Του Μπάμπη Αιγινήτη, προπονητή Κυνηγετικής Σκοποβολής
Είναι πολύ σημαντικό να ακολουθηθεί μια σωστή στρατηγική προπόνησης για όσους θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά και να πάρουν μέρος και σε αγώνες. Πολλοί σκοπευτές τη νέα περίοδο που μεσολαβεί από το τέλος της προηγούμενης μέχρι την έναρξη της επόμενης αγωνιστικής περιόδου, έχουν ανάγκη κάποιας σκοπευτικής «αποτοξίνωσης». Αρκετοί από αυτούς, όταν η αγωνιστική περίοδος τελειώνει, κάπου στις αρχές Σεπτεμβρίου, πέφτουν σε μία σκοπευτική αδράνεια ασχολούμενοι μόνο με κυνηγετικά ενδιαφέροντα και ούτε που σκέφτονται τα περί SKEET, TRAP ή DOUBLE TRAP. Αυτοί οι ουσιαστικά νεκροί μήνες (Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος και Ιανουάριος) είναι ιδανικοί για συντήρηση και ανανέωση του εξοπλισμού του σκοπευτή. Οτιδήποτε αλλαγές σκοπεύει να κάνει, πρέπει να τις κάνει τότε καθώς και οτιδήποτε βελτιώσεις ή τροποποιήσεις στην τεχνική και το σχεδιασμό που θα ακολουθήσει. Η προμήθεια φυσιγγίων της νέας χρονιάς και οι επαφές για κάποιες προσφορές ή οικονομικές τιμές πρέπει να γίνουν αυτή την περίοδο. Αυτό θα βοηθήσει τον σκοπευτή νωρίς στο ξεκίνημα της χρονιάς του, να συνηθίσει τα φυσίγγια από τις πρώτες προπονήσεις της χρονιάς, ώστε να μην υπάρξουν διαφορές στην απόδοσή του που να οφείλονται στην αλλαγή των φυσιγγίων (περισσότερο ψυχολογικές, πάρα αντικειμενικές)
Αλλαγή σωματικού βάρους και προπόνηση
Άλλος σημαντικός παράγοντας που οφείλεται στην ύπαρξη εορτών – αργιών (Χριστούγεννα κλπ) είναι η αύξηση του σωματικού βάρους του σκοπευτή. Το σκοπευτικό γιλέκο που στενεύει θα δείξει ότι θα πρέπει να χαθούν παραπανίσια κιλά. Βέβαια τα αθλήματα της σκοποβολής δεν είναι σαν το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ που θέλει καλογυμνασμένο και μυώδες σώμα. Όμως η σωστή διατήρηση του βάρους θα βοηθήσει να διατηρήσει ο σκοπευτής την καλή φυσική του κατάσταση που χρειάζεται η σκοποβολή. Αυτό φαίνεται περισσότερο όταν οι αγώνες γίνονται σε ζεστές ημέρες ή ζεστές χώρες και όλη η δουλειά στον αγώνα γίνεται πολύ κουραστική. Όταν κουράζεσαι, φυσιολογικά το μυαλό σου έχει την ανάγκη να συνεχίσει να μάχεται. Όσο πιο προπονημένος είναι ο σκοπευτής, τόσο πιο πολύ είναι ικανός να μάχεται για τον κάθε δίσκο. Συνιστάται λοιπόν να προσπαθήσουμε να επανακτήσουμε το αρχικό μας «μάχιμο βάρος» που είχαμε στο τέλος της προηγούμενης σκοπευτικής χρονιάς. Όπως επίσης και να κάνουμε ορισμένες ασκήσεις στους μύες που χρησιμοποιούμε στην σκοποβολή (μέση, χέρια, στήθος, κλπ). Μεγάλοι ξένοι σκοπευτές που πρωταγωνιστούν στο διεθνές στερέωμα, επιμελούνται την φυσική τους κατάσταση, πριν προχωρήσουν στην επαφή με το όπλο (προπονήσεις). Εννοείται βέβαια ότι έχουν φτάσει στο σημείο να γνωρίζουν ότι οι διαστάσεις του κοντακίου του όπλου τους, τους ταιριάζει τέλεια με αυτό το βάρος. Είναι τρομερό το πόσο «άρρωστος» μπορεί κάποιος να νιώσει, όταν ενώ έχει πάρει σωματικά βάρος τη νεκρή περίοδο, πάει να επωμίσει το αγαπημένο του σκοπευτικό όπλο και δεν το νιώθει πλέον οικείο.
Απώλεια βάρους και επώμιση
Υπάρχει όμως και η αντίθετη περίπτωση, όπου ένας αρκετά ευτραφής σκοπευτής χάσει αρκετά κιλά. Ο Άγγλος παλιός σκοπευτής του SKEET και συγγραφέας PAUL BENTLEY, που σήμερα είναι δάσκαλος σκοποβολής, έγραφε για τη δική του χαρακτηριστική περίπτωση απώλειας βάρους. Ύστερα από μια σοβαρή ασθένεια που του στοίχισε αρκετά κιλά, πήγε να ρίξει στο Grand Prix of Nations που γινόταν το 1988 στο Montecatini terme με λίγες σχετικά προπονήσεις. Τότε διαπίστωσε ότι το έμπιστο σκητοντούφεκό του (ένα F.GAMBA μοντέλο Rottweil 72), δεν του ταίριαζε όπως πριν στο σώμα του. Υπήρχαν μικρές διαφορές που προέκυψαν από την απώλεια βάρους και δεν έβγαινε πάντα η ίδια επώμιση. Όμως επειδή ήταν αδύνατον να προσθέσει στο σώμα του, σε σύντομο χρονικό διάστημα, τα κιλά που είχε χάσει, βρήκε τη λύση της τελευταίας στιγμής, να τοποθετήσει μια λεπτή πλαστική φέτα ανάμεσα στο ξύλο και το πέλμα, μακραίνοντας λίγο το κοντάκι ώστε να «του έρχεται». Όμως αυτό είχε σαν συνέπεια την αύξηση ελαφρώς της μεγάλης κλίσης στην άκρη του κοντακιού. Όμως παρόλα αυτά, όπως αναφέρει ο ίδιος στο βιβλίο του, δεν αισθανόταν άνετος και πολύ σίγουρος για το αν του έβγαινε συνεχώς η ίδια ακριβώς επώμιση που απαιτείται για υψηλά σκορ.
Η «μνήμη» των μυών
Πάντα να ξέρετε ότι απαιτείται χρόνος και τακτική προπόνηση για να συνηθίσει και να καταγράψει το σώμα οτιδήποτε νέο ή αλλαγή του δίδεται. Υπάρχει αυτή η μνήμη των μυών που χρειάζεται χρόνο και κόπο για να μάθει την, έστω και φαινομενικά, μικρή αλλαγή. Είναι εκπληκτική η ευκολία με την οποία ξεχνά κάποιος την σκοπευτική του επώμιση και τεχνική κατά τη διάρκεια του χειμώνα και των κυνηγετικών εξορμήσεων. Αυτός είναι και ο λόγος που οι πρώτες επωμίσεις μετά την νεκρά χειμερινή περίοδο, είναι πάντα απότομες και λανθασμένες. Μετά από συχνές προπονήσεις, σιγά σιγά επανέρχεται η παλιά σωστή επώμιση που είχε κάποιος στο τέλος της προηγούμενης περιόδου.
Εδώ θέλω να τονίσω ότι όλη αυτή η διαδικασία χαρακτηρίζει τους ερασιτέχνες σκοπευτές που εξασκούνται μέχρι να κάνουν κάτι σωστά, ενώ οι επαγγελματίες εξασκούνται μέχρι που να μην μπορούν πλέον να κάνουν το λάθος. Δεν πρέπει επίσης να αφήνει κάποιος τίποτα στην τύχη, γιατί στη σκοποβολή, όσο περισσότερο εξασκείται κάποιος, τόσο πιο τυχερός γίνεται. Είναι βασικό στο να ξεκινήσει ο σκοπευτής τη νέα περίοδο θέτοντας βάσεις για σοβαρή δουλειά, κάτι που αποκλείει τις περιπτώσεις του να ρίχνει κάποιος «για πλάκα». Αυτό τονίζεται, γιατί αρκετοί παρασύρονται από εφήμερους και περιστασιακούς σκοπευτές με νοοτροπία «καφενείου» και ξεχνούν ότι τους περιμένουν οι αγώνες του Πρωταθλήματος. Εκτός αν κάποιος δεν επιθυμεί να συμμετέχει σε αγώνες.
Η μεταβατική περίοδος
Κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου από την αδράνεια στην προετοιμασία, δεν πρέπει ο σκοπευτής να κυνηγά την επίτευξη επίδοσης, γιατί δεν είναι αυτός ο πραγματικός σκοπός. Ο σκοπός είναι η επαναφορά της τεχνικής, η μηχανοποίηση των κινήσεων και η επίτευξη του σωστού χρόνου σπασίματος του δίσκου. Σταδιακά το μυαλό θα αναγνωρίσει την αίσθηση της σχέσης μεταξύ επώμισης και ξεκίνημα του δίσκου, θα συγχρονίσει ξανά την κίνηση και θα επανέλθει το ίδιο «feeling και timing» (όπως το θέλει η σκοπευτική ορολογία) που είχε απομνημονεύσει το σώμα κατά τη διάρκεια της προηγούμενης περιόδου. Αυτό είναι και το πιο σημαντικό σημείο, κάτι σαν το θεμελιώδη λίθο στην έναρξη της νέας χρονιάς, η οποία θέλεις να είναι καλύτερη από την περσινή. Στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς και πριν από τους επίσημους αγώνες του πρωταθλήματος, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να υπάρχουν αρκετοί φιλικοί αγώνες 75 ή 100 δίσκων, ώστε οι σκοπευτές να αρχίσουν να νοιώθουν την πίεση του συναγωνισμού και να μπαίνουν στο αγωνιστικό κλίμα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να δουν τα λάθη που πηγάζουν από το αγωνιστικό στρες και διαταράσσουν την τεχνική, ώστε να φροντίσουν να περιοριστούν στα σημεία που πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα. Βέβαια αν και κατά πόσο είναι εφικτό αυτό χωρίς την ύπαρξη κάποιου προπονητή δίπλα, ένας Θεός το ξέρει.
Ρεαλισμός και θετική ψυχολογία
Πάντως πρέπει να ξέρετε ότι όσο εξειδικευμένη και αν είναι η τεχνική σας και ανεξάρτητα από το επίπεδο της εμπιστοσύνης προς τον εαυτό σας, δεν υπάρχει υποκατάστατο για την επίδοσή σας και την σκοπευτική σας αποστολή, κάτω από την πίεση και το περιβάλλον ενός μεγάλου αγώνα. Βάλτε ρεαλιστικούς στόχους για τους εαυτούς σας και να θυμάστε ότι κάποια στιγμή το σώμα θα είναι έτοιμο να ρίξει όπως πρέπει σωστά, το μυαλό σας θα σκεφτεί θετικά και αυτό θα σας βοηθήσει να τους πετύχετε.
Σε αυτό βέβαια θα βοηθήσει και η θετική ψυχολογία που πρέπει να αναπτύξετε. Είναι λάθος να προσεγγίζουμε ένα σκοπευτικό άθλημα με υψηλές προσδοκίες που είναι δυσανάλογες του σκοπευτικού μας επιπέδου. Κανείς δεν δημιουργεί προϋποθέσεις θετικού αποτελέσματος όταν πιέζεται, βιάζεται και αγχώνεται για μια διάκριση. Πάνω απ’ όλα υπάρχει η ψυχαγωγία, η προσωπική ευχαρίστηση των στιγμών στο σκοπευτήριο και η τεχνική εξέλιξη. Η μεγάλη ευχαρίστηση και η προσωπική νίκη έρχεται όταν δεν την σκέφτεσαι και δεν την αποζητάς αγχωτικά και απεγνωσμένα.
