Τα τελευταία χρόνια, οι κυνηγετικοί οργανισμοί και οι κυνηγοί στην Ελλάδα έχουν αναλάβει πολλές πρωτοβουλίες και μέτρα για την προστασία, την παρακολούθηση και τη διαχείριση του τρυγονιού. Από τη δημιουργία τους το 1969, πριν από 52 χρόνια, οι κυνηγετικές οργανώσεις και οι Έλληνες κυνηγοί έχουν εμπλακεί στη διατήρηση και διαχείριση των βιότοπων τους.
Τώρα, οι προσπάθειές τους για τη διατήρηση οργανώνονται σε αποτελεσματικά ετήσια έργα:
Οι οργανώσεις κυνηγιού εργάζονται στρατηγικά για το Τρυγόνι εντοπίζοντας τους περιοριστικούς παράγοντες (όπως διαθεσιμότητα τροφίμων και νερού). Έχοντας εντοπίσει αυτούς τους παράγοντες, ενεργούν για να διασφαλίσουν ότι πληρούνται οι σωστές οικολογικές συνθήκες που απαιτούνται για να επιτρέψουν στα είδη να ευδοκιμήσουν, π.χ. διατηρώντας τους οικοτόπους ικανούς να υποστηρίξουν την καλή αναπαραγωγή.
Ο κύριος στόχος αυτών των έργων είναι η ανάπτυξη βιώσιμης διαχείρισης ενδιαιτημάτων, η οποία θα διατηρήσει την πλουσιότερη βιοποικιλότητα και πληθυσμούς παιχνιδιών, τόσο ενδημικά όσο και μεταναστευτικά. Για να το επιτύχουν αυτό, πολλοί κυνηγοί εργάζονται επιτόπου, υπό την επίβλεψη ειδικών οικοτόπων και επιστημονικών συνεργατών οργανώσεων κυνηγιού, σε συνεργασία με τη Δασική Υπηρεσία.
Η προσπάθεια διατήρησης των κυνηγών περιλαμβάνει τις ακόλουθες ενέργειες:
- Η σπορά χιλιάδων εκταρίων ετησίως με πλούσιες σε σπόρους καλλιέργειες που μένουν χωρίς συγκομιδή. Τέτοιες παρεμβάσεις έχουν πολύ θετικά αποτελέσματα σπάζοντας την ομοιομορφία των κλασικών γεωργικών καλλιεργειών ή εγκαταλελειμμένων χωραφιών και δημιουργώντας ένα πλούσιο μωσαϊκό σπόρων εξαιρετικά ωφέλιμων για το Τρυγόνι και τη βιοποικιλότητα γενικά. Τα πιο συνηθισμένα είδη φυτών που χρησιμοποιούνται για την παροχή πόρων διατροφής, ειδικά στοχεύοντας τα τρυγόνια είναι οι ηλίανθοι. Μεταξύ του 2005 και του 2019, οι κυνηγετικές οργανώσεις διαχειρίστηκαν περισσότερα από 110.000 εκτάρια σπόρων για σπορά που δεν καλλιεργήθηκαν για είδη θηραμάτων, τα οποία κόστισαν περισσότερα από 2 εκατομμύρια ευρώ. Πρέπει να αναφερθεί ότι δεν υπάρχει οικονομική υποστήριξη για καμία από αυτές τις ενέργειες, και όλα χρηματοδοτούνται πλήρως από την Ελληνική Κυνηγετική Συνομοσπονδία Κυνηγών (ΚΣΕ) με βάση τις ετήσιες αμοιβές που πληρώνουν οι Έλληνες κυνηγοί για την άδεια κυνηγίου τους.
- Η δημιουργία πλούσιων φυσικών φρακτών. Αυτή είναι μια άλλη δράση που συμβάλλει στη δημιουργία περιοχών βιοποικιλότητας. Τα είδη φυτών επιλέγονται για να παρέχουν τροφή, κάλυψη και τοποθεσίες φωλιάσματος για το Τρυγόνι. Επιπλέον, πολλές χιλιάδες οπωροφόρα δέντρα φυτεύονται ετησίως για να παρέχουν τροφή και κάλυψη για την άγρια φύση.
- Η δημιουργία της παροχής νερού: Η διαθεσιμότητα νερού είναι κρίσιμος παράγοντας κατά την περίοδο ξηρασίας στους μεσογειακούς καλοκαιρινούς μήνες, η οποία συμπίπτει συνήθως με την εποχή αναπαραγωγής των περισσότερων ειδών. Επομένως, τεχνητές προμήθειες νερού ή εκμετάλλευση των σπάνιων βροχοπτώσεων εφαρμόζονται από τους κυνηγούς για να βοηθήσουν την άγρια φύση και να υποστηρίξουν τις αναπαραγωγικές διαδικασίες όλων των ειδών.
Οι κυνηγοί εφαρμόζουν αυτές τις δράσεις εδώ και πολλά χρόνια, οι οποίες επωφελούνται συνεχώς από το Τρυγόνι στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την επίσημη εθνική έκθεση (σύμφωνα με το άρθρο 12 της οδηγίας για τα πτηνά), ο πληθυσμός αναπαραγωγής εκτιμήθηκε σε 10.000 – 30.000 ζευγάρια για την περίοδο 2007-2013, ενώ το μέγεθος του πληθυσμού αναπαραγωγής για την περίοδο 2013-2018 ήταν 30.000 – 80.000 ζευγάρια. Όλα αυτά τα μακροχρόνια έργα υποστηρίζονται πλήρως από τους Έλληνες κυνηγούς.
Η συμβολή των κυνηγών στη διατήρηση του είδους αντικατοπτρίζεται από μια σταθερή κατάσταση διατήρησης για τα είδη στη χώρα, όπως φαίνεται από τη μακροπρόθεσμη παρακολούθηση των στατιστικών κυνηγιού.
Αποτελέσματα
Πράγματι, τα τελευταία 25 χρόνια, η στατιστική έρευνα (Artemis 1) της συγκομιδής θηραμάτων συνεχίζεται. Αυτά τα δεδομένα δείχνουν μια σταθερότητα στον πληθυσμό Τρυγονιού στη χώρα, καθώς η μέση ετήσια συγκομιδή ανά κυνηγό παρέμεινε σταθερή, με μέσο όρο 4 άτομα ανά κυνηγό και ανά έτος για την περίοδο 1995-2020. Επιπλέον, ξεκίνησε η δεύτερη έρευνα (Άρτεμις 2) πριν από 14 χρόνια (2006), η οποία στοχεύει στη συλλογή βιομετρικών δεδομένων για την παροχή απαραίτητων επιστημονικών γνώσεων σχετικά με το ποσοστό αναπαραγωγής των ειδών και το ποσοστό φύλου και ηλικίας. Και τα δύο έργα χρηματοδοτούνται από την ΚΣΕ βάσει των ετήσιων τελών που πληρώνουν οι Έλληνες κυνηγοί για την άδεια κυνηγιίου τους.
Από το 2020 ξεκίνησε ένα νέο πρόγραμμα παρακολούθησης, ο στόχος του είναι να εκτιμήσει τον πληθυσμό αναπαραγωγής στη χώρα μετρώντας και παρακολουθώντας τα είδη στη Βόρεια Ελλάδα. Αυτή η έρευνα έχει μεγάλη σημασία ως το τρέχον πρόγραμμα που απαιτεί δεδομένα για το είδος. Αυτό το νέο έργο περιλαμβάνει πολλούς επιλεγμένους οικότοπους σε περισσότερες από 300 τοποθεσίες (γεωργικές, δασικές, βοσκοτόπους) και μια ομάδα παρακολούθησης περισσότερων από 35 ατόμων (Δασολόγοι, ειδικοί της άγριας ζωής). Αυτό το έργο αναμένεται να παρέχει πολύ βασικές νέες πληροφορίες.
Συμπεράσματα
Εκτός από τις προσπάθειες διατήρησης και επιστημονικής έρευνας, οι Έλληνες κυνηγοί συμμετέχουν επίσης ενεργά στην καταπολέμηση της παράνομης δολοφονίας, ειδικά για το Τρυγόνι. Οι κυνηγετικές οργανώσεις συμβάλλουν στην επιτήρηση παρέχοντας θηροφύλακες των κυνηγετικών συλλόγων και της Δασικής Υπηρεσίας.
Το εαρινό κυνήγι απαγορεύεται στην Ελλάδα από το 1986. Κατά την άνοιξη λαμβάνονται ειδικά μέτρα για την καταπολέμηση της παράνομης θανάτωσης των τρυγονιών κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης. Κατά το τελευταίο έτος, οι κυνηγοί κατέβαλαν και συνεχίζουν να κάνουν μεγαλύτερες προσπάθειες για την καταπολέμηση της παράνομης δολοφονίας και παγίδευσης. Τόσο η Υπηρεσία Δασών όσο και οι θηροφύλακες συμβάλλουν στην προστασία του τρυγονιού, κατά τη διάρκεια της εαρινής μετανάστευσης εντείνοντας την προστασία των πρώτων νησιών στα οποία φτάνει το είδος (Στροφάδια, Ζάκυνθος, Παξοί – Αντίπαξοι). Η παγίδευση απαγορεύεται αυστηρά στην Ελλάδα και έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Μεταξύ 2000 – 2020, πραγματοποιήθηκαν 2.139.597 επιθεωρήσεις και εξακριβώθηκαν 36.132 παραβιάσεις του νόμου για το κυνήγι (86/1969 – εφημερίδα Α-7 / 18-1-1969), για την οποία όλες οι νομικές διαδικασίες (κυρώσεις, αγωγές ακολουθήθηκαν οι κατασχέσεις κ.λπ.) που προβλέπονται από τον Νόμο.
Eπιμέλεια: Σοφία Κακαβούλη
