Tα 10 κλασικά λάθη που έχουν βαρεθεί να βλέπουν όσοι συχνάζουν σε σκοπευτήρια σκητ, σπόρτινγκ κτλ. μπορεί να ακουστούν σαν λεπτομέρειες αλλά αξίζει να τα διαβάσετε – ενδέχεται να γλιτώσουν κάποιον από ένα ατύχημα ή από περιττά μπλεξίματα με το νόμο. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1. Μην μεταφέρετε το όπλο εκτός θήκης μέσα στο αυτοκίνητο ή αλλού. Είναι παράνομο και δεν βοηθά στο να το διατηρούμε καθαρό και χωρίς γρατζουνιές. Επίσης, κρατάει τα παιδιά και τους περίεργους λίγο πιο μακριά. Λεπτομέρεια: Έχουμε ξαναπεί πως το αρθρωτό όπλο (δίκαννο) πρέπει να μεταφέρεται λυμένο στα 2 – διαφορετικά είμαστε παράνομοι.
2. Το δίκαννο μέσα στο σκοπευτήριο πρέπει να είναι «σπασμένο» και η καραμπίνα με ανοικτό κλείστρο. Διαφορετικά κινδυνεύουν όλοι και το πιθανότερο είναι να μας κάνουν παρατήρηση.
3. Δεν σαρώνουμε ποτέ το χώρο με το όπλο μας. Δεν σημαδεύουμε, ηθελημένα ή μη, άλλους ανθρώπους. Το «κατά λάθος το έκανα» δεν είναι σοβαρή δικαιολογία, όταν όλοι μας κοιτούν έντρομοι και λίγο θυμωμένοι… Το όπλο πρέπει να οριζοντιώνεται μόνο όταν σκοπεύουμε, διαφορετικά θα κοιτάει μόνο πάνω ή κάτω.
4. Προσέχουμε τι φυσίγγια έχουμε μαζί μας (σκοπευτικά μόνο) και τι βάζουμε στο όπλο κάθε φορά που γεμίζουμε. Την τελευταία φορά στο σπόρτινγκ μου είχε γλιστρήσει ένα μονόβολο μέσα στο κουτί με τα σκοπευτικά (μπράβο Ραξή!). Το είδα, γιατί πάντα διπλοτσεκάρω, διαφορετικά ο πυργίσκος θα είχε μια ωραιότατη τρύπα, αν δεν γινόταν κάτι πιο σοβαρό.
5. Το όπλο μας πρέπει να είναι συντηρημένο, καθαρό και λαδωμένο. Αλλιώς όλοι θα καταλάβουν τι τσαπατσούληδες είμαστε. Οι εμπλοκές εμφανίζονται συχνά στο σκοπευτήριο, συχνότερα δε από «γνώστες» και «έμπειρους». Η καθαρή κάννη και το προσεγμένο όπλο είναι, πάνω από όλα, και θέμα ασφάλειας.
6. Δεν αγνοούμε τους πιο έμπειρους από μας. Ό,τι λένε το λένε για το καλό μας, τη βελτίωση των ικανοτήτων μας και την αγνή αγάπη που τρέφουν για τα όπλα.
7. Η αστοχία για ένα αρχάριο είναι φυσιολογική. Όχι όμως και οι ύβρεις που ακολουθούν. Οι πιο αθυρόστομοι (ή μήπως ανθηρόστομοι;) από μας ας κάνουν λίγο κράτει – είναι καλό για αυτούς και για τα αυτιά των υπολοίπων. Όλα με μέτρο λοιπόν – μία άσχημη λέξη το πολύ και τέλος, αν δεν μπορείτε να κρατηθείτε.
8. Δεν ξεχνάμε τον εξοπλισμό μας (γυαλιά, ωτοασπίδες). Οι βλάβες που προκαλούν τα πυροβόλα μπορεί να είναι και ΜΟΝΙΜΕΣ! Ωτοασπίδες θα χρειαστούν και οι φίλοι μας που ήρθαν απλά για να δουν.
9. Μπαίνουμε και βγαίνουμε στο σκοπευτήριο πάντα από την προβλεπόμενη διαδρομή – ποτέ και για κανένα λόγο δεν κόβουμε βόλτες στο πεδίο βολής, είτε πεζοί είτε εποχούμενοι.
10. Δεν αγχωνόμαστε αν είναι η πρώτη μας φορά. Οι έμπειροι σκοπευτές θα έχουν συναντήσει πολλούς σαν κι εμάς και θα χαρούν να μας δείξουν το χειρισμό του όπλου. Το να προσπαθήσουμε να αποδείξουμε τις (ανύπαρκτες) ικανότητες μας με τρεμάμενα χέρια είναι ανόητο και επικίνδυνο. Η παραδοχή της αδυναμίας μας θέλει σοβαρότητα και παλληκαριά, ενώ θα μας οδηγήσει σε μια απότομη καμπύλη μάθησης! Ποιός ξέρει, ίσως σε 1 – 2 χρόνια εμείς να ενημερώνουμε κάποιον αρχάριο…
Σχετικά με την προετοιμασία για το σκοπευτήριο, ένα παρόμοιο αλλά πιο εξειδικευμένο άρθρο, διαβάστε ΕΔΩ.
