Ποιο είναι, κατά τη γνώμη κορυφαίων ειδικών, το “ιδανικό” φυσίγγι για το βάλτο (παπιοφύσιγγο); Ιδού, ποιες είναι, κατά τη γνώμη τους, οι δέουσες προδιαγραφές και τα χαρακτηριστικά του…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΠΑΚΗΣ
(Κατασκευαστής φυσιγγίων από το 1962)
“Σχεδόν πάντα στο βάλτο συναντάμε χαμηλές θερμοκρασίες. Όμως, ένα φυσίγγι που είναι αποτελεσματικό σε θερμοκρασίες πάνω από το 0, μπορεί να μην αποδίδει σε θερμοκρασία -5 ή -10 βαθμών Κελσίου. Για τις θερμοκρασίες κάτω του 0, χρειάζονται “ειδικές γομώσεις” για αυξημένη αποτελεσματικότητα. Οι προδιαγραφές ενός τέτοιου φυσιγγίου, ως προς ένα “νορμάλ” φυσίγγι είναι: α) λιγότερα σκάγια, β) περισσότερη πυρίτιδα. Ένα καλό φυσίγγι, για τέτοιες θερμοκρασίες, πρέπει να μην υπερβαίνει τα 34 γραμμάρια σκάγια και να μην έχει λιγότερα από 32 ή 32,50 γραμμάρια, για να είναι αποτελεσματικό στα παπιά. Το ιδανικό βαλτοφύσιγγο, πάντως, πρέπει να έχει 33,5 ως 34 γραμμάρια σκάγια, για να μπορεί να αποκτήσει ικανοποιητικές αρχικές ταχύτητες χωρίς επικίνδυνες πιέσεις. Φυσίγγια με 40 γραμμάρια και συναφείς βαρύτερες γομώσεις, σε ευρωπαϊκά ή ντόπια φυσίγγια, στο βάλτο αποτυγχάνουν, κυρίως λόγω χαμηλών αρχικών ταχυτήτων. Τα σκληρά σκάγια είναι ιδανικά για φυσίγγια βάλτου, αλλά το υψηλό κόστος τα κάνει δυσεύρετα. Έτσι, περιορίζεται κανείς συχνά σε ημίσκληρα σκάγια που κι εκείνα έχουν κάποια αντίσταση στην παραμόρφωση με αποτέλεσμα, αν και τα υπόλοιπα υλικά έχουν επιλεγεί σωστά, να δίνουν τέλεια αποτελέσματα.”
ΝΙΚΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ
(Επί 20 έτη επαγγελματίας κατασκευαστής φυσιγγίων, ως ιδιοκτήτης της “NOBEL μονοπρόσωπη ΕΠΕ” και 20 προγενέστερα έτη ερασιτέχνης ιδιογομωτής)
“Κατά τη γνώμη μου, ο σωστός κυνηγός υδροβίων δεν μπορεί να κυνηγήσει αποτελεσματικά με ένα μόνο τύπο φυσιγγίων. Είναι τελείως διαφορετικό το φυσίγγι για το καρτέρι, που γίνεται σε παπιά χάραμα και σούρουπο, και τελείως διαφορετικό για το ημερήσιο καρτέρι ή το περπατητό στα κανάλια. Το πρώτο πρέπει να είναι απαραίτητα φυσίγγι διασποράς, με σκάγια το ανώτερο Νο 6 ή No 7 και γόμωση 34 γραμμαρίων. Το δεύτερο, ένα φυσίγγι 34 ως 36 γραμμαρίων, ικανό να ανταποκριθεί σε μακρινές αποστάσεις, με σκάγια το ανώτερο Νο 4. Γενικά, είμαι οπαδός των ισχυρών φυσιγγίων, που μπορούν να ανταποκριθούν και σε συνθήκες ισχυρού ψύχους, αλλά με σκάγια της μικρότερης δυνατής διαμέτρου. Κατά τ’ άλλα, πιστεύω ότι αν ένα φυσίγγι χρειάζεται αστεροειδές κλείσιμο, είναι το παπιοφύσιγγο, που χρειάζεται μεγάλες συγκεντρώσεις. Κι αυτό γιατί όσο κοντινές τουφεκιές θέλει το παπί χάραμα και σούρουπο, τόσο μακρινές βολές χρειάζεται στο ημερήσιο κυνήγι του. Και βέβαια, είναι διαπιστωμένο ότι το αστεροειδές κλείσιμο δίνει μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από το παραδοσιακό, ρελιαστό κλείσιμο, που κατά τα άλλα το συμπαθώ πολύ και το χρησιμοποιώ κατά κόρον, για άλλα, όμως, πλεονεκτήματά του.
