Λήμνος – Σαμοθράκη: Τα διαμάντια του Βόρειου Αιγαίου

Σάος

Πρώτος σταθμός η μεταφυσική Σαμοθράκη. Το μοναδικό νησί του Έβρου, γνωστό περισσότερο για τις βάθρες, είναι ουσιαστικά το Σαος, το Φεγγάρι για τους ντόπιους.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αυλακώνεται από μικρά και μεγάλα ρυάκια, που πηγάζουν από την κορυφή και εκβάλλουν στη θάλασσα. Στην πορεία τους αυτή τα ρυάκια σχηματίζουν καταρράκτες, οι οποίοι με τη σειρά τους τις λεγόμενες βάθρες, λιμνούλες που μπορείς να απολαύσεις ένα δροσερό μπάνιο.

Η Βάθρα του Φονιά είναι το μεγαλύτερο ρέμα του νησιού με πολλούς γραφικούς καταρράκτες. Μετά από 30-40 λεπτά περπάτημα κατά μήκος του ποταμού, βρίσκεται ο πρώτος εντυπωσιακός καταρράκτης, ύψους 15 περίπου μέτρων. Σκαρφαλώνοντας αρκετά μέτρα πιο πάνω (2 ώρες περίπου πεζοπορία από τον κεντρικό δρόμο και με αρκετό βαθμό δυσκολίας, θέλει προσοχή, κυρίως στη κάθοδο) βρίσκεται η Κλείδωση με ύψος 35 μέτρων.

Η Γριά βάθρα:

Περπατώντας από τα Θερμά, μέσα στην πυκνή βλάστηση, βρίσκεται η Γριά Βάθρα, ενα συνολο απο 10 καταρρακτες. Ενα τέταρτο ονειρικής διαδρομής αρκει για να φτάσεις στην πρώτη βάθρα μέσα από πλατάνια, φτέρες, πικροδάφνες, λυγαριές και μέντες. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει κανείς, κάθε τόσο θα συναντάει μία δροσερή βάθρα, αν και μετά τη δεύτερη η ανάβαση είναι δυσκολεύει και χρειάζεται εμπειρία.

Στην αντίθετη πορεία από αυτή για την Γριά Βάθρα, δηλαδή στα δεξιά του γεφυριού, βρίσκεται η βάθρα Παράδεισος, σε μόλις 10 περίπου λεπτά περπάτημα, μέσα από μια μαγευτική διαδρομή με ρυάκια και πυκνή βλάστηση.

Σκαρφαλώνουμε ξανά έξω από την Παλαιόπολη, για να φτάσουμε στην καρδιά της τέλεσης των Καβείριων Μυστηρίων, των Μυστηρίων των Μεγάλων Θεών. Τελούνταν στο ομώνυμο ιερό κατά την αρχαιότητα, αν και ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί ποιοί ήταν οι Μεγάλοι Θεοί που λατρεύονταν εδώ. Τα Καβείρια Μυστήρια τελούνταν για να μυηθούν οι υποψήφιοι στη λατρεία των θεών αυτών, των Καβείρων.

Το Μνημείο της Νίκης της Σαμοθράκης η Κρήνη, πάνω στην οποία μαρμάρινες πλάκες με κυματιστή επιφάνεια στήριζαν την μαρμάρινη πλώρη του πλοίου που έφερε το περίφημο άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης, που εκτίθεται στο Λούβρο από το 1884.

Συνεχίζοντας στον κεντρικό δρόμο, αρχίζεις να ρωτάς του ντόπιους για παραλίες και διαδρομές και όταν σου λένε ίσα πέρα μέχρι που τελειώνει ο δρόμος, ρωτάς πως είναι ο δρόμος και σου λένε για κάτι κατολισθήσεις προς τη παραλία των Κήπων. Και το μόνο που πρέπει να προσέξεις είναι από τα πιο όμορφα του ζωικού βασιλείου, τα κατσικάκια που περνούν καμαρωτά και με μεγαλοπρεπή προτεραιότητα, άντε και κάνα σκάσιμο κάθετα στην άσφαλτο, για να περάσει το ποταμάκι. Κατ’ τα άλλα αυτό που έχω να πω για τις παραλίες, της Πλάκας και των Κήπων, γενικά αξίζει πιότερο το ταξίδι, παρά ο προορισμός.

Και στο γυρισμό ανεβαίνεις στη Χώρα, για να δεις το ηλιοβασίλεμα ψηλά από το Κάστρο, και το μυαλό έχει ήδη πετάξει για τις επόμενες διαδρομές.

Διαμονή ιδανικά στα Θερμά, αφετηρία για πεζοπορία με εξαιρετικά συμπαθή κατάλυματα και γραφικά ταβερνάκια, και στο κάμπινγκ Παράδεισος στο δρόμο για το Φονιά. Συχνά δρομολόγια με το τοπικό κτελ, δεν είναι τόσο απαραίτητο το μεταφορικό.

Γιατί Λήμνος

Από το νησί του Φεγγαριού, φτάνεις σε 3 ώρες με το πλοίο στη Λήμνο, το νησί με τις περισσότερες μέρες ηλιοφάνειας στη Μεσόγειο, και 8ο μεγαλύτερο στην Ελλάδα. Αυτό που θα σε κατακτήσει δεν είναι μια συγκεκριμένη τοποθεσία, είναι το σύνολο που θα σου αφήνει μια γλυκιά γεύση άλλης εποχής. Κάποιοι το λένε Κυκλάδες του Βόρειου Αιγαίου, αλλά δεν είναι Κυκλάδες, “δεν έχει γίνει πλαστική η Ανεμόεσσα (Λήμνος)” όπως χαρακτηριστικά μου είπε ένας από τους συμπαθείς παππούδες του νησιού. Σίγουρα εδώ χρειάζεσαι αυτοκίνητο, μια και τα τοπικά λεωφορεία είναι αδρανή και δεν υπάρχει περίπτωση να δεις τα αξιοθέατα του νησιού.

Και στην πορεία ανακαλύπτεις πως το νησί αυτό:

• Έχει πάνω από 60 παραλίες για κάθε γούστο.
• Δεν έχει γκρεμούς (βασικό) και βουνά.
• Φυσάει σχεδόν πάντα (Ανεμοεσσα).
• Έχει εξαιρετικό οδικό δίκτυο και ταμπέλες παντού.
• Πολύ καλό φαγητό και ποιοτικά τοπικά προϊόντα.
• Ευγενικούς ανθρώπους
• Τιμές άλλης εποχής
• Υπάρχει λύση σε ότι και να σου τύχει άμεσα και ταχύτατα.
• Έχει ναυτική παράδοση, πολιτισμό και ηρεμία.
• Έχει σχεδόν παντού στρατό, άρα ασφάλεια και μηδαμινή εγκληματικότητα, και γι αυτό δεν υπάρχει εκτεταμένη τουριστική ανάπτυξη.
• Έχει άμεση σύνδεση με Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη, Σαμοθράκη και τα υπόλοιπα νησιά του Βόρειου Αιγαίου.
• Και κυρίως είναι αυτόνομο

Τι βλεπεις στη Λήμνο

• • Τον Αρχαιολογικό Χώρο Ηφαιστεία
  • Το Ιερό των Καβείρων και τη σπηλιά του Φιλοκτήτη
  • Το αρχαιολογικό Χώρο Πολιόχνη (όταν ανοίξει ξανά)
  • Το Κάστρο της Μύρινας με τα ελάφια
  • Τις Αμμοθίνες
  • Την Λίμνη της Αλυκής
• Το Γεωλογικό Πάρκο στο Φαρακλό
• Τα Flamingos στη Χορταρόλιμνη (Νοέμβριος – Ιούνιος)
• Την Παναγία Κακαβιώτισα
• Το Ναυτικό Μουσείο στην Νέα Κούταλη

Τα χωριά που ξεχωρίσαμε:

• Κοντοπούλι, με γραφικά εστιατόρια και καφέ.
• Κοντιάς με τους ανεμόμυλους
• Πλάκα τέρμα βορειοανατολικά
• Λύχνα έξω από το Μούδρο
• Διαπόρι των ψαράδων

Παραλίες

• Εβγάτης και Χαβούλη νότια
• Κοκκινόβραχος ανατολικά
• Ο κόλπος στο Σαραβάρι
• Κερος για τους λάτρεις του surf, του kite και wind surfing

Διαμονή στη Μύρινα ή το Μούδρο, και κοντά στις μεγάλες παραλίες του νησιού. Οργανωμένο κάμπινγκ στο Κέρος, ειδικά για surfers.

Κάβειροι, ο συνδετικός κρίκος της Λήμνου και της Σαμοθράκης.

Ο πιο περιφρονημένους όλων των θεών, ο Ήφαιστος, κουτσός, άσχημος, άγριος, μοναχικός και απατημένος από τη θέα της ομορφιάς Αφροδίτη, κλεισμένος στο εργαστήριο μεταλλουργίας, γίνεται σημείο αναφοράς σε διάφορους μύθους. Ανάμεσα τους και αυτός που ο Δίας, έπειτα από έναν καυγά, τον πέταξε από τον Όλυμπο τον Ήφαιστο, και κατέληξε στη Λήμνο.

Οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού τον φρόντισαν κι εκείνος σε αντάλλαγμα τους δίδαξε την τέχνη των μετάλλων. Οι κάτοικοι του νησιού ήταν εξαιρετικοί μεταλλουργοί και οι πρώτοι που κατασκεύασαν χάλκινα όπλα. Τιμώντας τον θεό, οι αρχαίοι Έλληνες ονόμασαν Ηφαιστία την πόλη που ίδρυσαν στο νησί. Ο Ήφαιστος δίδαξε την τέχνης του Καβείρους, τα παιδιά που απέκτησε από τη νύμφη Καβειρώ και αυτοί, αργότερα, λατρεύονταν σε ένα ειδικό ιερό που χτίστηκε στη Λήμνο, το Καβείριο. Η λατρεία τους, γεμάτη από μυστικιστικές τελετές, επεκτάθηκε στη Σαμοθράκη, στο Ιερό των Μεγάλων θεών.