Του Σπύρου Δέδε, εκπαιδευτή, εκτροφέα Σέττερ
Η χρονική περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται ως “νεκρή” όσον αφορά τις κυνηγετικές μας δραστηριότητες, αλλά και τις εκπαιδευτικές συναντήσεις του σκύλου με άγριο θήραμα. Έτσι, σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, μας δίνεται η ευκαιρία να μορφοποιήσουμε τη συμπεριφορά του σκύλου μας, τόσο σε θέματα υπακοής όσο και στη συνεργασία του μαζί μας.
Πριν απ’ όλα αυτά, όμως, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε στο σκύλο μας άριστες συνθήκες υγιεινής που θα βοηθήσουν αμέριστα στη διατήρηση και επαύξηση της φυσικής του κατάστασης. Ξεκινώντας, θα πρέπει να επενδύσουμε μεγάλο κεφάλαιο στη σχέση με το σκύλο μας, καθώς αυτός δεν έχει ανάγκη μόνο από τις κυνηγετικές εξόδους που του προσφέρουμε, αλλά και από στιγμές χαλάρωσης μαζί μας. Σε αυτές τις τελευταίες οφείλεται, σε μεγάλο ποσοστό, η εμπιστοσύνη που δημιουργείται και είναι αναγκαία για τη στήριξη μιας μακρόχρονης και επιτυχημένης κυνηγετικής συνεργασίας. Παράλληλα, συχνές έξοδοι του σκύλου μας, χωρίς παρουσία δεύτερου σκύλου, σε ήμερο θήραμα αρίστης ποιότητας (αφού δεν υπάρχει δυνατότητα εξόδων σε άγριο θήραμα), θα αναπτύξει τα κυνηγετικά του ένστικτα, ενώ ταυτόχρονα θα τον τροφοδοτήσει με αυτοπεποίθηση και θα τον οδηγήσει σε απεξάρτηση από τυχόν άλλο σκύλο. Σημείο-κλειδί αποτελεί η ομαλή εισαγωγή τού πυροβολισμού στην κυνηγετική εκπαίδευση του σκύλου, ώστε να αποφύγουμε τυχόν προβλήματα κροτοφοβίας.
Η εισαγωγή στον πυροβολισμό
Ειδικότερα, μετά από κάποια μαθήματα κι εφ’ όσον διαπιστώσουμε πως ο σκύλος μας αρχίζει να σταθεροποιείται στη φέρμα, εισάγουμε τον πυροβολισμό με μικρού διαμετρήματος όπλο, με απαραίτητη τη σύλληψη του θηράματος από το σκύλο, έτσι ώστε ο πυροβολισμός να λειτουργεί ως προάγγελος της μέγιστης ικανοποίησης του σκύλου που είναι η κτήση του θηράματος. Συχνές επαναλήψεις με αυξανόμενο βαθμό δυσκολίας, τόσο στην έρευνα όσο και στη δυσκολία του θηράματος, με την παράλληλη χρήση πυροβολισμού, θα οδηγήσει το σκύλο στην ορθή αφομοίωση της κυνηγετικής διαδικασίας. Εναλλαγές περιοχών με διαφορετική βλάστηση και απαραίτητες συναντήσεις του σκύλου με θήραμα, θα βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό στην προσαρμογή σε όλα τα εδάφη, αφήνοντας πίσω τυχόν ανασφάλειες ή διλήμματα για έρευνα σε δύσβατα εδάφη.
Η διαδικασία της επαναφοράς
Επιπρόσθετα, θα πρέπει σε αυτό το χρονικό διάστημα να επιμείνουμε και να εκπαιδεύσουμε το σκύλο μας στη διαδικασία της επαναφοράς (απόρτ), κάτι που δεν είναι τόσο εύκολο –ιδίως για τις αγγλικές φυλές– και που σίγουρα απαιτεί σχέση εμπιστοσύνης, υπακοή και ενδιαφέρον από το σκύλο.
Μετά τη λήξη της νεκρής περιόδου, θα πρέπει συνεχώς και μέχρι την έναρξη του κυνηγίου να οδηγούμε το σκύλο σε συναντήσεις με άγριο θήραμα, αφού κατατάξουμε πρώτα τις προτιμήσεις μας. Το άγριο θήραμα είναι εκείνο που θα βελτιώσει στο μέγιστο τον τρόπο συμπεριφοράς του σκύλου απέναντί του (προσέγγιση, παρακολούθηση) και θα τον διατηρήσει σε άριστη φυσική κατάσταση.
Για βέλτιστα αποτελέσματα
Στην εποχή μας, που ο χρόνος για όλους είναι πιεστικός, το θήραμα λιγοστό και οι ελεύθερες ώρες μας ακόμα λιγότερες, ίσως είναι πιο ασφαλές να εμπιστευτούμε το σκύλο μας για την εκπαίδευσή του σε κάποιον καταξιωμένο επαγγελματία εκπαιδευτή, ώστε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
