Η πεζοπορία συνδυάζει άριστα την άσκηση με την ψυχαγωγία. Εκτονώνει, ηρεμεί και επαναφέρει την ψυχική μας ισορροπία, κάτι που κυρίως αυτήν την εποχή το έχουμε όλοι μας ανάγκη.
Μια βόλτα στο βουνό χωρίς πρόγραμμα και άγχος μας βοηθάει να περάσουμε καλά, να χαλαρώσουμε, να… γεμίσουμε τις μπαταρίες μας. Το ασταμάτητο κελάρυσμα του ρυακιών, η μελωδία από το κελάηδισμα των πουλιών, οι μυρωδιές της ανοιξιάτικης γης, το τραγούδι του ανέμου που σαρώνει τις βουνοκορφές, το θρόισμα των φύλλων στα πυκνόφυτα δάση αγκαλιάζουν σταδιακά όλες μας τις αισθήσεις ενεργώντας θετικά στις σκέψεις και μας αποφορτίζουν από την εσωτερική ένταση.
Πεζοπορία για όλους: Γενικά υπάρχει μια σύγχυση ανάμεσα στην πεζοπορία και στην ορειβασία. Η πεζοπορία σε αντίθεση με την ορειβασία δεν χρειάζεται ιδιαίτερες δεξιότητες, ούτε γνώση κάποιας πολύπλοκης τεχνικής αφού ο καθένας μας ξέρει να περπατάει, αρκεί βέβαια να τηρεί κάποιους απλούς, λογικούς κανόνες. Επιπλέον δεν χρειάζεται ιδιαίτερος, ούτε ακριβός εξοπλισμός, σε αντίθεση με την ορειβασία όπου η ποιότητα και η εξειδίκευση του εξοπλισμού είναι απαραίτητη.
Τέσσερα είναι τα βασικά «εργαλεία» που θα πρέπει να έχουμε για να ξεκινήσουμε μια χαλαρή πεζοπορική διαδρομή σε ένα βατό και σημαδεμένο μονοπάτι των ελληνικών βουνών: ένα ζευγάρι κατάλληλα παπούτσια για περπάτημα στην εξοχή με διαπνέουσα μεμβράνη (όχι αθλητικά), ένα βολικό σακίδιο πλάτης (που θα περιέχει τα απαραίτητα), ένα αντιανεμικό- διάβροχο (αυτήν την εποχή ο καιρός είναι απρόβλεπτος) και ένα παγούρι με νερό (ακόμη και αν περπατάμε σε περιοχή όπου υπάρχουν φυσικές πηγές).
Επιλέξτε την κατάλληλη για εσάς διαδρομή: Για τους αρχάριους η διάρκεια μιας πεζοπορικής διαδρομής δεν χρειάζεται να είναι μεγαλύτερη από μία με μιάμιση ώρα. Στην αρχή επιλέξτε μονοπάτια με ήπιες κλίσεις που καλύπτουν μικρές υψομετρικές διαδρομές. Αργότερα, έπειτα από λίγη εξάσκηση, θα διαπιστώσετε με έκπληξη πως μπορείτε να αντέξετε ακόμα και ένα πολύωρο περπάτημα, τόσο σε ανώμαλο έδαφος όσο και με υψομετρική διαφορά.
Οπωσδήποτε θα πρέπει να προτιμάτε τα σημαδεμένα μονοπάτια και πριν ξεκινήσετε να έχετε μαζί σας ή να συμβουλεύεστε κάποιον που να γνωρίζει τα κατατόπια της περιοχής. Ενας καλός χάρτης με τα μονοπάτια της περιοχής αλλά και η σωστή χρήση gps, που όμως θα πρέπει να είναι ενημερωμένο με αναλυτικούς χάρτες, βοηθάνε πολύ.
Μετρήστε τις δυνάμεις σας: Οσο σίγουροι και αν είστε για τις δυνάμεις σας, σε καμιά περίπτωση μην ξεκινήσετε με κακοκαιρία ή άστατο καιρό. Φροντίστε να υπολογίσετε σωστά και μη ρισκάρετε να σας πιάσει η νύχτα κατά την επιστροφή σας. Επίσης φρόνιμο είναι κάποιος που μένει πίσω να έχει ενημερωθεί για την περιοχή όπου θα κινηθείτε και την ώρα που περίπου υπολογίζετε να γυρίσετε. Εμπιστευτείτε λοιπόν το αρχαιότερο «μεταφορικό μέσον», τα πόδια σας, πάρτε βαθιές ανάσες ιονισμένου βουνίσιου αέρα και εμπρός, ξεκινάμε!
Πάρνηθα
Η Πάρνηθα καταλαμβάνει σχεδόν το μεγαλύτερο μέρος του βόρειου τμήματος του νομού Αττικής με τη μακρόστενη παρουσία της να κυριαρχεί στο αττικό τοπίο για περισσότερα από 30 χιλιόμετρα. Οι ψηλότερες κορφές Καραμπόλα (υψόμ. 1.413 μ.), Ορνιο (1.350 μ.), Αέρας (1.126 μ.), Κυρά (1.160 μ.) είναι αυτές που φαίνονται από το αττικό λεκανοπέδιο. Λόγω του συνδυασμού ασβεστολιθικών και σχιστολιθικών πετρωμάτων υπάρχουν άφθονες πηγές και πηγάδια. Δυστυχώς τα τρεχούμενα νερά των περισσότερων έχουν δεσμευτεί για υδροδότηση, ενώ η πλειονότητα των υπόλοιπων πηγών της θεωρούνται ακατάλληλες για πόσιμο νερό. Το αττικό βουνό παρ’ όλη την βάναυση κακοποίηση που έχει υποστεί από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, παραμένει ακόμα ένας μικρός οικολογικός παράδεισος που αξίζει να τον ανακαλύψετε.
● Θρακομακεδόνες – ορειβατικά καταφύγια (2½ ώρες) : Η κλασική ανάβαση της Πάρνηθας, την οποία ακολουθούν και οι περισσότεροι πεζοπόροι, ξεκινά από τον χώρο στάθμευσης του τελεφερίκ (στην τοποθεσία αυτή μπορείτε να έρθετε με αστικό λεωφορείο) και ολοκληρώνεται σ’ ένα από τα δύο ορειβατικά καταφύγια που υπάρχουν στο βουνό, στη θέση Μπάφι (ΕΟΣ Αθηνών) και στη θέση Φλαμπούρι (ΕΟΣ Αχαρνών). Το ανηφορικό μονοπάτι είναι σημασμένο και ευδιάκριτο.
Το κύριο μέρος της διαδρομής πραγματοποιείται μέσα από τη χαράδρα Μεγάλη Χούνη, πλάι στο ομώνυμο ποταμάκι που αυτήν την εποχή έχει αρκετό νερό. Σε κάποιο σημείο το μονοπάτι διχάζεται. Δεξιά οδηγεί μετά από μιάμιση ώρα στο καταφύγιο του ΕΟΣ Αχαρνών που βρίσκεται στη θέση Φλαμπούρι, σε ύψος 1.150 μέτρων. Το αριστερό παρακλάδι του μονοπατιού καταλήγει στο καταφύγιο του ΕΟΣ Αθηνών που βρίσκεται σε ύψος 1.160 μέτρων στη θέση Μπάφι.
Προυσός Ευρυτανίας
Αφήνοντας πίσω το Μεγάλο Χωριό, ο δρόμος ακολουθεί την κοίτη του ποταμού Καρπενησιώτη σε ένα άγριο και επιβλητικό τοπίο και καταλήγει στον Προυσό και στο ομώνυμο μοναστήρι.
Αποκορύφωμα της διαδρομής είναι η θέση «Κλειδί». Εδώ, στην άκρη του δρόμου μπορείτε να αφήσετε το αυτοκίνητό σας και να περπατήσετε λίγο έως το ειδικό παρατηρητήριο που θα σας επιτρέψει να επιτηρήσετε όλο το μεγαλείο του φαραγγιού.
● Ανάβαση στη Μαύρη Σπηλιά (90 λεπτά): Από το μοναστήρι του Προυσού ξεκινά το πανέμορφο, σημαδεμένο μονοπάτι που καταλήγει ύστερα από 2,5 χιλιόμετρα στο παραδοσιακό αλλαντοποιείο «Στρεμένος». Στη συνέχεια αρχίζει η ανάβαση, με το μονοπάτι να κινείται έντονα ανηφορικά, σε πορεία σκιασμένη από θαλερά πλατάνια, σχεδόν παράλληλη με το ζωηρό ποτάμι. Θα περάσετε τον επαρχιακό δρόμο που τραβά νότια για το χωριό Φλωραίκα και θα συνεχίσετε πάνω από ξύλινες γεφυρούλες και σκαλοπάτια. Το τελευταίο τμήμα της διαδρομής είναι και το πιο όμορφο. Από τον ασφάλτινο δρόμο ώς τη Μαύρη Σπηλιά να υπολογίζετε 30 λεπτά σχετικά κουραστικής ανάβασης, σε ένα υπέροχο ωστόσο τοπίο, δίπλα σε τρεχούμενα νερά, χορταριασμένα βράχια και καταρράκτες.
Στη Μαύρη Σπηλιά, επί Τουρκοκρατίας, έβρισκαν καταφύγιο τα γυναικόπαιδα. Από εδώ και πάνω το πεδίο δυσκολεύει σημαντικά και για τη διάσχιση του φαραγγιού απαιτείται ειδικός τεχνικός εξοπλισμός και γνώση της χρήσης του.
Γρεβενά, Ορλιακας
Ο Ορλιακας είναι ένα από τα πιο όμορφα μικρά βουνά της γρεβενιώτικης γης, που καθιέρωσε την παρουσία του στους φίλους του βουνού με τα μεστά μορφολογικά του χαρακτηριστικά και την άγρια φύση του. Ενας πεζοπορικός «παράδεισος» κρύβεται στις παρυφές του, αφού η ομαλή γεωμορφολογία του, η πολυποίκιλη βλάστηση, αλλά και το δουλεμένο ανθρώπινο τοπίο, καθιστούν τον ιδιαίτερο αυτόν ορεινό όγκο έναν προσιτό και ενδιαφέροντα προορισμό, ακόμα και στους αμάθητους του είδους.
Το Λιτόχωρο είναι μια ημιορεινή πολίχνη που έχει την τύχη να βρίσκεται πολύ κοντά στα μαγευτικά παράλια της Πιερίας, αλλά και μια ανάσα από την άγρια ορεινή ομορφιά του Ολύμπου. Η κωμόπολη προσεγγίζεται μέσω της Εθνικής οδού Αθηνών – Θεσ/νίκης και απέχει από την πρωτεύουσα 420 χιλιόμετρα, από τη Θεσ/νίκη 90, ενώ από την Κατερίνη και τη Λάρισα μόλις 25 και 68 χιλιόμετρα αντίστοιχα.
Τα μονοπάτια του Ολύμπου που προσελκύουν χιλιάδες ορειβάτες από όλο τον κόσμο είναι δύσκολα και απαιτούν καλή φυσική κατάσταση και τεχνικό εξοπλισμό. Ωστόσο υπάρχει και μια πιο ήπια, λιγότερο «τεχνική» διαδρομή που συνδέει το Λιτόχωρο με τη Μονή Διονυσίου, όπου όλοι οι ορειβάτες, έμπειροι και ερασιτέχνες, υποκλίνονται μπροστά της, όχι όμως για τη δυσκολία της, αλλά για τη φυσική ομορφιά της.
● Μονή Αγίου Διονυσίου – Λιτόχωρο (2 ώρες): Θα ανηφορίσετε τον ασφάλτινο δρόμο με κατεύθυνση τη θέση «Πριόνια». Στην πορεία σας θα στρίψετε αριστερά σε ασφάλτινο δρόμο που θα σας βγάλει στην είσοδο του μοναστηριού του Αγίου Διονυσίου (15 χλμ. από Λιτόχωρο). Εδώ κάποιος θα πρέπει να μείνει στο όχημά σας για να το γυρίσει πίσω στο Λιτόχωρο. Οι υπόλοιποι θα πάρετε το βατό μονοπάτι που κατηφορίζει παράλληλα με την κοίτη του ποταμού Ενιπέα σε μονοπάτι κατηφορικό, σημαδεμένο και αρκετά φαρδύ που καταλήγει στο Λιτόχωρο μετά 6 χιλιόμετρα. Το πιο χαρακτικό σημείο της διαδρομής είναι η σκήτη του Αγίου Διονυσίου, σε μια σπηλιά όπου αναβλύζει τρεχούμενο νερό.
Ορεινή Κορινθία
Μόνο μιάμιση ώρα ταξίδι χωρίζει το πολύβουο αστικό περιβάλλον της πρωτεύουσας από τη γαλήνη της Στυμφαλίας λίμνης. Οι ορεινοί όγκοι του Ολίγυρτου, της Μικρής και Μεγάλης Ζήριας, μοιάζει να αγκαλιάζουν ολόγυρα τη λεκάνη της λίμνης και καθώς κυριαρχούν στην τοπιογραφία. Σε κάνουν να ξεχνάς πως βρίσκεσαι μόλις λίγα χιλιόμετρα από τη θάλασσα. Τα χωριά Κεφαλάρι, Καλιάνοι, Καρτέρι, Κιόνια, Στυμφαλία βρίσκονται πάνω στον περιμετρικό παραλίμνιο δρόμο. Λίγο ψηλότερα (750 υψόμετρο), χτισμένο σε σημείο με θαυμάσια θέα στη λεκάνη της Στυμφαλίας, συναντάμε το χωριό Λαύκα.
