Τι κοινό έχουν οι κόκκινοι λύκοι της Βόρειας Καρολίνας, ο ευρασιατικός κάστορας και το άλογο του Przewalski;
Όλα τα παραπάνω ζώα είχαν εξαφανιστεί από την άγρια φύση και οι επιστήμονες τα επανέφεραν, μέσα από ειδικά προγράμματα. Επιστήμονες χρησιμοποιούν μεθόδους μετατόπισης και εκτροφής στην αιχμαλωσία για να επανεδραιώσουν πληθυσμούς ζώων που είχαν εξαφανιστεί από τη φύση-είτε τελείως είτε σε συγκεκριμένες περιοχές. Η επανασύσταση ζώων υπό εξαφάνιση στο φυσικό τους περιβάλλον μπορεί να έχει ένα διπλό όφελος: αφενός την αποκατάσταση υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων, αφετέρου την αύξηση του πληθυσμού των ζώων.
Αλλά το να αφήνει κανείς ένα είδος ζώου ανεξέλεγκτο ξανά έξω στη φύση είναι μια αβέβαιη κίνηση εξισορρόπησης του φυσικού περιβάλλοντος. Η επανασύσταση έχει πολλαπλές φάσεις και μπορεί να πάρει χρόνια λέει η Νατάσα Ρόμπινσον, οικολόγος του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας, η οποία ειδικεύεται στα απειλούμενα είδη υπό εξαφάνιση.
Πριν επαναφέρουν το ζώο σε ένα οικοσύστημα, οι επιστήμονες πρέπει να εξετάσουν τον ρόλο που θα έχει το ζώο εκεί, καθώς και το πόσο απειλείται και πόσο απειλεί το ίδιο το οικοσύστημα, λέει η οικολόγος και συνεχίζει αναφέροντας πως σε μέρη που ένας ζωικός πληθυσμός έχει εξαφανιστεί πρόσφατα , το ποσοστό επιτυχίας για επιβίωση είναι πολύ μεγαλύτερο.
Η επανασύσταση ζώων σε ένα φυσικό περιβάλλον μπορεί να έχει πολλά οφέλη, αλλά αυτό εξαρτάται από το είδος του ζώου και από το ποσοστό φθοράς του τόπου.
«Τα χορτοφάγα ζώα μπορούν να δείξουν μια σημαντική πρόοδο σχετικά γρήγορα», λέει η Ρόμπινσον. Για παράδειγμα, το μπάντικουτ, ένα μαρσιποφόρο μικρό πλάσμα, μπορεί να σκάψει και να αναδιανείμει εύφλεκτα καυστικά υλικά, όπως ξερά χόρτα, που μειώνουν το ρίσκο φωτιάς και αυξάνουν την καρποφορία ενός τόπου.
Η επανασύσταση των αρπακτικών είναι πιο αργή και προσεκτική διαδικασία. «Αν και είναι χρήσιμα στη διαχείριση παρασιτικών ειδών, πρέπει να δοθεί προσοχή στο να μην κυνηγούν ή απειλούν ασύμμετρα άλλους ευάλωτους οργανισμούς», σύμφωνα με την Ρόμπινσον.
Μια μελέτη του 2020 έδειξε πως η επανασύσταση ζωικών πληθυσμών σε οικοσυστήματα είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την προστασία ειδών υπό εξαφάνιση. Χωρίς αυτά τα πρότζεκτ, είναι σχεδόν σίγουρο πως πολλά είδη ζώων θα είχαν εξαφανιστεί εντελώς. Η μελέτη εκτιμά πως με τις παραπάνω μεθόδους επιστήμονες κατάφεραν να σώσουν έως και 48 είδη πτηνών και θηλαστικών το διάστημα μεταξύ 1993 και 2020. Χωρίς τις εν λόγω προσπάθειες ο δείκτης των ζώων που τελούν υπό εξαφάνιση θα ήταν πολύ μεγαλύτερος.
Με πληροφορίες από το CNN
