Κομμάτι της ελληνικής ιστορίας μας , με τις ρίζες του να χάνονται στα βάθη των αιώνων και να φτάνουν τους αρχαίους καταδιωκτικούς σκύλους της εποχής του Ξενοφώντα, ο Ελληνικός Ιχνηλάτης αποτελεί σήμερα για τους Έλληνες κυνηγούς έναν ιχνηλάτη-διώκτη “παντός θηράματος, παντός καιρού και παντός βουνού”!
Και πώς να μην αποτελεί, αφού είναι προικισμένος με πολλές ικανότητες και σκληρό ταπεραμέντο που τον βοηθούν να κυνηγά όλη την ημέρα ανεξαρτήτως καιρού, πάνω στα βραχώδη, ακόμα και στα άγρια, δύσβατα βουνά μας, μιας και διαθέτει μέγιστη αντοχή ποδιών και καρδιάς, ενώ παράλληλα ξεχωρίζει για την υπερβολική του εξυπνάδα.
Οι οσφρητικές του ικανότητες είναι πολύ μεγάλες και διαθέτει ένα ευχάριστο, δυνατό γαύγισμα. Δραστήριος και με μεγάλη αντοχή στην καταδίωξη, είναι ικανός να κυνηγά το θήραμα για αρκετές ώρες μέχρι να το ξετρυπώσει, τόσο μάλιστα που πολλές φορές το θήραμα κουράζεται και έτσι το συλλαμβάνει.
Ο Ελληνικός Ιχνηλάτης κυνηγά όλα τα τριχωτά θηράματα, εφόσον εκπαιδευτεί, αλλά είναι ιδιαίτερα προικισμένος στην ιχνηλασία και στην καταδίωξη του λαγού χωρίς να υστερεί και στο κυνήγι του αγριόχοιρου μιας και η τόλμη σε συνδυασμό με την ευελιξία και την εξυπνάδα είναι χαρίσματα της φυλής του.
Γενικά χαρακτηριστικά
Μετρίου μεγέθους, με κοντό τρίχωμα και τραχύ στην αφή, με μαύρο και σκούρο πορτοκαλί χρώμα, ενώ πολλές φορές έχει δύο άσπρα σημάδια στο στήθος. Είναι αρκετά ευκίνητος, δυνατός, ρωμαλέος, ζωηρός και πολύ έξυπνος. Το σώμα του είναι δυνατό και μυώδες, αλλά ποτέ δεν υπερβαίνει τα κιλά του επειδή τον διακρίνει η υπερκινητικότητα και η επιμονή.
Είναι ένας εξαιρετικά αφοσιωμένος σκύλος, πολύ ευγενικός στους τρόπους του, φιλικός και στοργικός. Πληγώνεται όταν νιώθει ότι τον παραμελούν, ενώ είναι δύσπιστος και καχύποπτος με τους ξένους ανθρώπους. Στην εκπαίδευση χρειάζεται αρκετά μεγάλη υπομονή, δεν δέχεται τη σκληρή τιμωρία και του αρέσει η επιβράβευση.
Ύψος-Βάρος
Το ύψος στο ακρώμιο είναι γύρω 47-55 cm για το αρσενικό και 45-53cm για το θηλυκό με ανοχή +/- 2cm. Το βάρος είναι περίπου 17-20kg.
Κεφάλι
Μακρύ, με συνολικό μήκος τα 4,35 δέκατα του ύψους στο ακρώμιο. Το πλάτος του κρανίου δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από το μισό του συνολικού μήκους του κεφαλιού και ο συνολικός κεφαλικός δείκτης να είναι μικρότερος από 50. Το μήκος του κρανίου είναι ίσο η λίγο μικρότερο από το μήκος της μουσούδας με σχήμα πλατύ. Το μέτωπο είναι σχεδόν πλατύ με μεσαίες αυλακώσεις, όχι πολύ έντονες. Το τόξο των φρυδιών είναι ψηλά.
Τα μάτια είναι χρώματος καφέ, με έξυπνη έκφραση. Έχουν κανονικό μέγεθος, χωρίς να είναι βαθιά τοποθετημένα ή να προεξέχουν. Η μουσούδα είναι ίσια ή λίγο κυρτή στα αρσενικά. Η μύτη στη γραμμή της μουσούδας προεξέχει της κάθετης γραμμής του χείλους. Τα ρουθούνια είναι ανοιχτά. Η μύτη κατά προτίμηση μαύρη ή καφέ- καστανή. Χείλια κανονικά, σχετικώς ανεπτυγμένα. Σαγόνια δυνατά με πολύ καλή εφαρμογή μεταξύ τους. Αυτιά μεσαίου μεγέθους σχεδόν το μισό μήκος του κεφαλιού. Είναι τοποθετημένα ψηλά , πάνω από τα ζυγωματικά τόξα. Είναι επίπεδα, στρογγυλά στο άκρο τους και κρέμονται κάθετα.
Σώμα (Κορμός)
Το μήκος του σώματος είναι 10% μεγαλύτερο από το ύψος στο ακρώμιο. Τα πλευρά είναι ελαφρά ανερχόμενα. Λαιμός δυνατός, μυώδης, χωρίς προγούλι. Θώρακας καλά αναπτυγμένος βαθύς, μέχρι το επίπεδο του αγκώνα. Πλάτη μακριά και ίσια. Κοιλιά ισχνή, λεπτοκαμωμένη και ανεβασμένη. Καπούλια μακριά, πλατιά , μυώδη, ελαφρώς κοντά. Μπροστινά άκρα ίσια από μπροστά και σε προφίλ, μυώδη και γερά. Μηροί με μάκρος, δυνατοί μυώδεις. Τα πόδια είναι πλαγιαστά, μακριά, δυνατά, ενώ τα πέλματα είναι στρογγυλά και συμπαγή. Δυνατά δάκτυλα, κλειστά, σκληρές τραχίες .
Ουρά
Η ουρά του δεν είναι μακριά, φτάνει μέχρι το κότσι και είναι γυρισμένη ελαφρά προς τα πάνω. Είναι παχιά στη ρίζα, ενώ λεπταίνει σταδιακά προς το άκρο της.
Ένας άξιος Ελληνικός Ιχνηλάτης, ο οποίος κληρονόμησε και καλλιέργησε τα προσόντα της φυλής του και είναι καλά γυμνασμένος και προπονημένος, πρέπει να κατέχει και να βελτιώνει χρόνο με το χρόνο τρία βασικά χαρακτηριστικά:
α) Σωστή και γρήγορη ιχνηλασία
β) Έξυπνο και βροντερό ξεφώλιασμα
γ) Ατελείωτη δίωξη εξοντωτική για το θήραμα
Αντίθετα, σοβαρά λάθη που επιφέρουν ποινή σε αγώνες ιχνηλατών και σε κάποιες σοβαρές περιπτώσεις αποκλεισμό, είναι :
Quitting (Παραίτηση) : Η παραίτηση είναι ένδειξη αδυναμίας κυνηγετικής επιθυμίας και οκνηρίας. Περιπτώσεις που η παραίτηση οφείλεται σε σωματική κόπωση θα πρέπει να εκτιμάται διαφορετικά.
Backtracking (Πισάχναρο) : Είναι το λάθος που κάνει ο σκύλος όταν ακολουθεί τον ντορό αντίθετα απ’ την κατεύθυνση του λαγού. Εάν επιμένει για μεγάλη απόσταση ή αρκετό χρονικό διάστημα, αυτό συνεπάγεται τον αποκλεισμό του από τον αγώνα. Εάν ωστόσο αυτό συμβεί στιγμιαία ή εάν παρασυρθεί από άλλους σκύλους, κρίνεται επιεικώς.
Ghost trailing (Ψευδοιχνηλασία) : Είναι η υποκρισία του ιχνηλάτη που παρόλο ότι δεν υπάρχει ίχνος, αυτός συνεχίζει να ιχνηλατεί «ψεύτικα», μάλιστα κάποιοι ιχνηλάτες είναι αρκετά πειστικοί σ’αυτό! Ο κριτής θα πρέπει να είναι αρκετά έμπειρος για να μπορέσει να εντοπίσει τέτοιου είδους περιπτώσεις.
Running mute(Άφωνη δίωξη) : Είναι η έλλειψη κλαφουνίσματος κατά την δίωξη, όταν ο ιχνηλάτης είναι σε άμεση επαφή με το θήραμα. Είναι ένα σοβαρό ελάττωμα που επιφέρει αποκλεισμό σε αγώνες ιχνηλατών.
Τα στάνταρ του ελληνικού ιχνηλάτη καταγράφτηκαν για πρώτη φορά στα βιβλία της διεθνούς κυνολογικής ομοσπονδίας (FCI) του Οκτωβρίου του 1959 από τον μέγα κυνολόγο ΔΡ. ΣΤ. Μπασκουράκο πρόεδρου του Ελληνικού κυνολογικού ομίλου (ΕΚΟ). Σήμερα λειτουργεί ο Όμιλος Φίλων Ελληνικού Ιχνηλάτη (Ο.Φ.Ε.Ι.), ο οποίος έχει ως σκοπό την βελτίωση της φυλής, την αναπαραγωγή, αλλά και την ανάδειξη και αποκατάστασή της στη θέση που της ανήκει.
πηγη : http://www.outdoorexpo.gr
