Η λίμνη Τριχωνίδα καλύπτοντας επιφάνεια 95,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων και με μέγιστο βάθος τα 58 μέτρα αποτελεί τη μεγαλύτερη λίμνη της χώρας μας. Έχει τεράστια βιολογική σημασία καθώς φιλοξενεί περισσότερα από διακόσια είδη πουλιών, εικοσιπέντε είδη ψαριών και την όλο και σπανιότερη στην Ελλάδα, βίδρα.
Παρά το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας, ελάχιστα είναι γραμμένα για το ψάρεμα σε αυτή. Πιο συγκεκριμένα, η ιχθυοπανίδα της Τριχωνίδας απαρτίζεται από εικοσιπέντε είδη ψαριών μερικά από τα οποία είναι: ο κυπρίνος, ο γουλιανός, ο κέφαλος της λίμνης ενώ σε μεγαλύτερη αφθονία συναντάμε την «τσουρούκλα»!
Η «τσουρούκλα»
Το μέγεθος των ενήλικων σπάνια ξεπερνά τα 900 γραμμάρια ενώ υπάρχουν και αναφορές για ψάρια άνω του 1,5 κιλού.
Το αποτέλεσμα σίγουρα δεν ακούγεται πενιχρό όμως αφενός δε συγκρίνεται με ένα γοφάρι ή λαυράκι. Όμως αποτέλεσε «βάση» για εμένα που αναζητούσα απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα καθώς προ λίγου πίστευα πως τα μικρά σιλικονούχα που έριχνα και ανακτούσα επί ώρες «βρέχονταν» σε… πισίνα!
Εξοπλισμός & ψάρεμα
Ο εξοπλισμός για το ψάρεμα της είναι απλός και αποτελείται από ένα καλάμι light rock fishing με c.w. 3gr-7gr ή 5gr-13gr, ένα μηχανισμό «μπρελόκ» εφοδιασμένο με μία πετονιά 0,18mm-0,20mm και με αξιόπιστα φρένα που θα χειρίζονται, χωρίς επιβάρυνση του μικρού μηχανισμού μας, τα «ηδονικά κεφάλια» του ψαριού.
Την κασετίνα μας απαρτίζουν μικρά minnows σε γκρι αποχρώσεις (απομίμηση αθερίνας λίμνης) αλλά και συνάμα ανοιχτοί χρωματισμοί, εύκολα διακριτοί από τους κυνηγούς στα θολά νερά. Επίσης καλό είναι να έχουμε μικρά σιλικονούχα με jig heads. Όπως και τα περισσότερα είδη στην οικογένεια των κυπρίνων, έτσι και η τσουρούκλα αρέσκεται κυριολεκτικά να βόσκει στον πυθμένα. Ως εκ τούτου, το twitching ανάμεσα στις καλαμιές και στα εμπόδια του βυθού αποτελεί «αχίλλειος πτέρνα» αυτού του είδους αφού έτσι μπορούμε να το συλλάβουμε εξαιρετικά εύκολα!
Μικρά μυστικά…
Για το τέλος άφησα μερικά tips που απέδωσαν στα ψαρέματα μου :
Το ένα είναι γνωστό σε όλους δηλαδή τις μέρες με συννεφιά να χρησιμοποιούμε ανοιχτούς και φωτεινούς χρωματισμούς τεχνητών.
Το άλλο είναι να ρισκάρετε με βολές κοντά σε φυσικά εμπόδια…αξίζει!
Επίσης το σούρουπο και το ξημέρωμα είναι μακράν τα καλύτερα αλιευτικά ωράρια κατά τα οποία τα ψάρια πλησιάζουν τις ακτές, εισχωρώντας πολλές φορές σε παραπόταμους, προς αναζήτηση τροφής.
Τέλος, η απόχη είναι… must αφού, παρά το σχετικά μαλακό δέρμα και στόμα της, η τσουρούκλα συνήθως καρφώνεται επιπόλαια, κυρίως στον ουρανίσκο με αποτέλεσμα την διαφυγή της ακόμα και προς το τέλος της «μάχης».
Ψαρεύοντας τις μαχητικές τσουρούκλες έπιασα και αλλά είδη όπως κεφάλους και έναν γουλιανό τα οποία απελευθερώθηκαν αμέσως μετά τη φωτογράφηση. Πάντα προσέχουμε για να έχουμε…
Πηγή: www.lurebites.com
