Όσα πρέπει να ξέρεις οπωσδήποτε πριν ξεκινήσεις το πρώτο σου τρίαθλο.
“Αφού υπέμεινα αρκετή ταλαιπωρία (και ίσως κατάπια όλο το νερό της θάλασσας), το Νοέμβριο κατάφερα να ολοκληρώσω ένα τρίαθλο Ολυμπιακών διαστάσεων ενώ παράλληλα κουβαλούσα ένα δέντρο 45 κιλών για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Έτσι έγινα ο πρώτος ‘tree-athlete’ στον κόσμο.”
“Ήταν ένας περίεργος τρόπος για να περάσω 1 χρόνο αλλά κατά τη διάρκεια των βασανιστικών μου προπονήσεων, ανακάλυψα 10 πράγματα που δεν σου λέει κανείς για τo τρίαθλo – αλλά θα έπρεπε.”
1. Τα πάντα μπορεί να είναι τουαλέτα
Κι έτσι όσο κολυμπάς, κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί -εκτός και αν είσαι πρώτος- ότι κολυμπάς μόνο σε νερό.
2. Η κούραση δεν έχει τέλος
Το θαλασσινό νερό μπορεί να γίνει η νέμεση του δέρματός σου. Σοβαρά, αν δεν βάλεις λίγη βαζελίνη γύρω από τα σημεία που σε ακουμπάει το μαγιό (και ιδιαίτερα στο λαιμό και τις μασχάλες), θα τελειώσεις το τρίαθλο με πολύ λιγότερο δέρμα από όσο είχες όταν το ξεκίνησες. Γι’ αυτό να είσαι σίγουρος ότι έχεις πάντα κρέμα στο σακίδιο και τα τσεπάκια σου.
3. Σίγουρα θα πάθεις κράμπα
Σε πολύ ζεστές συνθήκες με υγρασία, οι κράμπες μπορούν να τσακίσουν ακόμα και τους πιο έμπειρους τριαθλητές. Εξαιτίας της φύσης του αθλήματος, οι γάμπες πάντα κινδυνεύουν να πάθουν κράμπα από την άθληση. Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις συμβαίνουν όταν ένας αθλητής εντείνει την προπόνησή του, με αποτέλεσμα να κάνει τους μυς να συστέλλονται. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, μπορεί να μην υπάρχει γυρισμός. Μην πολεμήσεις την κράμπα, φρόντισέ την. Ζέσταμα, ενυδάτωση, κατάποση ηλεκτρολυτών πριν τις προπονήσεις αλλά και η δοκιμασμένη μπανάνα θα βοηθήσουν.
4. Να προσέχεις τα γυαλιά θαλάσσης σου
Αν χάσεις τα γυαλάκια σου μπορεί να χάσεις τον αγώνα. Αν πρέπει να συνεχίσεις το κολύμπι ημίτυφλος, τότε να ξέρεις ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο αποκαρδιωτικό από το να πέφτεις στη θάλασσα οπλισμένος με ελπίδα και μια ευρεία αντίληψη προσανατολισμού.
Πάντα να σιγουρεύεσαι ότι τα γυαλάκια της θάλασσας είναι σε καλή κατάσταση ψάχνοντας για μικρές φθορές που μπορεί να δείχνουν ότι έχουν σκιστεί ή σπάσει. Επίσης να θυμάσαι ότι ο ήλιος, το χλώριο και η υγρασία μπορούν να κάνουν το λουράκι τους να σπάσει, οπότε μη τα ρίχνεις στον πάτο της τσάντας σου και μην περιμένεις αν τα έχεις παρατήσει για μήνες ότι θα είναι κατάλληλα για το κολύμπι σου στο τρίαθλο.
5. Δεν είναι τρίαθλο, είναι μάχη
Αντίθετα με την κοινή αντίληψη, τα πρώτα 300 μέτρα του τριάθλου δεν είναι κολύμπι – είναι μια πάλη. Οι αθλητές είναι ο ένας πάνω στον άλλο ενώ οι αγκώνες και γροθιές δίνουν και παίρνουν.
Επίσης, αν είσαι αρκετά τυχερός για να φτάσεις σε καλή θέση, τότε προετοιμάσου γιατί έρχονται τα δύσκολα. Όλοι προσπαθούν να πάνε γύρω από τη σημαδούρα, οπότε για να κρατήσεις τη θέση σου, πρέπει να είσαι γρήγορος – ή πολύ ικανός σε υποθαλάσσιες πολεμικές τέχνες.
6. Μπορεί να χαθείς
Το να χαθείς κατά τη διάρκεια ενός τρίαθλου είναι πιο εύκολο από όσο νομίζεις. Το να κολυμπάς μέσα σε μια θάλασσα από σώματα, σημαίνει ότι η ορατότητα είναι περιορισμένη αν όχι ανύπαρκτη και αν το ένα χέρι σου είναι πιο δυνατό από το άλλο τότε μπορεί να καταλήξεις να κάνεις κύκλους. Γι’ αυτό είναι καλύτερο να αγνοείς τη σημαδούρα αν δεν μπορείς να τη δεις καλά. Αντ’ αυτού, βάλε στόχο κάτι μεγαλύτερο στην ακτή, όπως ένα δέντρο ή ένα κτίριο. Μην υποτιμάς το πόσο σημαντικός είναι ο προσανατολισμός στο κολύμπι καθώς αν τον αποκτήσεις θα μπορούσε να σε σώσει από πολλά περιττά μέτρα στη θάλασσα.
7. Ετοιμάσου να γίνεις πιο κοινωνικός
Αφού επιβιώσεις από τη μάχη στο νερό, τότε ανεβαίνεις στο ποδήλατο. Αυτό που με εξέπληξε στο τρίαθλο είναι το πόσο κοινωνικό είναι. Οι τριαθλητές θα χρησιμοποιήσουν αυτό το διάστημα για να μιλήσουν για τα πάντα από τη γεύση των energy gels που χρησιμοποιούν, έως τις αγωνιστικές τακτικές τους και τα καλύτερα σκορ τους. Η συναδελφικότητά τους είναι εξαιρετική και είναι κάτι που δεν είχα βιώσει σε κανένα άλλο άθλημα.
8. Έχε το νου σου για το λεγόμενο “τρεμάμενο πόδι”
Μην περιμένεις ότι θα ανέβεις στο ποδήλατό σου και θα κάνεις όπως συνήθως 5 χιλιόμετρα με ταχύτητα 10 χιλιομέτρων. Κάτι τέτοιο δεν θα γίνει γιατί τα πόδια σου θα έχουν άλλες ιδέες. Κι αυτό το έμαθα με το δύσκολο τρόπο από την πρώτη μου κιόλας προπόνηση καθώς κατάλαβα ότι ενώ το ποδήλατο και το τρέξιμο αφορούν στο κάτω μέρος του σώματος, απαιτούν πολύ διαφορετικές ομάδες από μυς. Το ότι εγώ το αγνοούσα αυτό, σήμαινε ότι δυστυχώς έστελνα αίμα σε όλα τα λάθος σημεία. Όταν ξεκίνησα να τρέξω, παρά λίγο να πέσω κάτω.
Ακόμα και ο πιο έμπειρος δρομέας μπορεί να την πατήσει. Οι γοφοί σου πιέζονται όταν κάνεις ποδήλατο και το κάτω μέρος του σώματός σου γίνεται δύσκαμπτο και δεν μπορείς να ανοίξεις το βήμα σου. Στη συνέχεια, το πάνω μέρος του σώματος, το οποίο ήταν σχεδόν ακίνητο από όταν τέλειωσες το κολύμπι, πρέπει να ορθωθεί για να σηκωθείς ψηλότερα. Τέλος -και μην υποτιμήσεις αυτό το σημείο- τα πόδια σου, τα οποία είχαν συνηθίσει να κάνουν πετάλι για ώρες, θα έχουν μουδιάσει.
9. Να είσαι άνετος με τις ζαλάδες
Πριν ολοκληρώσω το πρώτο μου τρίαθλο, άκουσα όρους όπως “πρήξιμο” και “ορθοστατική πίεση” αλλά δεν είχα ιδέα τι ήταν. Η ορθοστατική πίεση είναι ένας τρόπος για να πεις ότι ζαλίζεσαι όταν βγαίνεις από τη θάλασσα και αυτό συμβαίνει γιατί οι μύες σου δεν μπορούν να βοηθήσουν την καρδιά σου με την κυκλοφορία του αίματος -και αντίστοιχα με την κυκλοφορία οξυγόνου- σε όλο το σώμα.
Πώς το καταπολεμάς; Οι ειδικοί προτείνουν να συνεχίσεις να κινείσαι από το να σταματήσεις εντελώς. Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει είναι όταν βγαίνεις από το νερό να κάνεις μικρότερα βήματα σε ταχύτερο ρυθμό για να βοηθήσεις τους μυς της γάμπας να στείλουν το αίμα προς το κεφάλι.
10. Είναι ένας διαγωνισμός φαγητού
Κάποτε μου είπαν: “Τα τρίαθλα δεν είναι αγώνες αλλά διαγωνισμοί φαγητού.” Αυτό σημαίνει ότι σε υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία, αυτός που τερμάτισε πρώτος μπορεί να μην ήταν ο πιο γρήγορος, αλλά να είχε την καλύτερη ενυδάτωση και διατροφή κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Είτε το ξέρει είτε όχι, ο νικητής είναι ένας ειδικός στη βιοενέργεια. Η βιοενέργεια είναι η επιστήμη που μελετά τη μετατροπή της ενέργειας σε ζωντανούς οργανισμούς. Μπορεί να έχεις εντυπωσιακή χωρητικότητα στα πνευμόνια σου και εκπληκτικό γαλακτικό όριο (είναι το σημείο στο οποίο οι μύες σου “καίγονται” και κουράζονται), αλλά έχει μικρή σημασία αν η διατροφή σου είναι ανεπαρκής. Βασικά, πρέπει να μάθεις την τέχνη του σωστού εφοδιασμού με ενέργεια.
