Το πετροκούναβο είναι ένα σαρκοβόρο ζώο που όταν ο πληθυσμός του σε μια περιοχή αυξηθεί πολύ και σε βάρος άλλων θηραμάτων μπορεί να χαρακτηριστεί επιβλαβές.
Παλαιότερα, όταν υπήρχε αμοιβή και η γούνα του θεωρείτο πολύτιμη, κυνηγιόταν εντατικά. Ζώο παρόμοιο με τη νυφίτσα, αλλά πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτήν. Έχει περίπου το μέγεθος γάτας, το βάρος του φτάνει τα 2 κιλά. Συγκεκριμένα, το μήκος σώματος είναι 40-48 cm, το μήκος ουράς 23-25 cm και το βάρος 1,3–2,3 kg.
Σώμα επίμηκες, πόδια κοντά, κεφάλι κοντό τριγωνικό, αυτιά κοντά τριγωνικά και λαιμός μακρύς. Ουρά μακριά και φουντωτή. Χρώμα τριχώματος ανοικτό ή σκούρο καφέ και γκριζολευκό υποτρίχωμα. Κεφάλι πιο ανοιχτού χρώματος. Κύριο διαγνωστικό στοιχείο ο λευκός χρωματισμός στο μπροστινό μέρος του λαιμού, ο οποίος εκτείνεται στο στήθος και μέχρι το πάνω μισό των μπροστινών ποδιών.
Iκανότατο στην αναρρίχηση δέντρων, κυνηγά πουλιά και τρωκτικά στο έδαφος και πάνω σε δέντρα και κτίρια. Η τροφή του αποτελείται από ποντικούς, τυφλοπόντικες, σκίουρους, σαύρες, φίδια, αμφίβια, αυγά και εδαφόβια πτηνά.
Eπίσης τρώει αυγά και νεοσσούς από φωλιές. Τo πετροκούναβο έχει εξαπλωθεί σ’ όλη την ηπειρωτική χώρα και σε πολλά νησιά. Σώμα επίμηκες, πόδια κοντά, κεφάλι κοντό τριγωνικό, αυτιά κοντά τριγωνικά και λαιμός μακρύς. Ουρά μακριά και φουντωτή. Χρώμα τριχώματος ανοικτό ή σκούρο καφέ και γκριζολευκό υποτρίχωμα. Κεφάλι πιο ανοιχτού χρώματος.
Το πετροκούναβο είναι ένα συμπαθητικό θηλαστικό, νυχτόβιο, σαρκοφάγο και φρουτοφάγο που ζει μοναχικά (εκτός της εποχής του ζευγαρώματος) στις σχισμές των βράχων, σε κουφάλες δέντρων, σε έρημες υπόγειες στοές, σε αραιά δάση, σε θαμνότοπους και σε φαράγγια.
Κρητική ζουρίδα
Το χρώμα της Κρητικής ζουρίδας είναι μπεζ σκούρο, ενώ τα άκρα και τα ρύγχος είναι πιο σκούρα μαυριδερά. Λευκό συναντάμε μόνο κάτω από το σαγόνι της. Την τροφή της αποτελούν κυρίως τρωκτικά ποντίκια και αρουραίοι, αλλά και σκουλήκια, αυγά πουλιών, φρούτα και φυσικά κότες που βρίσκει κάνοντας επιδρομές στα κοτέτσια, προκαλώντας την μήνη των χωρικών.
Στην Κρήτη πριν είκοσι περίπου χρόνια η γούνα της ζουρίδας είχε μεγάλη εμπορική αξία και γι’ αυτό κινδύνευε ν’ αφανιστεί. Σήμερα δεν κυνηγιέται πια κι έτσι έχει πολλαπλασιαστεί πολύ. Την συναντάμε σ’ ολόκληρο το νησί καθώς και στην Κάρπαθο, τις Κυκλάδες και τις Σποράδες.
πηγη : http://gym-platan.chan.sch.gr , http://www.ksellas.gr , http://www.kysyp.gr
