Η ξαφνική απουσία των τρυγονιών και των ορτυκιών τις δύο πρόσφατες κυνηγετικές περιόδους έγινε αφορμή για διάφορες εικασίες στους επιστημονικούς κύκλους.
Από την αλλαγή του διαδρόμου μετανάστευσης δυτικότερα, συμπέρασμα βασισμένο στην αύξηση τσίχλας στην Ιταλία, μέχρι την πυκνή δόμηση στην Αττική που διώχνει τα πουλιά λόγω συνεχούς φωτισμού και μείωσης των ελαιώνων. Αυτές και άλλες εξηγήσεις έχουν ήδη προταθεί στα κυνηγετικά έντυπα.
Τώρα η γερμανική οργάνωση NABU (Ενωση για τη Διατήρηση της Φύσης και της Βιοποικιλότητας) καταγγέλλει την απότομη αύξηση των διχτυών στη Βόρειο Αφρική ως το αίτιο μείωσης όλων των μεταναστευτικών πουλιών. «Μέσα στο 2013 αποκαλύφθηκαν ανησυχητικά στοιχεία για τη χρήση διχτυών στη μεσογειακή ακτή της Αφρικής.
Επτακόσια χιλιόμετρα διχτυών στήνονται μόνο στην Αίγυπτο για να πιάσουν πουλιά που πωλούνται για το κρέας τους» αναφέρει η οργάνωση. Η παγίδευση αποδημητικών πουλιών με δίχτυα δεν περιορίζεται στην Αίγυπτο, βρίσκει μιμητές σε όλη τη Βόρειο Αφρική. Ο γράφων έχει προσωπική εμπειρία από την παραμονή του στην Αίγυπτο για την πώληση άγριων πουλιών για κρέας.
Πλανόδιοι πωλητές ορτυκιών και τρυγονιών τριγύριζαν τις γειτονιές πουλώντας ζωντανά τα πουλιά, αφού έτσι δεν κινδυνεύει να χαλάσει το κρέας. Τα πουλιά σφάζονταν μόλις τα αγόραζε ο πελάτης και καθαρίζονταν επί τόπου.
Πολιτική αστάθεια
Από ό,τι καταγγέλλει η NABU, οι πρόσφατες ταραχές στις χώρες της Βορείου Αφρικής ανέστειλαν τη φύλαξη των ακτών και την προστασία του περιβάλλοντος. Προφανώς υπάρχουν άλλες, πιο επείγουσες δουλειές για τις δυνάμεις ασφαλείας σε αυτές τις χώρες από τότε που ξεκίνησαν τα κινήματα στην Αίγυπτο, Λιβύη και Τυνησία.
Τα δίχτυα στήνονται στην πρώτη γραμμή βλάστησης μετά την ακτή και πιάνουν τα πουλιά καθώς αυτά προσγειώνονται μετά το ταξίδι τους από την Ευρώπη. Αν το μήκος των διχτυών είναι όπως περιγράφεται τότε ο αριθμός των πουλιών που πιάνονται θα είναι τρομακτικός. Η προοπτική να σταματήσει μια τόσο εκτεταμένη υπερκμετάλλευση σύντομα είναι ελάχιστη ενόσω διαρκεί η πολιτική αστάθεια στην περιοχή.
Ισως ξενίζει η άποψη ότι το επαγγελματικό κυνήγι εκεί πρέπει να ελεγχθεί για να συνεχίσει το ερασιτεχνικό κυνήγι εδώ. Αυτή η σκέψη είναι λαϊκίστικη παγίδα που στηρίζεται στο γνωστό «εκεί δεν έχουν να φάνε και εσείς το κυνήγι βλέπετε» επιχείρημα. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το ερασιτεχνικό κυνήγι στην Ευρώπη ελέγχεται με ποσοτικούς περιόδους και χρονικούς περιορισμούς.
Οπως στην Αφρική, έτσι και στην Ευρώπη, το κυνήγι είναι πηγή εσόδων για χιλιάδες εργαζόμενους που ζουν από τους κυνηγούς. Η διαφορά είναι ότι στην Ευρώπη οι εργαζόμενοι έχουν έμμεση σχέση αντί για την άμεση που έχουν οι Αφρικανοί παγιδευτές. Το θέμα δεν είναι αν είναι θεμιτή ή όχι η εκμετάλλευση του θηράματος ως φυσικού πόρου, για πολλούς είναι.
Το θέμα είναι η ανεξέλεγκτη και τεράστιας κλίμακας υπερεκμετάλλευση που ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα μια μακροχρόνια μείωση σημαντικών θηραμάτων και έτσι εξαλείφει κάθε πιθανότητα συνετής εκμετάλλευσης από όλους. Το θέμα είναι τεράστιο και το παρακολουθούμε στενά.
πηγη : www.kynigi.org
