Από τη μακρινή χώρα του ανατέλλοντος ηλίου μάς έχει έρθει και αυτή η τεχνική που χωρίς αμφιβολία δεν έχει αφήσει κανέναν αδιάφορο, μια και είναι εξαιρετικά αποδοτική και πολύ εύκολη όσον αφορά τον εξοπλισμό και τις προϋποθέσεις.
Τολμά να εισβάλλει σε ξένα… χωράφια.
Το Vertical Jigging γίνεται από το σκάφος πάνω από βραχώδεις ή μεικτούς βυθούς, σε βάθη που κυμαίνονται από 30 μέχρι 200 μέτρα. Στόχος είναι τα μεγάλα αρπακτικά του βυθού αλλά και ψάρια που κυνηγούν στα μεσόνερα, όπως τα μαγιάτικα και τα τονοειδή.
Στα μεσόνερα αλλά και στο βυθό
Με το νέο δόλωμα το οποίο δεν έχει καμιά σχέση με τα ψαράκια της συρτής που γνωρίζαμε μέχρι τώρα, μπορούμε να ψαρέψουμε στα μεσόνερα αλλά και στο βυθό, σε βάθη που κανένα ψαράκι συρτής δεν θα μπορούσε να φτάσει. Αν, για παράδειγμα, χρησιμοποιήσουμε ένα ψαράκι συρτής θέλοντας να τραβήξουμε πάνω από μια αποχή στα 40 μέτρα βάθος, θα πρέπει ή να κάνουμε χρήση μιας τεράστιας ποσότητας monel, την πετονιά από ατσάλι που βυθίζεται περίπου 0,80 μέτρα ανά 10 μέτρα, ή να κάνουμε χρήση πολλών βαριδιών συρτής. Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις, το ψαράκι θα ακολουθεί την πορεία της βάρκας και μετά από τόσα μέτρα νήματος ή monel, το σκάλωμα στο βυθό θα ήταν και η πιθανότερη έκβαση του ψαρέματος.
Jig’s
Η νέα εποχή στο ψάρεμα των μεγάλων αρπακτικών από το σκάφος είναι σίγουρα τα jigs’s. Μεταλλικά αστραφτερά ψαράκια που βυθίζονται σαν πύραυλοι στο βυθό, και φτάνοντας εκεί, ξεκινούν μια φρενήρη κούρσα προς την επιφάνεια, κάνοντας απότομα τινάγματα και σκορπώντας λάμψεις σε κάθε κατεύθυνση. Η απόλυτη διπλή πρόκληση για κάθε ψάρι. Από τη μια, η κίνηση αυτή, με τις αναπηδήσεις και τα τινάγματα του jig που κατευθύνεται με ταχύτητα στην επιφάνεια, δίνει την εντύπωση ενός ψαριού που για κάποιο λόγο πληγώθηκε και τρομαγμένο τρέχει στην επιφάνεια. Μια υπέροχη ευκαιρία για τους καιροσκόπους του βυθού που δεν θα άφηναν χαμένη, για ένα πολύ εύκολο γεύμα που περνά από μπροστά τους.
Από την άλλη πλευρά, εκτός από το ξύπνημα του κυνηγετικού ένστικτου, τα ψαράκια αυτά προκαλούν και άλλου είδους… ερεθίσματα στους κατοίκους του βυθού. Ένας ενοχλητικός τύπος που πηγαίνει πάνω κάτω και μπαίνοντας μέσα σε ξένα χωράφια, σίγουρα θα δεχτεί επίθεση προς… γνώση και συμμόρφωση. Τα μεγάλα αρπακτικά του βυθού, όπως ο ροφός, η στήρα, η συναγρίδα κ.ά. έχουν την αίσθηση της χωροκράτειας. Έχουν δηλαδή μια περιοχή, το βασίλειό τους, μέσα στην οποία κυνηγάνε και αναπαύονται και δεν ανέχονται απρόσκλητους επισκέπτες. Έτσι κάθε επίδοξος εισβολέας που θα τους αγνοήσει, θα δεχτεί επίθεση.
Στο μικροσκόπιο
Ο εξοπλισμός για το Vertical Jigging δεν έχει μεγάλες διαφορές από αυτόν της συρτής βυθού με μολύβι φύλακα. Έτσι το καλάμι θα πρέπει να κυμαίνεται σε μήκος από 2 έως 2,4 μέτρα και να αντέχει σε δυνάμεις 20 έως 30 λίμπρες, ανάλογα βέβαια το μέγεθος των ψαριών που στοχεύουμε, αν και με το Vertical Jigging είναι δύσκολο να επιλέξεις το θήραμα. Μάλλον αυτό σε επιλέγει.
Ο μηχανισμός θα πρέπει να έχει μεγάλη σχέση περιστροφής για να μπορούμε να μαζεύουμε γρήγορα και να καταφέρουμε να συγχρονίσουμε τη σωστή κίνηση του τεχνητού. Έτσι, η σχέση περιστροφής θα πρέπει να είναι πάνω από 6,2.
Εκτός από το Jig, θα χρειαστούμε 15 μέτρα αόρατης πετονιάς 0,50mm και άνω σε διάμετρο κι ένα δυνατό, όχι απαραίτητα ογκώδες, στριφτάρι για να κατασκευάσουμε το παράμαλλο. Για τη μάνα θα χρησιμοποιήσουμε νήμα 30 lb αντί για πετονιά που να αντέχει στις καταπονήσεις και τα απότομα τινάγματα.
Χωρίς περιορισμούς
Ουσιαστικά το εργαλείο αυτής της τεχνικής είναι μόνο το jig. Αυτή η ιδιαιτερότητα καθιστά το ψάρεμα με Vertical Jigging πολύ εύκολο, που μπορεί να γίνει από μια βαρκούλα 3,5 μέτρων μέχρι μια θαλαμηγό. Δεν υπάρχει κανένας άλλος περιορισμός πέρα από την κούραση από τη συνεχή προσπάθεια. Έτσι ακόμη και για ένα δίωρο, αξίζει να βγεις στη θάλασσα και να ψαρέψεις από το πρώτο λεπτό. Ούτε δολώματα, ούτε αναζήτηση ζωντανού.
Ποιο να επιλέξω
Στην αγορά κυκλοφορούν πολλές μάρκες που κάθε μία έχει να επιδείξει μια σειρά από jig’s. Έχει, για παράδειγμα κοντά, μακριά, βαριά, ελαφριά, εμπροσθόβαρα, οπισθόβαρα, λεπτά, χοντρά και όλα αυτά σε πάρα πολλούς χρωματισμούς. Εμείς, το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να επιλέξουμε. Έτσι, ανάλογα με το βάθος, θα επιλέξουμε το βάρος. Επίσης, ανάλογα με τον τρόπο μαζέματος και κίνησης, θα καθορίσουμε το μήκος των Jigg’s. Για κοντές, κοφτές κινήσεις ζικ-ζακ και γρήγορο μάζεμα (short jerk), χρησιμοποιούμε κοντά ψαράκια, ενώ για μεγάλες κινήσεις και απότομα τινάγματα (long jerk), χρησιμοποιούμε μακριά jig’s. Ωστόσο, σε μια τόσο καινούργια τεχνική δεν υπάρχουν ακόμη κανόνες. Καλό είναι να εφοδιαστούμε με αρκετά ψαράκια και να πειραματιζόμαστε. Τα αποτελέσματα θα έρθουν πιο γρήγορα από ό,τι φαντάζεστε.
Στη θάλασσα
Όπως αναφέραμε παραπάνω, η τεχνική μπορεί να εφαρμοστεί σε βάθη από 20 έως 200 μέτρα. Έτσι, πριν ανοίξουμε το βυθόμετρο, καλό είναι να ανοίξουμε το ναυτικό χάρτη. Εκεί θα αναζητήσουμε είτε απομακρυσμένες ξέρες με βαθιά κεφάλια, είτε απότομα πεσίματα του βυθού. Εκεί δηλαδή που οι ισοβαθείς γραμμές του χάρτη πλησιάζουν η μια την άλλη. Αυτό ίσως είναι και το σπουδαιότερο κομμάτι της ψαροσύνης μας. Να σαρώσουμε νοητά το χάρτη το προηγούμενο βράδυ και να επιλέξουμε έναν στόχο.
Ακόμη και σκαθάρι…
Θυμάμαι την πρώτη φορά που έκανα jigging σε έναν πολύ γνωστό ψαρότοπο της Χαλκιδικής. Οι συρταδώροι με έβλεπαν όρθιο με το καλάμι και με ρωτούσαν αν έχω πιάσει τίποτε. Ακόμη δεν είχα πιάσει, όμως και τα λόγια τους με απογοήτευαν. Ωστόσο, μετά από αρκετές προσπάθειες, τα χέρια μου άρχισαν να μην κουράζονται και η κίνηση πλέον είχε αποκτήσει ρυθμό. Τότε ήταν που άρχισαν και τα πρώτα καρφώματα. Μάλιστα, το πρώτο μου ψάρι ήταν ένα σκαθάρι που το έπιασα από τη ράχη… Μόλις όμως μπήκε μέσα στο σκάφος η πρώτη βασίλισσα, το καλάμι του jigging δεν βγήκε από μέσα και κάθε φορά που βρίσκομαι στη θάλασσα, τα jig’s θα ριχτούν στο νερό έστω και για λίγη ώρα.
.jpg)
