Μπορεί η κυνηγετική μας οικογένεια να κέρδισε αρκετές μάχες τα τελευταία χρόνια, αλλά, χάνοντας τα παιδιά της κινδυνεύει να τα χάσει όλα…
Θυμάμαι δεκαετίες πίσω, τότε που δεν έβραζε το καζάνι με προβλήματα από τις στενοκεφαλιές ορισμένων πολιτικών που αποφασίζουν κατά του κυνηγίου με γνώμονα τις προσωπικές τους αντιλήψεις κι όχι το κοινό συμφέρον. Τότε η μεγάλη μας οικογένειά απαριθμούσε περισσότερα από 340.000 ενεργά μέλη…
Τι έγινε; Τι έφταιξε άραγε; Μήπως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο για τον αφανισμό μας;
Ο προβληματισμός θα έπρεπε να είναι καθολικός και τα σενάρια περί ευθυνών πολλά. Ο καθ’ ένας δίνει τη δική του εκδοχή. Ας είναι.
Είμαι βέβαιος όμως, ότι, υπάρχουν συγκλίνουσες απόψεις που αν ομαδοποιηθούν συστηματικά και επιστημονικά θα βγει κάποιος μπούσουλας. Σίγουρα δεν είναι μια εύκολη δουλειά. Αν αγαπάμε το κυνήγι και θέλουμε να κληροδοτήσουμε αυτή τη παράδοση στα παιδιά μας, τότε πρέπει να την κάνουμε. Χωρίς αν και πως. Πρέπει να γίνει. Πρέπει να βάλουμε μπροστά το συντομότερο δυνατόν.
Αλήθεια, για σκεφτείτε, πόσοι νέοι μπαίνουν κάθε χρόνο στο κυνήγι;
Η απάντηση είναι μάλλον απογοητευτική και την βλέπει ο καθένας από εμάς γύρω του, στο κοντινό του περιβάλλον. Γιατί όμως;
Γιατί άραγε το κυνήγι δεν μαγνητίζει τους νέους όπως πριν από μερικά χρόνια; Μήπως έχασε τη γοητεία του η δεν είναι πια της μόδας; Μα το κυνήγι δεν είναι μόδα είναι παράδοση και πολιτισμός. Μήπως το κυνήγι δεν παράγει πλέον οφέλη για το σώμα και τη ψυχή του ανθρώπου; Μα ο άνθρωπος είναι κυνηγός από τη φύση του και αυτή ικανοποιεί ασκώντας το. Μήπως οι νέοι επηρεάζονται αρνητικά από τους φίλους και το περιβάλλον τους; Ίσως.
Μήπως όμως και εμείς οι παλαιότεροι δεν τροφοδοτούμε πλέον τους νέους με ερεθίσματα;
¨Οποία κι αν είναι η απάντηση στα ερωτήματα ένα είναι σίγουρο, χωρίς τους νέους σύντομα το κυνήγι θα αντιμετωπίσει ‘δημογραφικό’ πρόβλημα με ολέθριες επιπτώσεις σε όλους τους τομείς. Νομίζω πως η κινητοποίηση προς αυτή τη κατεύθυνση θα πρέπει να είναι άμεση και καθολική από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Θα πρέπει οι Κυνηγετικές και οι επαγγελματικές οργανώσεις να συνεργαστούν στην έρευνα, την ανάλυση και την συγκρότηση ενός σχεδίου δράσης που θα αποβλέπει στην προσέλκυση νέων ανθρώπων στο νόμιμο και παραδοσιακό κυνήγι. Μην ξεχνάμε ότι, το μέγεθος είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την επιβίωση της μεγάλης κυνηγετικής οικογένειας.
Ακόμη και εις ότι αφορά τα κρατικά έσοδα την οικονομικά δύσκολη αυτή περίοδο. Τα δισεκατομμύρια Euro που αποδεδειγμένα με έρευνα, ξόδευαν κάθε χρόνο οι κυνηγοί στον εσωτερικό τουρισμό ίσως είναι ένα γερό επιχείρημα για να βοηθήσει και η πολιτεία προς αυτή την κατεύθυνση. Το πώς είναι απλό. Με νομοθετικές ρυθμίσεις που θα διευκολύνουν το έργο των κυνηγετικών οργανώσεων και τον κυνηγετικό τουρισμό.
Tου Λ.Κ.
