Όλοι εμείς που δραστηριοποιούμαστε στην φύση, τον τελευταίο χρόνο βιώσαμε τον πιο ύπουλο, ρατσιστικό και ανήθικο αποκλεισμό που έχει δεχθεί κοινωνική ομάδα στα χρόνια της μεταπολίτευσης.
Όλοι εμείς που μεγαλώσαμε με τις αρχές και αξίες των προγόνων μας και με τα ίδια ιδανικά προσπαθούμε να δώσουμε την σκυτάλη στα παιδιά μας, με μοναδική κατεύθυνση τον σεβασμό στην φύση και στις κοινωνικές αξίες, βρεθήκαμε για πρώτη φορά παραγκονισμένοι και θύματα ενός ανάλγητου σε ιδεοληψίες, περιβόητου επιτελικού κράτους.
Όλοι εμείς που ονειρευόμαστε να βιώνουμε την φύση μέσα σε συνθήκες και ισορροπίες που χαρακτηρίζονται από κοινωνική ειρήνη, νόμους και θεσμούς , ήρθαμε αντιμέτωποι με τον φασιστικό, εχθρικό και διχαστικό αποκλεισμό μας από κάθε διαδικασία κάρπωσης που προέρχεται άμεσα από το φυσικό περιβάλλον.
Όλοι εμείς που νομίζουμε ότι ανήκουμε σε μια Ευρώπη που σέβεται τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών, συνειδητοποιήσαμε πως πλανόμαστε πλάνην οικτράν, καθώς βρεθήκαμε θύματα μιας φανατικής αντιμετώπισης από αυτούς που θέλουν να μας ξεκόψουν από την ίδια μας υπαρξιακή υπόσταση, χωρίς να υπάρχει παρόμοιο γεγονός σε καμία άλλη προηγμένη χώρα.
Όλοι εμείς έχουμε ευθύνη απέναντι στο παρελθόν μας και στις επόμενες γενιές να παλέψουμε να αποκαταστήσουμε τα λάθη μας. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε κάνει αρκετά διότι τους δώσαμε το δικαίωμα , μεθοδευμένα και συστηματικά να διαλύσουν κάθε ίχνος θεσμικότητας και αξιοπιστίας, οδηγώντας στην απαξίωση την τεράστια κοινωνική ομάδα που ανήκουμε.
Σε μια Ελλάδα δέσμια των πολιτικών επιλογών της, σε μια Ελλάδα που την κεντρική πολιτική της χαράζουν πλέον ξεκάθαρα το Ευρωπαϊκό διευθυντήριο και όχι οι εγχώριες κυβερνήσεις, γιατί πρέπει να αφήσουμε ένα από τα τελευταία πράγματα που μπορεί να διοικηθεί εγχώρια, στα χέρια αυτών των πολιτικών;
Γιατί πρέπει να δώσουμε ένα από τα ελάχιστα που μας έχουν απομείνει, εν λευκώ, σε αυτούς που μας το στερούν και το βάλλουν πλέον απροκάλυπτα, συνεχίζοντας να λαμβάνουμε ελαφρά την καρδία και να βγάζουμε τα μάτια μας, μόνοι μας, βάζοντας πάνω από την ίδια μας την ζωή τα μικροπολιτικά μας κατάλοιπα μια άλλης εποχής;
Γιατί αφήνουμε την θήρα και την ερασιτεχνική αλιεία στα χεριά αυτών που καταστρέφουν το περιβάλλον με την ανοχή τους σε απίστευτες πηγές μόλυνσης και αλλοίωσης των φυσικών πόρων, ευαγγελιζόμενοι δήθεν αμφίβολης πλέον αποτελεσματικότητας ανανεώσιμες μορφές ενέργειας;
Γιατί δεν λέμε να καταλάβουμε ότι όπως καταστρέφουν την χώρα μας, με το να εναλλάσσονται στην εξουσία 45 χρόνια, καταστρέφουν την θήρα, την αλιεία, την γεωργία, την κτηνοτροφία και κάθε μορφή παραδοσιακής ενασχόλησης με την φύση; Πόσων, εν πάση περιπτώσει, από εμάς η ζωή εξαρτάται από αυτούς που δυναμώνουμε τόσο εύκολα και οπαδικά με την ψήφο μας; Γιατί δέχεσαι να στειρώσουν υποχρεωτικά το κατοικίδιο σου και να μην επιτρέψεις ποτέ στα παιδιά σου να βιώσουν το θαύμα της φύσης που μπορεί να βίωσες εσύ όταν ήσουν παιδί, κρατώντας στα χέρια σου τα νεογέννητα κουτάβια;
Γιατί δεν αναρωτιέσαι, ποιος είναι ο λόγος που θέλουν να σε αποκλείσουν από το φυσικό σου περιβάλλον;
Η ενασχόληση με την φύση και με καθετί που σχετίζεται με αυτήν, δημιουργεί κουλτούρα, πολιτισμό, έμπνευση ελευθερίας, αυτοσυντήρησης και ανεξαρτησίας. Εκπαιδεύει, δίνει αυτοπεποίθηση, ανοίγει ορίζοντες, ηρεμεί, γαληνεύει και όλα αυτά συντελούν σε μια υγιή σκέψη. Δεν σε θέλουν στην φύση, δεν σε θέλουν θηρευτή γιατί απλά σε θέλουν φυλακισμένο σε μια εικονική πραγματικότητα των δικών τους μέσων χειραγώγησης και διαμόρφωσης της προσωπικότητας σου. Λένε πως όλα στην ζωή γίνονται για κάποιον λόγο. Δράττοντας την ευκαιρία, καλούμε όλες τις κοινωνικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στην φύση, όλους τους πραγματικά οικολόγους και όχι απλά οικολογούντες, όλους τους θηρευτές, κτηνοτρόφους, γεωργούς, μελισσοκόμους, φυσιολάτρες και γενικά όλους όσους ονειρεύονται μια κοινωνία που την διέπουν πραγματικοί θεσμοί και κανόνες, να συνταχθούν στο πλευρό της νέας προσπάθειας που ουδεμία σχέση φέρει με το παρελθόν και έχει σαν μόνο στόχο την δημοκρατική διεκδίκηση των κεκτημένων και συνταγματικών μας δικαιωμάτων που σε κανένα άλλο κράτος δεν έχουν καταστρατηγηθεί τόσο βάναυσα.
Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσει εξαγγελία της ίδρυσης του νέου σχηματισμού με αποκορύφωμα το Πανελλήνιο συνέδριο στο οποίο με ξεκάθαρα δημοκρατικές διαδικασίες θα πάρει σάρκα και οστά η ύπαρξή μας.
Δεν περισσεύει κανένας.
Καλό αγώνα.
Καλή δύναμη και υγεία σε όλους.
Με εκτίμηση,
Σιλιβίστρας Ε. Γεώργιος
