άρθρωσης ισχιακού και μηριαίου οστού, περίπου 110Ί
  • Τόξο άρθρωσης μηριαίου και οστού κνήμης, περίπου 120Ί
  • Τόξο άρθρωσης οστού κνήμης και ταρσικού, περίπου 130Ί
  • Τόξο άρθρωσης ωμοπλάτης 90Ί, ιδανικό 100Ί

ΚΕΦΑΛΙ: Κρανίο μακρύ, ισχνό και στενό, ινιακή προεξοχή εμφανής. Οι άξονες του κρανίου και της μουσούδας ελαφρώς αποκλίνοντες. Το στοπ φανερό, χωρίς υπερβολή. Μύτη εντελώς μαύρη, πολύ αναπτυγμένη, με ανοιχτά ρουθούνια. Μουσούδα με φινετσάτη δομή, στενή, ούτε τετράγωνη ούτε μυτερή.

ΜΑΤΙΑ: Σχήμα ελαφρώς οβάλ, μέσου μεγέθους, χρώμα περισσότερο ή λιγότερο σκούρο καφετί, σε αναλογία με το χρώμα του τριχώματος. Γλυκιά έκφραση.

ΧΕΙΛΙΑ: Μικρά, με κλειστή προσαρμογή. Τα πάνω ελαφρώς ανεβασμένα, στρογγυλεύουν προς τη μύτη, ποτέ μυτερά. Η γωνία που κάνουν στο στόμα δεν είναι φανερή.

ΑΦΤΙΑ: Δεμένα χαμηλά και προς τα πίσω, ποτέ φαρδιά, πολύ μακριά, φτάνουν και ξεπερνούν τη μύτη. Στενά, μαλακά, πέφτουν κυματιστά και στρογγυλεύουν ελαφρώς στις άκρες.

ΝΕΦΡΑ-ΟΣΦΥΣ: Συμπαγής και δυνατή.

ΛΑΙΜΟΣ: Μακρύς, κομψός και χαριτωμένος. Χωρίς φανερό προγούλι.

ΣΤΗΘΟΣ: Βαθύ, όχι πολύ πλατύ. Θώρακας σχεδόν μεγάλος.

ΡΑΧΗ: Μακριά, γερή και ίσια.

ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΠΟΔΙΑ: Ίσια, δυνατά, κάθετα, με γερά κόκαλα.

ΠΙΣΩ ΠΟΔΙΑ: Ιγνύες με ελαφρύ αγκώνα, μυώδεις, όχι παράνυχο.

ΠΟΔΙΑ-ΑΚΡΑ: Δυνατά, στρογγυλά. Πατούσες τραχιές και σκληρές. Νύχια γερά.

ΟΥΡΑ: Όχι πολύ μακριά, στέκεται οριζόντια ή με μία ελαφριά κλίση προς τα πάνω ή κάτω, αλλά ποτέ πολύ ψηλά. Έχει πυκνό τρίχωμα.

ΔΕΡΜΑ: Λεπτό, μαλακό, τεντωμένο, με διαφορετικό χρώμα για κάθε ποικιλία.

  • Ο Ιχνηλάτης της Βέρνης έχει μαύρο κάτω απ’ το μαύρο τρίχωμα και άσπρο με νερά μαυρωπά κάτω απ’ το άσπρο τρίχωμα.
  • Το Μπρούνο Γιούρα μαύρο γενικώς, αλλά πιο ανοιχτό κάτω απ’ το κόκκινο.
  • Ο Ιχνηλάτης της Λουκέρνης έχει μαύρο κάτω απ’ το μαύρο τρίχωμα και ανοιχτό κάτω απ’ το μπλε.
  • Ο Ιχνηλάτης Σβυτς έχει γκρι σκούρο κάτω απ’ το πορτοκαλί και άσπρο με νερά μαυρωπά κάτω απ’ το άσπρο τρίχωμα.

ΤΡΙΧΩΜΑ: Κοντό, λείο, πυκνό, πολύ λεπτό στο κεφάλι και τα αφτιά

ΧΡΩΜΑ

  • Ο Ιχνηλάτης της Βέρνης, άσπρο με μαύρα μπαλώματα ή σαμάρι μαύρο. Μερικές φορές πιτσιλωτά χρώματα του μαύρου. Καφέ-πορτοκαλί κηλίδες πάνω απ’ τα μάτια, στα μάγουλα, στο εσωτερικό και πάνω μέρος των αφτιών και γύρω απ’ τον πρωκτό.
  • Το Μπρούνο Γιούρα έχει μαύρο μανδύα γενικώς, ή μερικές φορές ανθρακί με κόκκινο της φωτιάς ή κόκκινο-πορτοκαλί, στο κεφάλι, τα κάτω μέρη του σώματος, την κοιλιά. Ένα μικρό άσπρο μπάλωμα στο στήθος είναι επιτρεπτό, το οποίο μερικές φορές μπορεί να είναι και πιτσιλωτό.
  • Ο Ιχνηλάτης της Λουκέρνης έχει χρώμα μπλε, που είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού άσπρων και μαύρων τριχών, με δυνατές πιτσιλιές κατανεμημένες σ’ όλο το σώμα. Επίσης, υπάρχουν μεγάλα μαύρα μπαλώματα και το σαμάρι μαύρο μερικές φορές. Καστανόγκριζες κηλίδες ή σκιές στα μάγουλα, στο στήθος, στα άκρα και γύρω απ’ τον πρωκτό. Ένας μανδύας μαύρος είναι πολύ αρεστός και προτιμητέος στο Λουκέρνης.
  • Ο Ιχνηλάτης Σβυτς έχει χρώμα άσπρο με μεγάλα ή μικρότερα μπαλώματα κόκκινα-πορτοκαλί, καστανά ή ανοιχτά καστανά. Μερικές φορές τα χρώματα είναι πιτσιλωτά. Ένας μανδύας με κόκκινο-πορτοκαλί είναι πολύ αρεστός και προτιμητέος.

ΥΨΟΣ: Το ύψος για τα αρσενικά είναι 49-59 εκ. και για τα θηλυκά 47-57 εκ.

ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ: Θεωρείται ελάττωμα, οποιοδήποτε στοιχείο ξεφεύγει πολύ φανερά από τα standards, που περιγράφηκαν παραπάνω. Κεφάλι πλατύ και χοντρό. Μυτερή και κοντή μουσούδα. Αφτιά κοντά, πλατιά, πολύ μυτερά. Παράνυχα. Πολύ μεγάλο προγούλι. Γυριστή προς τα πάνω ουρά.

 

ΠΡΟΤΥΠΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ: Μύτη αξιόπιστη. Φωνή βαρύγδουπη, με τόνο ουρλιαχτού, δυνατή και μερικές φορές, σε ορισμένα σκυλιά, διαπεραστική. Από φυσική άποψη, είναι ρωμαλέα, σφριγηλά και ανθεκτικά, με μεγάλη αντοχή και διάρκεια. Από ψυχολογική άποψη έχουν ζωηρό χαρακτήρα και πάθος για το κυνήγι. Ήμερα, πρόθυμα, υπάκουα και πολύ δεμένα με το αφεντικό τους.

 

ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ: Ιδανικοί ιχνηλάτες για το λαγό, σε δύσκολα ορεινά εδάφη και ανάλογες καιρικές συνθήκες. Εργάζονται άριστα μόνα τους ή σε ομάδα οι τρεις ποικιλίες, εκτός απ’ το Γιούρα τύπου Μπρούνο που δεν συνεργάζεται εύκολα με άλλα σκυλιά, δηλαδή, είναι περισσότερο ανεξάρτητος σκύλος. Ιχνηλάτες με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, πράγμα που φαίνεται στην τάση ανεξαρτησίας που έχουν να εργάζονται και μόνοι τους και να ξεπερνούν τις δυσκολίες του ντορού στις αντίξοες συνθήκες. 

Ιχνηλάτες με πάθος και επιμονή, οξυδέρκεια και επιβολή. Η πλειονότητα των παραπάνω ιχνηλατών εργάζεται πεισματικά στις εναλλαγές του ντορού, που οδηγεί στο γιατάκι, με μεγάλη ικανότητα και σιγουριά.

 

 

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial
Facebook41
Instagram2k
error: Content is protected !!
Scroll to Top