Το κυνήγι μπορεί να σου αλλάξει την ζωή, όχι οι ταμπέλες. Κάθε κυνηγετική έξοδος είναι μια πρόκληση κάθε σήκωμα μια εμπειρία από την στιγμή της γείωσης στην απογείωση… και φυσικά μιλάμε για την μπεκάτσα.
Το κυνήγι της είναι μια συνεχής αναζήτηση της πεμπτουσίας, υπέροχο αλλά και δύσκολο συνάμα. Η εξήγηση της ανεξήγητης συμπεριφοράς της, αποτελεί την μαγεία των κυνηγών που την αναζητούν. Θέλει αντοχή υπομονή και αγάπη. Αυτοί που την αγαπούν είναι κατεξοχήν αθλητική κυνηγοί. Είναι ερωτευμένοι με το δάσος το βουνό τον αέρα τη θάλασσα. Τους μαγεύει η παραμικρή εικόνα που έχει μέσα φύση, λατρεύουν τον πιο ασήμαντο ήχο του δάσους, μυρίζουν το πιο ελαφρύ αεράκι, αισθάνονται την παραμικρή μεταβολή της υγρασίας.
Σε αυτούς λοιπόν που συμβαίνουν όλα τα παραπάνω και δεν έχουν τολμήσει ποτέ να σκεφθούν να την περιμένουν στο καρτέρι καθώς βραδιάζει, η βασίλισσα του δάσους δεν θα τους απογοητεύσει ποτέ.
Οι περισσότεροι συνδέουν τα μπασίματα στην χώρα μας με ημερομηνίες αλλά και με το σχήμα του φεγγαριού. Εγώ θεωρώ ότι οι μετακινήσεις της και οι επισκέψεις στην χώρα μας συνδέονται άρρηκτα με τις καιρικές συνθήκες στα Βαλκάνια αλλά και της γειτονικής μας Τουρκίας. Φυσικά οι θερμοκρασίες που επικρατούν στην χώρα μας καθώς και η κατάσταση των ορεινών όγκων των ελληνικών βουνών αποτελούν σοβαρή ένδειξη για τα σημεία που θα την αναζητήσει ο μπεκατσοκυνηγός.
Τι λένε οι σημειώσεις
Με βάση τις σημειώσεις μου αλλά και τις τελευταίες εξόδους, δικές μου αλλά και φίλων που λατρεύουν το κυνήγι της μπεκάτσας τα σημεία που την συναντάμε αυτή την περίοδο είναι πουρνάρι σε χαμηλά υψόμετρα. Βουνά τα οποία είναι κεντημένα με φυλλοβόλα αλλά έχουν ανάμεσα πουρνάρια μεγάλης έκτασης και δίπλα σε χωράφια, τα οποία αυτή την περίοδο είναι οργωμένα και αν όχι καταπράσινα. Βέβαια ρεματιές με πουρνάρι και βατσινιές δε πρέπει να μένουν ανεξερεύνητες. Το υψόμετρο δεν πρέπει να ξεπερνά τα 400 μέτρα και παραθαλάσσια υψώματα με πουρνάρια είναι σημεία που θα μας εκπλήξουν ευχάριστα.
Το κυνήγι της αυτή την περίοδο διαρκεί λίγο και γίνεται ούτε πολύ νωρίς λόγο της παγωνιάς και του παγετού αλλά ούτε και μετά της 12 που ανεβαίνει αισθητά η θερμοκρασία. Μπορεί το πρωί να έχουμε θερμοκρασία -1 με το πολύ 3 βαθμούς και μετά της 12 να ανεβαίνει στους 12 και 14. Εδώ ανατρέχοντας σε προσωπικές σημειώσεις μου, σπάνιες είναι οι φορές που πήρα πουλιά σε θερμοκρασίες κάτω από 0 βαθμούς και πάνω από 12 . Επομένως όσο διαρκούν αυτές οι θερμοκρασίες στο κυνηγότοπο μένουμε και την αναζητούμε ειδάλλως αποχωρούμε.
Αν δεν υπάρχουν ικανά σκυλιά είναι πολύ δύσκολο να την συναντήσουμε. Επίσης στην ικανότητα των σκύλων θα πρέπει να προστεθεί και η δυνατότητα να μπαίνουν στο πολύ πυκνό και να είναι άριστα στην επαναφορά διότι υπάρχει κίνδυνος να αφήσουμε πουλιά σκοτωμένα μέσα στα πυκνά πουρνάρια .
Aυτή την περίοδο
Η μπεκάτσα αυτή τη περίοδο έχει αρκετές συναντήσεις στο ενεργητικό της με κυνηγούς- κυνηγόσκυλα και έχει αποκτήσει την εμπειρία ώστε να κοροϊδεύει τα σκυλάκια μας αλλά και εμάς. Δύσκολα θα επιλέξει να πετάξει ψηλά, επιλέγει χαμηλές πτήσεις ανάμεσα στα πουρνάρια και αποφεύγει να βγει σε καθαρά από βλάστηση σημεία. Πετάει αθόρυβα και δέχεται δύσκολα την φέρμα του σκύλου. Αν την δεχτεί είναι νευρική και ο κυνηγός θα πρέπει να είναι πολύ κοντά στο σημείο για να προλάβει το σήκωμα της. Αυτό είναι αστραπιαίο και σπάνια δίνεται η δυνατότητα στον κυνηγό για παραπάνω από μια τουφεκιές.
Σε αυτούς τους δύο μήνες δοκιμάζονται οι αντοχές του κυνηγού σε περπάτημα, κρύο, ευελιξία. Οι ησυχία κρίνεται απαραίτητη, μην ξεχνάτε ότι η μπεκάτσα ακούει τα πάντα και αντιδρά ανάλογα βάσει των εμπειριών της, των βιωμάτων της, αλλά και των καιρικών συνθηκών. Κάντε, αρκετές στάσεις ανάμεσα σε κενά από πουρνάρια γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που πετάγονται στο παραμικρό θόρυβο του σκύλου . Η καλή γνώση της τοποθεσίας του κυνηγιού είναι πολύ σημαντική καθώς και τα δυνατά φυσίγγια. Επιπλέον αυτό το διάστημα καλό θα ήταν να αφαιρούνται τα τεράστια κουδούνια από τα σκυλιά και να τοποθετούνται τα πιο μικρά. Προσωπικά, αν και λάτρεις του κουδουνιού αυτούς τους δυο μήνες και μόνο, αφαιρώ εντελώς τα κουδουνάκια και εμπιστεύομαι το μπίμπερ το οποίο το έχω να χτυπάει και σε πορεία εκτός από την φέρμα.
Τα κυνηγόσκυλα μας θα πρέπει να τα έχουμε καλοταϊσμένα και οι συνθήκες μεταφοράς τους στον κυνηγότοπο θα πρέπει να είναι τέλειες όσο κατά την μετάβαση όσο και κατά την επιστροφή. Αναφέρομαι σε κάτι απίστευτους κυνηγούς που μεταφέρουν τους σκύλους του σε κάσες που μπάζουν από παντού και βλέπεις τα σκυλιά με μείον θερμοκρασίες να παγώνουν στο δρόμο αλλά και κατά την επιστροφή μετά την τόση κούραση και συνήθως βρεγμένα να ξυλιάζουν. Ειδικά τα κοντότριχα, μετά, απορούν κιόλας γιατί δε κυνηγάει αρκετά το σκυλί τους.
H παρέα
Το δεύτερο άτομο κρίνεται απαραίτητο μόνο αν χρήζει εμπιστοσύνης και γνώσεως του κυνηγιού της μπεκάτσας και φυσικά λουσμένο στο πορτοκαλί χρώμα των ρούχων του για την αποφυγή των χειροτέρων.
Σε εσάς όλους που αγαπάτε το κρύο του πρωινού και εκείνο στο λυκόφως, σε εσάς όλους που αγαπάτε το ψιλόβροχο και τον κρύο αέρα, σε εσάς όλους που αγαπάτε την μυρωδιά των βρεγμένων κυνηγόσκυλων και τα κοιμισμένα μάτια της βασίλισσας του δάσους εύχομαι καλή χρονιά με το καντράν να γράφει ζωή και απόλαυση με όλα τα παραπάνω.
Γράφει ο Ανδρέας Κουϊνέλης
