Γράφει ο Ανδρέας Κουινέλης
Μια ακόμη κυνηγετική περίοδος είναι στα σπάργανα και ελπίζω όλοι σας να είστε έτοιμοι να φορέσετε τον μανδύα της περιπέτειας και της αναζήτησης. Οι κυνηγετικές εξορμήσεις πλέον δεν αποτελούν όνειρα, ούτε αναμνήσεις, το διαβατήριο του καθενός μας σφραγίστηκε και είμαστε έτοιμοι για συχνή επαφή με την φύση, την παρέα, τα κυνηγόσκυλα. Έχουμε πλέον την δυνατότητα για μία πραγματική απόδραση από ότι θυμίζει εργασία, άγχος, καθημερινότητα.
Μια σειρά από νέες εμπειρίες ετοιμάζονται να γεμίζουν τον πιεσμένο νου και να κάνουν την καρδιά να ξεφύγει από ρυθμούς ρελαντί και να πιάσει κόκκινα.
Ο νομός Έβρου είναι ως επί το πλείστον πεδινός αλλά κόβεται με ορεινούς σχηματισμούς, με κυριάρχους αυτούς της Ανατολικής Ροδόπης. Στα Ανατολικά της βρίσκονται ο εύφορος κάμπος του Έβρου ο οποίος επεκτείνεται και ανατολικότερα στην Τουρκία με τους ατελείωτους ορυζώνες και μια εύφορη πεδιάδα που εκτείνεται από τα σύνορα μας μέχρι και τον κόλπο του Εύξεινου Πόντου. Οι ορεινοί αυτοί σχηματισμοί μας, είναι καταπράσινοι και δύσκολα προσπελάσιμοι, συνδέονται δε και συνορεύουν με αυτούς της Βουλγαρίας στα Βόρεια και ανατολικά με τον κάμπο της Τουρκίας με αποτέλεσμα να γίνονται μετακινήσεις θηραμάτων από, αλλά και προς αυτές τις χώρες.
Τα δάση μας έχουν ποικιλία δέντρων αλλά και παλαιά εγκαταλειμμένα χωριά όπου γύρω τους υπάρχουν εγκαταλειμμένες καλλιεργήσιμες εκτάσεις με αρκετές πηγές. Για το λόγο αυτό, η μορφολογία και η πανίδα του τόπου μας ευνοούν την ανάπτυξη μεγάλων θηραμάτων και δημιουργούν, εκπληκτικής ομορφιάς κυνηγοτόπια.
Πρώτα η Φύση
Βέβαια το τοπίο αυτό είναι και το δέλεαρ για την εμφάνιση πολιτικών προθέσεων και τάσεων για οικολογική ανάπτυξη, ίδρυση και δημιουργία εθνικών πάρκων, προστατευόμενων περιοχών που στην ουσία έχουν σκοπό την απορρόφηση ευρωπαϊκών κονδυλίων και καθόλου ίσως την προστασία και την ορθολογική διαχείριση των φυσικών μας πόρων. Άλλωστε η περιοχή μας δίνει μάχες χρόνια τώρα ακόμη και τώρα για την αποφυγή της εγκατάστασης εταιρείας εξόρυξης χρυσού αλλά και την απομάκρυνση των καλυβών των κυνηγών, των ψαράδων, των κτηνοτρόφων από το Δέλτα του Έβρου.
Η παράνομη υλοτομία αρχίζει να χτυπά απειλητικά την πόρτα μας, στο όνομα της οικονομικής κρίσης πολύ αυθαιρετούν εις βάρος της φύσης και ελπίζω αυτή την περίοδο να υπάρξει ουσιαστικός έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές. Αν οι πολιτικοί και οι τεχνοκράτες δεν βγουν από τα γραφεία τους και δεν ακούσουν την επιθυμία των ίδιων των πολιτών για την περιοχή τους, τον τόπο τους, το βιός τους και λάβουν αποφάσεις με γνώμονα το κέρδος τους αριθμούς τα κονδύλια τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά για την φύση πρώτα και μετά για την χώρα μας. Είναι αποδεδειγμένο ότι εκεί που δεν υπάρχει ανθρώπινη παρουσία υπάρχει καταστροφή και αυθαιρεσία.
Αγριόχοιρος η μεγάλη πρόκληση
Ο αγριόχοιρος είναι αδιαμφισβήτητα ο βασιλιάς των θηραμάτων στην πατρίδα μας και η έναρξη του είναι 15 Σεπτέμβρη και ημέρα Κυριακή!! Πέφτει σε ημερομηνία έναρξης που συμπίπτει με επιτρεπόμενη ημέρα οπότε είναι μια καλή ευκαιρία για την πρώτη συνάντηση με τα θεριά, όπου οι πληροφορίες μας λένε ότι πήγαν καλά σε αναπαραγωγή φέτος στα βουνά μας. Οι βροχές του Ιουλίου αλλά και αυτές του Αυγούστου κράτησαν αρκετά ζώα στα βουνά μας. Επιβλητικό, σκληροτράχηλο, πανέξυπνο, ανθεκτικό και πολύ επικίνδυνο ζώο, προσφέρει στον κυνηγό μεγάλες συγκινήσεις, μοναδικές στιγμές ,απερίγραπτες εικόνες.
Η προετοιμασία των ομάδων
Με εφόδια την γνώση των συνηθειών του, την κυνηγετική παιδεία και την νομιμότητα καλούνται οι είδη σχηματισμένες ομάδες της περιοχής μας να εξορμήσουν στα ορεινά του νομού μας προς αναζήτηση του. Οι ομάδες αποτελούνται από σταθερά μέλη και πάντα δέχονται ένα με δυο νέα μέλη. Βέβαια μεταγραφές προσθήκες τις τελευταίας στιγμής πάντα γίνονται αλλά περνούν από κόσκινο. Ο παραδοσιακός τρόπος θήρευσης αποτελεί την ραχοκοκαλιά του κυνηγιού των θεριών, ο οποίος εμπλουτίζεται με σύγχρονα μέσα ώστε να πραγματοποιείται με ασφάλεια αλλά και με λιγότερη ταλαιπωρία ως προς τον συντονισμό των ομάδων αλλά και την ανεύρεση των κυνηγόσκυλων μετά το πέρας του κυνηγιού. Σεβασμός, αγάπη, ιεραρχία μεταξύ των μελών της κάθε ομάδας είναι στοιχεία που συναντάμε αλλά αυτό που εκπλήσσει είναι η αγάπη και ο σεβασμός για το θήραμα. Έτσι επιτυγχάνεται το όμορφο κλίμα η ουσιαστική άσκηση της θήρας αλλά και η μέγιστη δυνατότητα, με πλήθος ευκαιριών για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Κατά την διάρκεια της άσκησης της θήρας ειδικά σε ένα θήραμα όπως είναι ο αγριόχοιρος, δεν επιτρέπονται εκνευρισμοί, εγωισμοί ανταγωνισμοί και λάθη. Το πορτοκαλί πρέπει να αποτελεί το κυρίαρχο χρώμα στον ρουχισμό και όχι μόνο. Αρχή όλων των ομάδων πρέπει να είναι οι γραπτοί και άγραφοι νόμοι αλλά και οι κανόνες που διέπουν την κυνηγετική δραστηριότητα. Αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει μόνο μέσα στην ομάδα, αλλά και μεταξύ των ομάδων που δεν είναι λίγες οι φορές που συναντιούνται στον κυνηγότοπο και τυχαίνει να κυνηγούν και δίπλα.
Μονόβολο ή δράμια
Ένα θέμα που απασχόλησε αρκετά τα τελευταία χρόνια τις ομάδες της περιοχής μας αλλά και την δική μου και ευτυχώς πλέον αποτελεί φιλοσοφία για τις περισσότερες από αυτές αν όχι όλες, είναι ο περιορισμός στο ελάχιστο των επιπόλαιων τραυματισμών στο θήραμα. Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι, είναι προτιμότερο να φύγει το θήραμα αλώβητο μετά τον πυροβολισμό παρά τραυματισμένο. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που πλέον κανείς δεν χρησιμοποιεί δράμια, αλλά μονόβολα. Δυστυχώς ακόμη ζούμε σε μια τριτοκοσμική χώρα όσον αφορά τις αντιλήψεις αλλά και την στάση των πολιτικών μας για την χρησιμοποίηση των ραβδωτών όπλων. Μιας και είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που δεν τα χρησιμοποιούμε εκτιμώ ότι το μονόβολο αποτελεί μονόδρομο στην θήρα του αγριόχοιρου με λειόκανο. Το ποιοτικό και αποτελεσματικό κυνήγι δεν επιτυγχάνεται με λόγια μεγάλα, αλλά με γενναίες αποφάσεις και φυσικά ουσιαστικές πράξεις.
Ιχνηλάτες τα ‘καμάρια’ μας
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στα καμάρια μας που αυτό το διάστημα είναι υπέρβαρα και δυσκίνητα. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις, οι οικονομική στενότητα αλλά και η τιμή της βενζίνης, πετρελαίου δεν επέτρεψαν πολλές εκπαιδευτικές εξόδους οπότε θα απαιτηθούν αρκετές κυνηγετικές εξορμήσεις ώστε να φτάσουν στην επιθυμητή φυσική κατάσταση. Ιδανικός σκύλος που μπορεί να εξυπηρετεί όλες τις ομάδες του νομού μας δεν υπάρχει για αυτό και η κάθε ομάδα έχει στην σύνθεση της την φυλή που της ταιριάζει με μια μικρή υπεροχή στον ελληνικό ιχνηλάτη. Οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές για την κάθε ομάδα και τα κυνηγόσκυλα επιλέγονται ανάλογα της περιοχής που δραστηριοποιούνται. Φαινόμενα αγοράς έτοιμων σκύλων έχουν ελαχιστοποιηθεί οι περισσότεροι παίρνουν κουτάβια τα οποία τα εκπαιδεύουν οι ίδιοι και αυτό πράττει και η δική μου παρέα. Το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα ικανοποιητικό αυτό είναι το μόνο σίγουρο αλλά ποτέ μέχρι σήμερα η ομάδα δεν στερήθηκε την βοήθεια του πιστού μας φίλου, που απαιτείται ώστε να έχει επιτυχία το κυνήγι του αγριόχοιρου. Από την μέχρι τώρα εμπειρία μας πάντοτε υπάρχουν σκύλοι ικανότεροι και άλλοι με λιγότερα πλεονεκτήματα οπότε προσαρμοζόμαστε στα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα τους. Ένα είναι σίγουρο το θέμα είναι να βγαίνουμε στο βουνό και να κυνηγάμε με ότι έχουμε.
Τα οφέλη
Το κυνήγι του αγριόχοιρου προσφέρει από την αρχαιότητα έως και τις μέρες μας μεγάλα οφέλη, τεράστιες συγκινήσεις και μοναδικές εικόνες στον άνθρωπο. Άσκηση του σώματος, των αισθήσεων, του νου. Γνώσεις επιβιώσεις σε δύσκολες καιρικές συνθήκες και μετακίνησης στο βουνό. Ανάπτυξη ισχυρών κοινωνικών σχέσεων , μέσο αναψυχής και άριστο μέσο διαπαιδαγώγησης των νέων. Τα οφέλη αυτά είναι ανεκτίμητης αξίας. Ανεκτίμητης με την κυριολεκτική έννοια, χωρίς τιμή δηλαδή. Με απλά λόγια όσα λεφτά και αν προσφέρεις για να τα βιώσεις, δεν είναι προς πώληση. Ο κυνηγός είναι ίσως ο μοναδικός που μπορεί να βγάλει από την φαρέτρα του πολλά από αυτά αρκεί το κυνήγι να διεξάγεται με ορθολογικούς κανόνες και σύμφωνα με την νομοθεσία. Εύχομαι σε όλους να ζήσουν μια ακόμη κυνηγετική περίοδο γεμάτη ανεκτίμητες εμπειρίες.
