Stand Up Paddle (SUP)
Ακούγοντας τον όρο «Όρθια Σανιδοκωπηλασία» σου περνάνε διάφορα πράγματα από το μυαλό: βασανιστήρια, βρεγμένες σανίδες (όχι με την καλή έννοια), μάχες με τα κύματα, μια ταλαιπώρια σε γενικές γραμμές. Ακριβώς το αντίθετο από ότι είναι το SUP, δηλαδή.
Το SUP (ακούγεται πολύ καλύτερα έτσι, σωστά;), δηλαδή το Stand Up Paddle, είναι η πιο φρέσκια προσθήκη στον χώρο των θαλάσσιων αθλημάτων και, όπως θα διαπιστώσετε σύντομα, η πλέον διασκεδαστική.
Η πρώτη φορά που έμαθα για το SUP ήταν παραδόξως -ή και όχι τόσο παραδόξως, από το Hollywood, πριν από τρία περίπου χρόνια, πέφτοντας πάνω σε φωτογραφίες σταρ όπως ο Leonardo Di Caprio, η Naomi Watts, η Gwen Stefani, το μισό Hollywood λίγο-πολύ, να στέκονται όρθιοι πάνω σε σανίδες του surf και να πηγαίνουν πάνω κάτω στις παραλίες με τη βοήθεια ενός κουπιού. Δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία τότε, για την ακρίβεια είχα σκεφτεί πως είναι «άλλη μια παράξενη μόδα της showbiz που θα ξεχάσουμε σε λίγες μέρες». Όταν όμως, λίγο καιρό αργότερα, η φίλη Α. ανέβηκε σε μια παρόμοια σανίδα στην ακτή του Αλίμου και έπιασε ένα παρόμοιο κουπί, λέγοντάς μου σε κάθε ευκαιρία πώς άλλαξε η ζωή της μέσα από αυτό, το SUP κέρδισε την προσοχή μου.
Τι είναι το SUP
Το SUP είναι ένας συνδυασμός κωπηλασίας και σέρφινγκ. Είναι ουσιαστικά η ίδια τεχνική με το canoe -με την κατηγορία C1, με τη διαφορά ότι είσαι όρθιος. Αυτό σημαίνει πως, εκτός από το πάνω μέρος του κορμιού μέσω της κωπηλατικής, γυμνάζουμε και το κάτω μέρος. Είναι μια full-body γυμναστική αερόβιας μορφής. Τα γυμναστικά του οφέλη σε συνδυασμό με το ότι είναι ένα διασκεδαστικό άθλημα -λόγω του ότι είναι water sport και κοντά στη θάλασσα- το κάνουν τόσο δημοφιλές, όπως επίσης και το γεγονός πως μπορεί να το εξασκήσει ο καθένας, ανεξαρτήτως ηλικίας, βάρους, εμπειρίας κλπ.
Το SUP ξεκίνησε από κάτι τύπους στη Χαβάη οι οποίοι, είτε επειδή μερικές φορές δεν υπήρχαν μεγάλα κύματα για να κάνουν surf, είτε επειδή ήταν δάσκαλοι και έπρεπε να κυνηγούν τους μαθητές τους για να τους δείχνουν, έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να είναι πάνω στη σανίδα και να προχωράνε γρήγορα ακόμα και χωρίς κύμα. Οπότε πήραν ένα κουπί και κάπως έτσι ξεκίνησε το SUP. Βέβαια, για να είμαστε σωστοί, αυτή η τεχνική είχε ξεκινήσει εκατοντάδες χρόνια πριν στην Πολυνησία, έτσι όμως ήρθε ξανά στην επικαιρότητα.
Ένα βασικό μάθημα για αρχάριους περιλαμβάνει καταρχάς την ισορροπία. Είναι το πρώτο που θα σε απασχολήσει όταν ανέβεις για πρώτη φορά στη σανίδα, ειδικά αν δεν έχεις κάνει κάτι παραπλήσιο. Η ισορροπία είναι θέμα καθαρά σωματικό, μυϊκό, αλλά ταυτόχρονα είναι και στο μυαλό. Κάπως έτσι το SUP εκτός από το σώμα, γυμνάζει και το πνεύμα. Μόλις βρεις την ισορροπία και συνηθίσει το σώμα σου στο νερό, τότε ξεκινάς να μαθαίνεις σιγά-σιγά την τεχνική. Μετά από 3-4 μαθήματα έχεις μάθει τα βασικά και μπορείς πλέον να το εξασκήσεις και μόνος σου, χωρίς δάσκαλο». ΟΚ, ακούγεται -σχετικά- εύκολο. Και μετά, τι γίνεται; Κάνεις κουπί πάνω-κάτω στην παραλία; Όχι ακριβώς, μιας και το SUP έχει κάτι για τον καθένα.
Υπάρχουν πάρα πολλά κομμάτια του SUP: το αγωνιστικό, το fun -να πάρω τη σανίδα με την παρέα μου και να γυρνάμε τις παραλίες εξερευνώντας το βυθό- τη yoga πάνω στη σανίδα, το fitness που είναι καθαρά προπονητικό, το cross fit -για παράδειγμα, κάνουμε 100μ. SUP και μετά ισομετρικές ασκήσεις πάνω στη σανίδα, οι οποίες έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας από ότι στο έδαφος, λόγω της αστάθειας. Υπάρχει επίσης το κομμάτι του fishing, όπου βάζεις ένα καλάμι στο πίσω μέρος της σανίδας και ψαρεύεις, είτε προχωρώντας είτε μένοντας στάσιμος -και μάλιστα στην Αμερική πιάνουν γερές ψαριές, όχι αστεία. Το πιο δημοφιλές κομμάτι του SUP ωστόσο είναι το wave, όπου κάνουμε κανονικά surf με τη σανίδα, απλά το κάνουμε όρθιοι με τη βοήθεια του κουπιού.
Κάθε προπόνηση SUP κρατά μία ώρα λόγω του ότι είναι αερόβια άσκηση, οπότε είναι πολύ σημαντικό να μην είναι έχει διάρκεια μικρότερη της μισής ώρας αλλά ούτε μεγαλύτερη από 1μιση με 2 ώρες. Βέβαια έχει να κάνει και το είδος προπόνησης που επιλέγεις. Αν, για παράδειγμα, προπονείσαι για έναν αγώνα 10χλμ., αναγκαστικά θα «χτυπάς» δίωρα.
Εδώ στην Ελλάδα οι αγώνες είναι ακόμα σε χαμηλότερο επίπεδο από το εξωτερικό, της τάξης των 5-6χλμ. Αυτό όμως ίσως να είναι και καλό γιατί ο κόσμος το διασκεδάζει και παίρνουν μέρος άνθρωποι που δεν είναι αθλητές, αλλά θέλουν να έρθουν με τους φίλους τους και να συναγωνιστούν για να διασκεδάσουν και μόνο. Επίσης δεν μπαίνουν στο τριπάκι πως πρέπει να αγοράσουν τον πιο σύγχρονο εξοπλισμό, να πιεστούν να γίνουν καλύτεροι, να μην φάνε την μακαρονάδα τους και τέτοια πράγματα. Ο ανταγωνισμός είναι μεν ωραίος, αλλά χαλά τη διασκέδαση. Και η διασκέδαση που προσφέρει το SUP δεν περιορίζεται μόνο στους καλοκαιρινούς μήνες.
Το παρόν και το μέλλον του SUP στο χώρο του αθλητισμού
Το SUP έχει αποκτήσει πολλούς λάτρεις στην Ελλάδα, οι οποίοι ασχολούνται εντατικά μαζί του, συνήθως σε αγωνιστικό επίπεδο. Το πρόβλημα όμως είναι πως το SUP δεν είναι ακόμα ένα αναγνωρισμένο άθλημα. Για αυτό και οι SUP-ers αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Πλέον υπάρχει και μια κίνηση με πρωτοβουλία των αθλητών του SUP, οι οποίοι ήθελαν να ασχοληθούν πιο ενεργά με το αγαπημένο τους άθλημα. Ίδρυσαν έτσι ένα σωματείο για τους SUP-ers με το όνομα HSUPA (Hellenic SUP Association) και με στόχο να συνεργάζονται με τις ξένες ομοσπονδίες του αθλήματος. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια παγκόσμια ομοσπονδία του SUP για να το βάλει υπό την αιγίδα της, για αυτό και σε κάθε χώρα οι αθλητές συνεταιρίζονται ώστε να δημιουργούν ισχυρούς πυρήνες και να αντιπροσωπεύεται ικανοποιητικά το SUP στις διοργανώσεις, ακριβώς όπως και τα υπόλοιπα αθλήματα.
Αλλά ποια είναι η βασική τεχνική του SUP; Ποιοι είναι οι κανόνες του, που μπαίνουν τα όρια;
Ακριβώς επειδή είναι ένα πολύ νέο άθλημα, κανείς δεν έχει βρει ακόμα τη “σωστή” τεχνική… Εξελίσσεται συνεχώς, μέρα με τη μέρα, και αυτή είναι και η μαγεία του.
