Μετά από ένα χρόνο έντονων διαβουλεύσεων με τα κράτη μέλη της Ε.Ε., μια πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για γενική απαγόρευση του κυνηγιού (και της αλιείας) σε μια νέα κατηγορία αυστηρά προστατευόμενων περιοχών που καλύπτουν το 10% της έκτασης της ΕΕ, για την ανάσχεση της μείωσης της βιοποικιλότητας, κρίθηκε τελικά ως αδικαιολόγητο μέτρο.
Το τελικό έγγραφο, όπου καταργήθηκε η «απαγόρευση κυνηγιού», δημοσιεύεται στο Διαδίκτυο.
Note reflecting the final discussion with MS on 22.09.21
Το αρχικό κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έθετε το κυνήγι (και το ψάρεμα) στην ίδια κατηγορία με την «εξόρυξη», θεωρώντας αυτές τις δραστηριότητες ως ασυμβίβαστες με αυστηρά προστατευόμενες περιοχές. (Σ.Σ. να σημειώσουμε εδώ πως τα ορυκτά δεν είναι ανανεώσιμος φυσικός πόρος όπως είναι τα θηράματα και τα αλιεύματα).
Αυτό προκάλεσε ισχυρό σοκ σε πολλά μέρη της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένων πολλών βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο στόχος αυτής της εργασίας στο πλαίσιο της Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα για το 2030 ήταν η διατήρηση της ακεραιότητας των περιοχών υψηλής βιοποικιλότητας με ιδιαίτερη έμφαση σε οικοσυστήματα πλούσια σε άνθρακα, όπως οι τυρφώνες και οι αρχέγονες δασικές εκτάσεις.
Αν και θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, είναι σημαντικό το ότι έγινε κατανοητό σε επίπεδο Ε.Ε. το γεγονός πως το κυνήγι δεν επηρεάζει αρνητικά τις φυσικές διαδικασίες αυτών των τύπων οικοτόπων. Αντίθετα, τα έργα και οι προσπάθειες βελτίωσης και διατήρησης ενδιαιτημάτων των κυνηγών, είναι σημαντικά για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και είναι καίριας σημασίας για τη διασφάλιση των προσπαθειών διατήρησης που βασίζονται στην Ευρωπαϊκή κοινότητα σε τοπικό επίπεδο.
Αυτή η πρόσφατη εργασία για τις αυστηρά προστατευόμενες περιοχές, προέρχεται από τη στρατηγική της Ε.Ε. για τη βιοποικιλότητα για το 2030, η οποία απαιτεί ένα συνεκτικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών που θα καλύπτει το 30% της ΕΕ, εκ των οποίων το 10% θα τελεί υπό αυστηρή προστασία. Τα κριτήρια και οι οδηγίες δεν είναι δεσμευτικά και αποσκοπούν στο να βοηθήσουν τα κράτη μέλη να εκπληρώσουν την πολιτική δέσμευση.
Το επόμενο βήμα θα είναι τα κράτη μέλη να δεσμευτούν για τους στόχους που έχουν τεθεί, αξιοποιώντας τα υφιστάμενα δίκτυα προστατευόμενων περιοχών ή νέους χαρακτηρισμούς, εάν χρειαστεί. Ό,τι κι αν συμβεί, η επιτυχία στις σχετικές ενέργειες μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη ρητή ενσωμάτωση των ντόπιων (κάτοικοι – χρήστες) στις προσπάθειες προστασίας και διατήρησης των περιοχών αυτών.
Η παγκόσμια εμπειρία των προστατευόμενων περιοχών έχει δείξει ότι το επίπεδο προστασίας δεν είναι ο βασικός παράγοντας για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας, αλλά η ενίσχυση των κατοίκων και των δραστηριοτήτων τους σε μία περιοχή και η διατήρηση των πολιτιστικών και βιοποριστικών οφελών.
Ο Πρόεδρος της FACE, Torbjörn Larsson δήλωσε: «Είμαστε ικανοποιημένοι που επικράτησε η κοινή λογική και που δεν υπάρχει γενική απαγόρευση κυνηγιού σε αυτή τη νέα κατηγορία αυστηρά προστατευόμενων περιοχών. Η FACE έχει αντιταχθεί ενεργά στην αδικαιολόγητη απαγόρευση του κυνηγιού, τονίζοντας ότι οι κυνηγοί διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διαχείριση προστατευόμενων περιοχών στην Ευρώπη».
Ευχαριστώντας τα μέλη της FACE που συζήτησαν ενεργά αυτό το αρχείο σε εθνικό επίπεδο, ο Torbjörn Larsson πρόσθεσε: «Αυτό δείχνει πόσο σημαντικό είναι για τα 7 εκατομμύρια κυνηγούς της Ευρώπης να συνεργαστούν».
Οι κυνηγοί της Ευρώπης διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διατήρηση και τη διαχείριση προστατευόμενων περιοχών στην Ευρωπαϊκή κοινότητα.
*Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας, ως τακτικό μέλος, συμμετέχει ενεργά στο έργο της FACE και στις προσπάθειες διασφάλισης της κυνηγετικής δραστηριότητας. Τόσο το πρόγραμμα Άρτεμις όσο και οι φιλοθηραματικές δράσεις της Κ.Σ.Ε. (θηροφύλαξη, βελτίωση ενδιαιτημάτων κ.λπ), έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις γύρω από το κυνήγι σε επίπεδο Ε.Ε.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εργασία των κυνηγών, συμπεριλαμβανομένων των προστατευόμενων περιοχών, δείτε: www.biodiversitymanifesto.com.
