Το κυνήγι είναι δραστηριότητα υψηλών απαιτήσεων τόσο για μας τους κυνηγούς, όσο και για τους σκύλους μας. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ, αν θέλουμε ο πιο πιστός μας φίλος να γίνει και οπιο αξιόπιστος σύντροφος στα κυνηγοτόπια. Για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας και να αποδείξει την αξία του οφείλουμε να ενδιαφερθούμε εξ αρχής, ακολουθώντας τα παρακάτω βασικά σημεία.
Δεν είναι λίγα τα κυνηγόσκυλα που καταστρέφονται κυνηγετικά από τους ιδιοκτήτες τους, αν και έχουν όλα τα προσόντα να γίνουν άριστα στο κυνήγι, κι αυτό συμβαίνει γιατί γίνονται φοβερά λάθη, κατά κύριο λόγο στη διατροφή-διαμονή και την εκπαίδευση.
Διατροφή-Διαμονή
Πλήρης καθαριότητα στο χώρο διαμονής χωρίς την παρουσία χημικών και πετρελαϊκών ουσιών που επηρεάζουν αρνητικά την όσφρηση. Επίσης, τα ίδια τα ούρα του σκύλου δημιουργούν παρόμοιο πρόβλημα, όταν δεν απολυμαίνεται τακτικά ο χώρος τους. Δεν αφήνουμε ποτέ δεμένα τα σκυλιά μόνιμα, αλλά παρέχουμε χώρους που να μπορούν να κινούνται.
Σχετικά με τη διατροφή, πρέπει να γνωρίζουμε ότι το κυνηγόσκυλο είναι ένας αθλητής που κάνει «πρωταθλητισμό» και χρειάζεται απαραίτητα άριστη τροφή από την πρώτη μέρα που θα γεννηθεί. Η λανθασμένη και ελλιπής διατροφή έχει ως αποτέλεσμα τη φυσική «καταστροφή» του σκύλου, ο οποίος δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις μεγάλες απαιτήσεις του κυνηγιού, μη έχοντας φυσικές αντοχές και δυνάμεις.
Ένα κουτάβι για να βυζάξει αρκετό γάλα απ’ τη μάνα, πρέπει από τις πρώτες μέρες της εγκυμοσύνης να έχουμε φροντίσει τη σκύλα διατροφικά, έτσι ώστε και να γεννήσει φυσιολογικά και να αναθρέψει τα κουτάβια με μπόλικο γάλα, προκειμένου να αποκτήσουν γερή δομή και ανοσία στις ασθένειες.
Το φυσικό γάλα της σκύλας δεν αντικαθίσταται με οποιοδήποτε γάλα, γι’ αυτό το λόγο πρέπει τα κουτάβια να απογαλακτίζονται στο σωστό χρόνο και σταδιακά.
Όσο η μάνα έχει γάλα, πρέπει να αφήνουμε τα σκυλάκια να βυζαίνουν και παράλληλα, από τον πρώτο μήνα και μετά, να συμπληρώνουμε τη διατροφή τους και με άλλο γάλα, έτσι ώστε όταν αποκοπούν να γνωρίζουν και άλλες γεύσεις τροφών.
Μια συνταγή παρασκευής γάλακτος, που πλησιάζει στο γάλα της σκύλας, είναι η παρακάτω:
• Σε 1 λίτρο πλήρες γάλα αγελάδας ή κατά προτίμηση πρόβειου και κατσικίσιου, που είναι πιο λιπαρά, ρίχνουμε 2 αβγά, 100 γρ. κρέμα γάλακτος και 2 κουταλάκια ζάχαρη, τα χτυπάμε για να ομογενοποιηθούν και το γάλα είναι έτοιμο.
Ευνόητο είναι ότι όσο μεγαλώνει ο σκύλος και στη συνέχεια σε όλη του τη ζωή, θα πρέπει να τρέφεται σωστά με την ανάλογη τροφή που να του δίνει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται για να έχει σωστή σκελετική δομή και υγεία γενικώς.
Σωστή διατροφή και προληπτική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μας εξασφαλίζουν την υγεία, τη δύναμη και την αντοχή του σκύλου μας.
Κακοί σκύλοι, κακά αφεντικά
Δυστυχώς, ακόμα στη χώρα μας συναντάει κανείς πολλά κυνηγόσκυλα καχεκτικά, άσιτα και σκελετωμένα, που έχουν την κακή τύχη να ανήκουν σε ανόητους και ανεύθυνους κυνηγούς οι οποίοι νομίζουν ότι με ένα ξεροκόμματο το σκυλί τους θα έχει το κουράγιο να κυνηγήσει.
Το τραγελαφικό της νοοτροπίας τέτοιων κυνηγών είναι ότι το αδύνατο σκυλί είναι πιο ελαφρύ και κυνηγάει καλύτερα και όταν είναι νηστικό και άσιτο θα κυνηγάει το λαγό με μεγαλύτερο πάθος, αφού θέλει να τον φάει για να χορτάσει την πείνα του. Λογική του παραλόγου!
Τώρα, μετά το πρώτο «μπαμ» ποιος θα προλάβει να φτάσει πρώτος στο λαγό, ο σκύλος ή ο κυνηγός, είναι θέμα ταχύτητας και σκηνή για κωμωδία…
Αυτά συμβαίνουν ακόμα στην ευρωπαϊκή Ελλάδα! Είμαστε για γέλια…
Γιατί δεν κάνουν και οι ίδιοι το πείραμα. Ας μείνουν νηστικοί και σκελετωμένοι και να δούμε αν θα μπορούν να κάνουν βήμα στο βουνό.
Τα άσιτα σκυλιά είναι αυτά που κατά κύριο λόγο καταπίνουν στην κυριολεξία τα θηράματα που σκοτώνονται. Σε χρόνο μηδέν εξαφανίζεται ολόκληρος λαγός.
Καλά κάνουν τα κακόμοιρα σκυλιά, παίρνουν την εκδίκησή τους. Υπάρχουν πάρα πολλά λαγόσκυλα που κυνηγούν για να φάνε το λαγό και φυσικά δεν φταίνε αυτά.
Εκπαίδευση
Καταστροφή μπορεί να επέλθει ιδιαίτερα στη μικρή ηλικία και μάλιστα κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης, η οποία δεν θα γίνει σωστά και μάλιστα από άνθρωπο που δεν γνωρίζει το «εκπαιδευτικό σύστημα των κυνηγόσκυλων».
Θα επισημάνουμε τα καίρια σημεία της εκπαίδευσης για να αποφύγουμε λάθη που θα δημιουργήσουν προβληματικό κυνηγόσκυλο.
• Όλα τα σκυλιά δεν έχουν την ίδια ψυχοσύνθεση, άλλα είναι ήρεμα και άλλα ξεροκέφαλα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να καταλάβει ο σκύλος ότι εμείς είμαστε το αφεντικό. Εκπαίδευση, λοιπόν, με κινήσεις και ομιλία που να δημιουργούν καλή σχέση μεταξύ μας, ανάλογα την ψυχοσύνθεση του σκύλου την οποία πρέπει να γνωρίζουμε. Οι σκύλοι συνήθως διαλέγουν το αφεντικό τους, οπότε δεν πρέπει να αποτύχουμε σ’ αυτό το θέμα.
• Πριν απ’ όλα τα μαθαίνουμε τυφλή υπακοή σε κάθε μας κάλεσμα, έτσι ώστε να ελέγχουμε το σκύλο μας σε κάθε περίπτωση.
• Τον συνηθίζουμε στους θορύβους όλων των ειδών για να αποφύγουμε την κροτοφοβία.
• Φέρνουμε σε επαφή το σκύλο με τα οικόσιτα ζώα (κότες, πρόβατα, κατσίκια) και του δίνουμε να καταλάβει ότι αυτά τα ζώα δεν είναι για κυνήγι.
• Μέχρι την ηλικία των 12 μηνών, δεν πρέπει να κουράζουμε σωματικά το κουτάβι έξω απ’ τα όρια της αντοχής του, για να αποφύγουμε το σωματικό «κάψιμο».
• Σε κάθε περίπτωση η εκπαίδευση, στο λαγό για παράδειγμα, θα γίνεται χωρίς την παρουσία άλλων ιχνηλατών, μικρών ή μεγάλων. Πρέπει ο σκύλος να μάθει μόνος του να ψάχνει τους ντορούς, να ξεφωλιάζει και να καταδιώκει το λαγό. Έτσι, θα αποκτήσει εμπειρία και αυτοπεποίθηση. Με άλλα σκυλιά παρέα μόνο για περίπατο, όχι όμως στην εκπαίδευση, ο λαγός είναι προσωπική υπόθεση κάθε ιχνηλάτη.
• Είναι καταστροφική η εκπαίδευση με το έμπειρο λαγόσκυλο, το οποίο δεν θα καταλάβει ποτέ ότι εμείς του δώσαμε τον τίτλο του δασκάλου για να πράξει ανάλογα με το κουτάβι. Όλη η πρωτοβουλία ανήκει στο έμπειρο, οπότε το κουτάβι είναι ο κομπάρσος της υπόθεσης. Τις περισσότερες φορές τα μικρά που ακολουθούν και γαβγίζουν πίσω απ’ τα μεγάλα, το κάνουν γιατί νιώθουν ανασφάλεια που μένουν μόνα τους και όχι γιατί υπάρχει λαγός μπροστά. Ακόμα και το λαγό να δει την ώρα που τον σηκώνει το παλιό, πάλι δεύτερο θα είναι και θα νιώθει, γιατί λόγω καθαρής εμπειρίας οι αστραπιαίες ενέργειες θα γίνουν μόνο απ’ το παλιό και το κουτάβι θα τρέχει ξωπίσω γαβγίζοντας χωρίς ουσία και νόημα. Αν συνεχιστεί αυτή η τακτική είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα έχουμε έναν ιχνηλάτη παρατηρητή, χωρίς ανεξαρτησία και πρωτοβουλία.
• Όταν ο σκύλος μάθει ικανοποιητικά το λαγό, είναι απαραίτητο να του μάθουμε να μην κυνηγάει την αλεπού. Μαθήματα σε φρέσκα χνάρια αλεπούς, μέχρι να μην τους δίνει σημασία, είτε με αυστηρές εντολές είτε με κολάρο.
• Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε κολάρο κατά τη διάρκεια του κυνηγιού. Μπορεί να πατήσουμε λάθος κουμπί την ώρα που κυνηγάει το λαγό και να μην κυνηγήσει ποτέ πια.
• Διορθώνουμε από μικρή ηλικία τα λάθη και εκμεταλλευόμαστε τα προτερήματα του σκύλου σε κάθε περίπτωση.
• Τέλος, η καλύτερη συνταγή για να έχουμε έναν πολύ καλό ιχνηλάτη είναι η προοδευτική εκπαίδευση με σωστό τρόπο και πρόγραμμα.
Του Θανάση Κυριτσάκα
