Του Γ. Δ.
Πολλά από τα κυνηγετικά μας ένστικτα βρίσκονται σε ύπνωση, λόγω των περιορισμών που μας επιβάλλονται στην πατρίδα μας, εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες-κυνηγούς.
Φανταστείτε πώς αισθάνεται ο οδηγός ενός Zastava όταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες κρατάει στα χέρια του τα κλειδιά μιας ολοκαίνουργιας Ferrari modena. Έτσι μπορείτε να καταλάβετε πώς αισθάνθηκε ένας μέσος έλληνας κυνηγός που πριν λίγα χρόνια αγόραζε τις σφαίρες του από πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ (δεν πρόκειται για αστείο), βρισκόμενος ανάμεσα στα χιλιάδες κυνηγετικά προϊόντα ενός πολυώροφου κτιρίου στην Κολωνία της Γερμανίας.
Αρκετό καιρό πριν ένα περιστατικό με οδήγησε στη γερμανική μεγαλούπολη. Μετά τις αρχικές εντυπώσεις, που διαπιστώνει κανείς από τα πρώτα λεπτά της παραμονής του εκεί, όπως την καθαριότητα, την άψογη συμπεριφορά οδηγών και πεζών, το ύψος των… Γερμανίδων και άλλα πολλά, θέλησα να επισκεφτώ ένα κατάστημα με κυνηγετικά είδη. Μετά τις κατάλληλες οδηγίες, το τραμ με άφησε 100 μέτρα από την πόρτα του καταστήματος. Έως εκείνη τη στιγμή δεν είχα φανταστεί τι θα ακολουθούσε. Η βιτρίνα με τσεκούρια, μαχαίρια και γιλέκα, δεν μου έδωσε την εντύπωση κάτι διαφορετικού από τα ελληνικά δεδομένα. Και η πόρτα άνοιξε!
Η μέρα με τη νύχτα…
Ένας καινούργιος κόσμος. Χιλιάδες κυνηγετικά προϊόντα που, για τα δεδομένα της πατρίδας μας, έμοιαζαν εξωπραγματικά. Εδώ, βέβαια, πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι σημαντικό. Η νομοθεσία της χώρας μας σχετικά με την άσκηση θήρας είναι πολύ διαφορετική από την αντίστοιχη άλλων κρατών. Έτσι είναι απολύτως λογικό να μην πωλούνται στα ελληνικά καταστήματα αξεσουάρ για ραβδωτά όπλα, τόξα, διόπτρες και τόσα άλλα. Μέσα από αυτή τη μικρή παρουσίαση θα καταλάβουμε πόσα πολλά από τα κυνηγετικά μας ένστικτα βρίσκονται σε ύπνωση λόγω των περιορισμένων μέσων που μας προσφέρονται στην πατρίδα μας. Σίγουρα και με ένα Zastava μπορείς να ταξιδέψεις, όμως η απόλαυση της οδήγησης μιας Ferrari είναι πολλά παραπάνω από μια απλή μετακίνηση. Σκεφτήκατε ποτέ την πετυχημένη βολή ενός αγριογούρουνου στο απέναντι βουνό από 400 μέτρα μακριά;
Όπλα κάθε λογής
Το πρώτο πράγμα που τράβηξε την προσοχή μου ήταν τα ρούχα. Πέρα από τις στολές παραλλαγής που έχουμε και εδώ, με παραξένεψε ότι υπήρχαν και ρούχα που κάλλιστα θα μπορούσαν να φορεθούν όχι μόνο στον κυνηγότοπο αλλά και έξω. Δεν ξέρω αν στους κυνηγότοπους της Γερμανίας δεν υπάρχουν λάσπες ή απλά το επιβάλλει το prestige, αλλά οι κυνηγοί εκεί προτιμούν πιο light ένδυση. Και να φανταστούμε ότι στην Ελλάδα δεν είναι λίγες οι φορές που συναντάμε κυνηγούς με ένδυση… καπνοδοχοκαθαριστή.
Στη συνέχεια βρέθηκα σε μια μεγάλη αίθουσα με όπλα. Εκεί ήταν που άρχισα να “ματώνω”. Πλαγιόκαννα, super poze, ραβδωτά τουφέκια, πολεμικά τουφέκια, ραβδωτά δίκαννα, ραβδωτά τρίκαννα, επαναληπτικές καραμπίνες, εμπροσθογεμή, μέχρι και όπλα αντίκες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκονταν καλογυαλισμένα στους οπλοβαστούς με κρεμασμένα καρτελάκια όπου σε πολλές περιπτώσεις αναγράφονταν τιμές που συναγωνίζονταν αυτές ενός κτηματομεσιτικού γραφείου του Κολωνακίου.
Όρεξη να’ χεις να θαυμάζεις
Επειδή, όπως λένε, το μάτι ”πέφτει” πρώτα στα ακριβά, τα Holland & Holland ήταν τα πρώτα όπλα που είδα. Σε μια υπέροχη βιτρίνα, με την πολυτέλεια να είναι διάχυτη στο χώρο, τα όπλα έμοιαζαν με εκθέματα μουσείου. Μόνο τα κοιτάς, τα θαυμάζεις, δεν τα αγγίζεις, και προς Θεού, το μυαλό σου να μην πάει στο κακό: ΔΕΝ τα αγοράζεις. Τα εκθέματα των μουσείων, άλλωστε, δεν αγοράζονται.
Στη συνέχεια, ένα πλαγιόκαννο Famars και φυσικά τα γερμανικής παραγωγής Merkel. Πραγματικά αριστουργήματα, δείγματα εξαίρετης δουλειάς και επιπέδου ποιότητας υλικών. Προχωρώντας παρακάτω, αφού γλίτωσα το εγκεφαλικό, είδα και τα ”δικά” μας όπλα. Γνωστές και καλές μάρκες, που χρησιμοποιούν στην πλειονότητά τους οι έλληνες κυνηγοί, τώρα φάνταζαν μπροστά μου σαν σφεντόνες και φυσοκάλαμα.
Του κόσμου τα περίεργα
Δεν έλειπαν βέβαια και τα περίεργα. Όπλα με τρεις κάννες, με δυνατότητα επιλογής διαμετρήματος της κάθε μιας. Ακόμη, ειδικά αξεσουάρ, μία πρόσθετη εσωτερική κάννη που μειώνει το διαμέτρημα και μετατρέπει ένα απλό 12άρι δίκαννο, σε 16άρι, σε ραβδωτό τουφέκι, ακόμη και σε φλόμπερ!
Από την τεράστια γκάμα των όπλων δεν έλειπαν βέβαια και τα ραβδωτά τουφέκια. Τα CZ, τα Ruger, Sauer, Merkel και Mannlicher είναι λίγες από τις μάρκες που πραγματικά γοητεύουν με τη δύναμή τους. Ικανά να καταβάλουν από αγριογούρουνο μέχρι ελέφαντα. Όπλα που στην Ελλάδα απαγορεύεται η χρήση τους (δεν ξέρω για ποιο λόγο) χαρίζουν ανεπανάληπτες στιγμές κυνηγετικού πάθους στους Γερμανούς.
Ακολουθούσαν περίεργα όπλα, βγαλμένα από τα Western της άγριας Δύσης, εμπροσθογεμή τουφέκια των περασμένων αιώνων από διάφορες χώρες, μέχρι και αυθεντικά ιστορικά πολεμικά τουφέκια.
Τα αξεσουάρ
Αυτό όμως που πραγματικά έκλεψε την παράσταση ήταν τα αξεσουάρ. Ένα όπλο, όσο ακριβό και να είναι, είναι απλά ένα όπλο. Αυτό που με έκανε να καταλάβω τη διαφορά ανάμεσα στους άλλους Ευρωπαίους και στους Έλληνες κυνηγούς είναι τα αξεσουάρ. Όλα αυτά, δηλαδή, τα βοηθητικά αντικείμενα για το κυνήγι που αποδεικνύουν ότι εκεί δεν νοιάζονται απλά για να γεμίσουν την τσάντα, όπως δυστυχώς κάνουν αρκετοί Έλληνες, αλλά να νιώσουν πραγματικοί κυνηγοί που σέβονται το θήραμα. Γιατί στο κυνήγι δεν πρέπει να απολαμβάνεις και να αναπολείς μόνο τη στιγμή μιας πετυχημένης τουφεκιάς. Είναι και τόσα άλλα που μπορούν να συμπληρώσουν αυτή τη στιγμιαία απόλαυση και πραγματικά να δώσουν άλλες διαστάσεις και όρια σε αυτό που λέμε ”ναι, κυνηγάω”.
Είδατε ποτέ σε κυνηγετικό κατάστημα να πωλούν μηχανή που φτιάχνει κιμά και λουκάνικα, με κρέας βέβαια από κυνήγι; Είδατε ποτέ σε κυνηγετικό κατάστημα μηχάνημα για την κατασκευή κυνηγετικών τροπαίων από κέρατα, δόντια, λαγοπόδαρα κ.τ.λ.; Είδατε σε κυνηγετικό κατάστημα μηχανή κατασκευής σκαγιών για τα φυσίγγια; Κι αν αυτά ακούγονται παράξενα, τι θα λέγατε για τα μπουκαλάκια με ειδικό υγρό που μυρίζει όπως το κάθε θήραμα! Πρόκειται για τις μυρωδιές θηραμάτων -λαγός, αγριογούρουνο, μπεκάτσα και αλλά- που τις χρησιμοποιούν για την εκπαίδευση των σκύλων. Κάτι που φυσικά θα ήταν πολύ χρήσιμο και για τα ελληνικά δεδομένα.
Πέρα όμως από τα μπουκαλάκια με τις μυρωδιές για την εκπαίδευση των κυνηγετικών σκύλων, υπήρχαν και άλλα που περιείχαν ειδικά υγρά και πάστες αλατιού για την προσέλκυση των θηραμάτων. Αν κατάλαβα καλά από τα σπασμένα αγγλικά της πωλήτριας, πρόκειται για ορμόνες θηλυκού γένους θηραμάτων που προσελκύουν με τη μυρωδιά τα αρσενικά άτομα. Δεν βρίσκω ιδιαίτερα αθλητικά και ευγενή τα παραπάνω μέσα, ωστόσο αν κυνηγάς με τόξο, ίσως να βοηθά.
Επιστροφή στην πραγματικότητα
Ξανά πίσω στα ελληνικά δεδομένα. Πραγματικά δεν ξέρω αν τα παραπάνω μέσα θα ήταν χρήσιμα ή αν θα χρησιμοποιούνταν ορθολογιστικά στη χώρα μας. Η σκέψη ενός κυνηγού με αγροτικό φορτωμένο με το σκυλόκουτο και δύο βαρελάκια ορμόνης, με κάνει από τη μια να γελάω για το ”μεγαλείο” του ελληνικού πνεύματος και από την άλλη να εξοργίζομαι με την απληστία και την ανοησία ορισμένων. Ακόμη και έτσι, στην πατρίδα μας, με τα πολύ περιορισμένα μέσα για την άσκηση της θήρας, μερικοί ανόητοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν κράχτες, νυχτερινούς προβολείς και τόσα άλλα παράνομα μέσα που ξεπερνούν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας.
Σκεφτείτε τι θα γινότανε αν είχαμε και περισσότερα ”βοηθήματα” για την άσκηση θήρας…
Ο κυνηγός είναι κυνηγός στην Γερμανία με σεβασμό στο θήραμα και στον εαυτό του.Εκπαιδευμένος σωστά με μήνες και πολλές χιλιάδες ευρώ έξοδα για την προετοιμασία του για να πάρει την άδεια θήρας.Ο Γερμανός κυνηγός είναι επαγγελματίας και έχει μια περιοχή στην ευθύνη του και είναι υπεύθυνος για την ευημερία των ζώων σε αυτήν.Ο Γερμανός κυνηγός δεν πήρε την άδεια θήρας σε ένα πρωινό σε μια παράγκα με χωρίς να έχει ιδέα από κυνήγι και πέρασε μόνο και μόνο για να τσεπώνουν οι κυνηγετικοί σύλλογοι τα ευρώ.Ο Γερμανός κυνηγός έχει δίκαια όλα αυτά στην διάθεση του γιατί ξέρει να τα χρησιμοποιεί σωστά