Έχουν περάσει μόνο λίγους μήνες από τότε που εγκρίθηκε η έντονα συζητημένη απαγόρευση της χρήσης μολύβδου σε ευρωπαϊκούς υγρότοπους και αντιμετωπίζουμε ήδη πολύ ευρύτερη απαγόρευση όλων των πυρομαχικών μολύβδου σε άλλους τύπους εδάφους. Εκείνοι που ήλπιζαν ότι η τρέχουσα πρόταση θα οδηγήσει σε μια λιγότερο αμφιλεγόμενη πορεία – αυτή που βασίζεται σε αξιόπιστα δεδομένα και επιστημονική συλλογιστική – θα απογοητευθούν πολύ.
Aυτό το, διφορούμενο και δύσκολο στην εφαρμογή, μέτρο θα εφαρμοστεί τον Φεβρουάριο του 2023.
Παρομοίως, η νέα πρόταση απαγόρευσης είναι λάθος και η ιστορία φαίνεται καταδικασμένη να επαναληφθεί. Σε στενότερη επιθεώρηση, η Έκθεση περιορισμού του ECHA περιέχει διαφορετικά ελαττώματα, τα κυριότερα που έχουμε περιγράψει παρακάτω:
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Η εκτίμηση του κινδύνου για την υγεία του ανθρώπου της ECHA (Ευρωπαϊκή Εταιρία Χημικών) είναι λανθασμένη επειδή βασίζεται σε αυθαίρετα επιλεγμένες τιμές παραμέτρων που δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα και παραβλέπουν την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία. Ως αποτέλεσμα, παρουσιάζει πρωτοφανή επίπεδα έκθεσης σε μόλυβδο σαν να ήταν ο κανόνας.
LEAD EXPOSURE = η μέση ποσότητα κρέατος θηραμάτων που καταναλώθηκε × η μέση συγκέντρωση μολύβδου στο κρέας θηραμάτων που προέρχεται από πυρομαχικά μολύβδου.
Η ECHA εκτιμά ότι ο μέσος ενήλικας (βάρους 70 κιλών) καταναλώνει 80,89 κιλά κρέατος θηραμάτων ετησίως, αριθμός που είναι τέσσερις έως οκτώ φορές υψηλότερος από ότι ακόμη και τα πιο ακραία ποσοστά κατανάλωσης οποιασδήποτε δημοσίως διαθέσιμης έκθεσης που δημοσιεύθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια των Τροφίμων ( EFSA) ή οποιαδήποτε άλλη εθνική υπηρεσία τροφίμων στη Γερμανία, τη Γαλλία και τη Σκωτία, για το θέμα αυτό.
Ακόμη και η δεύτερη παράμετρος, που σχετίζεται με τη μέση συγκέντρωση μολύβδου στο κρέας θηραμάτων, φαίνεται να μην υποστηρίζεται από τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία. Κατ ‘αρχάς, η ECHA δηλώνει ότι η συγκέντρωση μολύβδου στο θήραμα που σκοτώνεται από σφαίρες τουφεκιών είναι σχεδόν 7 φορές υψηλότερη από εκείνη στο θήραμα που κυνηγείται από πυροβολισμό. Αυτό είναι αντίθετο, καθώς οι συγκεντρώσεις μολύβδου σε μικρά παιχνίδια, όπως φασιανοί και πέρδικες, που κυνηγούνται από κυνηγετικά όπλα, θα πρέπει να είναι υψηλότερες από ό, τι στο μεγάλο παιχνίδι, όπως οι άλκες. Ωστόσο, οι εκτιμώμενες συγκεντρώσεις μολύβδου, για παράδειγμα σε άλκες μπορεί να βασίστηκαν σε δείγματα κρέατος που ελήφθησαν γύρω από το κανάλι του τραύματος, αγνοώντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος του κρέατος μακριά από τη σφαίρα και μη μολυσμένο.
Επιπλέον, τα μέσα στοιχεία συγκέντρωσης μολύβδου που χρησιμοποιούνται από την ECHA (0,366 mg / kg για κυνήγι με φυσίγγια μολύβδου και 2,515 mg / kg για κυνήγι με σφαίρες μολύβδου) δεν συμφωνούν με κανένα από τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία που παρέχονται από τα εθνικά τρόφιμα πρακτορεία στην ΕΕ, όπως το FSAS (Σκωτία) ή το SNFA (Σουηδία).
Ως εκ τούτου, εάν είναι αλήθεια ότι: η έκθεση σε μόλυβδο = η μέση ποσότητα του κρέατος θηραμάτων που καταναλώθηκε × η μέση συγκέντρωση μολύβδου στο κρέας θηραμάτων από πυρομαχικά μολύβδου, είναι επίσης αλήθεια ότι η υπερεκτίμηση και των δύο παραμέτρων καθιστά ολόκληρη την αξιολόγηση κινδύνου επιστημονικά αβάσιμη.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Κοιτάζοντας την εκτίμηση περιβαλλοντικού κινδύνου, το πρώτο πράγμα που ξεφεύγει από τη σελίδα είναι το γεγονός ότι οι εκτιμήσεις της ετήσιας απελευθέρωσης μολύβδου πυροβολισμού στο περιβάλλον φαίνονται εξαιρετικά υπερβολικές τόσο για το κυνήγι όσο και για τον αθλητισμό.
Η απελευθέρωση 14.000 τόνων μολύβδου ετησίως (tpa) που προκύπτει από το κυνήγι με κυνηγετικά όπλα, των οποίων οι κασέτες περιέχουν 34 g μολύβδου, θα σήμαινε ότι κάθε κυνηγός στην ΕΕ πυροβολεί κατά μέσο όρο 67 πυροβολισμούς ετησίως (404,6 εκατομμύρια κασέτες / 6 εκατομμύρια κυνηγούς) στην ΕΕ), που ειλικρινά είναι ένας υψηλός μέσος όρος πληρεξούσιου.
Όσον αφορά την εκπομπή μολύβδου στο περιβάλλον που προκύπτει από τη λήψη στόχων από πηλό, η υπόθεση του ECHA 10.000 kg / έτος μολύβδου που χρησιμοποιείται «σε ένα τυπικό εύρος στόχου εξωτερικού αργίλου» αναφέρεται σε ένα χειρότερο σενάριο που βασίζεται σε έναν ιστότοπο δείγματος που πρέπει δεν θεωρείται «τυπική», καθώς οι τιμές δεν έπρεπε να είναι «αντιπροσωπευτικές». Η προκύπτουσα υπερεκτιμημένη τιμή του μολύβδου που απελευθερώνεται στο περιβάλλον, 35.000 tpa, δεν αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, καθώς οι ακριβέστερες εκτιμήσεις είναι μικρότερες από το μισό αυτού του ποσού.
Κοιτάζοντας τη μελέτη της πρωτογενούς δηλητηρίασης των χερσαίων πτηνών, είναι άμεσα προφανές ότι πολλά είδη πτηνών είτε δεν έχουν μελετηθεί συγκεκριμένα είτε υποτίθεται ότι έχουν παρόμοιες οικολογικές τροφές και πιθανότητες έκθεσης, ακόμη και αν ζουν σε εντελώς διαφορετικά οικοσυστήματα. Τελικά, δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί ποια είδη θεωρήθηκαν ως «σε κίνδυνο» στην εκτίμηση, επιτρέποντας έτσι την επαλήθευση της εκτίμησης που δόθηκε.
Από τις 20 περίπου μελέτες που χρησιμοποιήθηκαν στην έκθεση της ECHA, μόνο πέντε έχουν αναγνωριστεί και καταγραφεί ως περισσότερο ή λιγότερο αντιπροσωπευτικές, γεγονός που παρακωλύεται περαιτέρω από γεωγραφική προκατάληψη, καθώς αυτές οι μελέτες προέρχονται μόνο από τρεις χώρες: το Ηνωμένο Βασίλειο (2) Ισπανία (2) και Δανία (1). Ακόμη και αυτές είναι προσεγγίσεις «μέτρησης-νεκρών-ατόμων-πτηνών» χωρίς να εκτιμηθεί η σημασία της θνησιμότητας σε επίπεδο πληθυσμού ειδών. Επιπλέον, οι περισσότερες από τις μελέτες πραγματοποιήθηκαν σε εντατικά γυρίσματα (UK και ES), και έτσι οι εκτιμήσεις της δηλητηρίασης από μόλυβδο σε τέτοια μέρη δεν είναι αντιπροσωπευτικές των περισσότερων κυνηγετικών πλαισίων στην Ευρώπη, καθώς οι περιοχές εντατικής σκοποβολής είναι μικρές σε σύγκριση με την περιοχή όπου είναι χαμηλή η λήψη πραγματοποιείται σε κλίμακα χώρας.
Το πιο σημαντικό, η αξιολόγηση αγνοεί εντελώς άλλες οδούς απορρόφησης μολύβδου από περιβαλλοντικές πηγές, όπως τρόφιμα ή δηλητηρίαση που συμβαίνουν λόγω της έκθεσης σε αυξημένες συγκεντρώσεις μολύβδου κοντά σε ορυχεία, χώρους διάθεσης αποβλήτων και βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Με απλά λόγια, η θνησιμότητα από δηλητηρίαση από μόλυβδο είναι ένα κλάσμα της συνολικής θνησιμότητας.
Τέλος, η ECHA εκτιμά ότι 135.429.204 πτηνά κινδυνεύουν από δηλητηρίαση από πυρομαχικά μολύβδου και 1.354.292 πτηνά στην πραγματικότητα πεθαίνουν από δηλητηρίαση από μόλυβδο κάθε χρόνο (λαμβάνοντας υπόψη ένα ποσοστό θνησιμότητας 1%): πολύ ακριβείς αριθμοί, δεν νομίζετε;
Εν κατακλείδι, είναι σαφές πώς η χρήση τιμών παραμέτρων που έχουν επιλεγεί αυθαίρετα, παραβιάζουν την υπάρχουσα επιστημονική βιβλιογραφία καθώς περιέχει την έλλειψη κατάλληλων επιστημονικών στοιχείων σε ορισμένα πλαίσια και τη χρήση αναξιόπιστων δεδομένων με αποτέλεσμα να καθιστούν την Έκθεση του ECHA επιστημονικά ελαττωματική και γενικά ανακριβή.
Εάν αυτό είναι πράγματι το έγγραφο επί του οποίου η Επιτροπή θα συντάξει πρόταση που θα επηρεάσει τη ζωή εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών, φοβόμαστε ότι η προοπτική για μελλοντικές αποφάσεις είναι μάλλον ζοφερή…
