Μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα, ο άνθρωπος έχει κατορθώσει να μεταμορφώσει πλήρως το θαλάσσιο οικοσύστημα, εξαλείφοντας σημαντικές ποσότητες νερού, φέρνοντας κοντά στην εξαφάνιση το είδος του blue fin τόνου και εξαντλώντας το 90% των ιχθυαποθεμάτων.
Οι ειδικοί αναρωτιούνται: Μπορεί η παύση της υπεραλίευσης να είναι η λύση στο πρόβλημα;
Ας αφήσουμε τους αριθμούς να μιλήσουν. Καθώς ο πληθυσμός μας έχει αυξηθεί, αυξήθηκε και η ποσότητα των θαλασσινών και ψαριών που καταναλώνουμε και τα οποία σήμερα αποτελούν σημαντικό μέρος της διατροφής τριών δισεκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως. Αντίστοιχα οι επιστήμονες υπολογίζουν πλέον ότι περίπου 3,5 τρισεκατομμύρια ψάρια ζουν σε όλους τους ωκεανούς, τις θάλασσες και τις λίμνες μαζί. Αν υπολογίσουμε και τις υπόλοιπες καταστροφικές πρακτικές που υιοθετεί ο άνθρωπος και που πλήττουν θανάσιμα το θαλάσσιο οικοσύστημα, θα παρατηρήσουμε με ευκολία ότι η εξίσωση είναι άνιση. Σε λιγότερο από έναν αιώνα, τα άλλοτε ακμάζοντα οικοσυστήματα έχουν μετατραπεί σε ερήμους, ενώ ένα από τα αγαπημένα ψάρια του κόσμου, ο blue fin τόνος, πλησιάζει στην εξαφάνιση, λόγω παράνομης αλιευτικής δραστηριότητας. Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος έχει μεταμορφώσει πλήρως τους ωκεανούς του πλανήτη, μειώνοντας τη συνολική βιομάζα των ψαριών κατά περίπου 100 εκατομμύρια τόνους από την προϊστορική εποχή, ενώ πιστεύεται ότι το 90% των ιχθυαποθεμάτων του πλανήτη έχει ήδη εξαντληθεί.
Ωστόσο, μια ιστορική συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα. Το 2023, ο ΟΗΕ υπέγραψε τη συνθήκη για την “ανοικτή θάλασσα”, η οποία αποσκοπεί στην προστασία της θαλάσσιας ζωής σε περιοχές του ανοικτού ωκεανού που δεν ελέγχονται από καμία χώρα. Αυτή η τεράστια έκταση της επιφάνειας της Γης, η οποία αντιπροσωπεύει περισσότερα από τα δύο τρίτα των ωκεανών του κόσμου, δεν θα είναι πλέον ένα κοινό αγαθό όπου όλα επιτρέπονται – τουλάχιστον αυτό είναι το σχέδιο. Φυσικά, η συνθήκη δεν αποσκοπεί στο να σταματήσει εντελώς την αλιεία, αλλά στο να βοηθήσει την θαλάσσια ζωή να αναπτυχθεί εκ νέου, μακριά από τις καταστροφικές πρακτικές ορισμένων ανθρώπων. Πώς λοιπόν θα έμοιαζαν οι θάλασσες αν αποφασίζαμε όντως να απέχουμε μόνιμα από αυτές; Η υποβολή αυτής της απλής ερώτησης μπορεί να προσφέρει μια εκπληκτική εικόνα για τις βαθιές επιπτώσεις που έχουμε σήμερα στο μεγαλύτερο οικοσύστημα του πλανήτη – και να αποκαλύψει τι μπορούμε να κάνουμε για να το βοηθήσουμε να ανακάμψει.
Διαβάστε τη συνέχεια στο www.protothema.gr
