Δεν είναι λίγοι οι κυνηγοί που το «στερητικό σύνδρομο» του κυνηγίου τους μετατρέπει στη «νεκρή» περίοδο σε συστηματικούς μετόχους της κυνηγετικής παρέας, φανατικούς συζητητές των κυνηγετικών δρώμενων, ερασιτέχνες εκπαιδευτές σκύλων, επιμελείς ιδιογομωτές φυσιγγίων, φανατικούς θεατές κυνηγετικών βιντεοταινιών ή συχνούς θαμώνες οπλουργείων. Ιδού, όμως, τι πρέπει να προσέξουμε στην πράξη, προφυλάσσοντας οι ίδιοι το όπλο και τον εαυτό μας από "κακοδαιμονίες" και ατυχήματα.
Πολλοί κυνηγοί, προσπαθώντας να ξεχάσουν τον «πόνο» τους, επιδίδονται στο ψάρεμα, στις εκδρομές και σε οτιδήποτε μπορεί να τους κρατήσει για λίγο ακόμη μακριά από το κυνηγετικό πάθος τους, που έτσι και αλλιώς για ένα ολόκληρο εξάμηνο παραμένει ανικανοποίητο. Αυτοί οι τελευταίοι είναι που αναβάλλουν συνήθως την επίσκεψη στον οπλουργό, ακόμη και όταν τα συμπτώματα του όπλου τους κραυγάζουν υπέρ της πραγματοποίησής της. Όμως, σε κάθε περίπτωση, ακόμη και την τελευταία στιγμή, προφταίνουμε να επαληθεύσουμε τη λαϊκή ρήση «ποτέ δεν είναι αργά». Ποιες είναι όμως εκείνες οι επεμβάσεις που είναι απαραίτητες πριν την έναρξη, ποιες εκείνες που «σηκώνουν» αναβολή και ποιες εκείνες που είναι προτιμότερο να περιμένουμε το τέλος της κυνηγετικής περιόδου για την πραγματοποίησή τους;
Συνταγολόγιο πρόληψης και θεραπείας
Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να υπενθυμίσουμε τα εξής, εν είδει συνταγολογίου άμεσης πρόληψης και θεραπείας. Αποστολή της πρώτης βολής της κυνηγετικής περιόδου είναι να μας χαρίσει κάποιο τρυγόνι ή κάποιο ορτύκι και σε καμία περίπτωση να… αφαιρέσει το λάδι που έχει απομείνει στο εσωτερικό της κάννης από το τελευταίο καθάρισμα της προηγούμενης κυνηγετικής περιόδου. Είναι γεγονός ότι βλητικά ελάχιστα επηρεάζει ένα λεπτό φιλμ λαδιού στο εσωτερικό της κάννης. Όμως, τα κατάλοιπα που θα δημιουργηθούν από την πρώτη τουφεκιά, μαζί με το ελάχιστο λάδι που αυτή δεν θα καταφέρει να αποβάλει, δημιουργούν και οξειδωτικά κατάλοιπα και συγκολλητικές τάσεις στα τοιχώματα της κάννης. Γι’ αυτό καλό είναι να σκουπίζουμε το εσωτερικό της κάννης προληπτικά, πριν το κυνήγι.
Λίπανση εξωτερικών μερών
Αντιθέτως, τώρα είναι καλό να επαναλαμβάνουμε πριν την πρώτη κυνηγετική εξόρμηση, τη λίπανση του εξωτερικού μέρους των καννών, της μπάσκουλας και του υποφυλακτήρα της σκανδάλης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ιδρώτας αποτελεί μαζί με τους χυμούς των εσπεριδοειδών, το αίμα των θηραμάτων, το ρετσίνι κάποιων φυτών (π.χ. του αλμυρικιού) και το υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό, τους πλέον οξειδωτικούς παράγοντες για το ατσάλι των όπλων. Και βέβαια είναι απίθανο να μην έρθει σε επαφή το όπλο μας, πρώτη μέρα Αυγουστιάτικου ή, φέτος, Σεπτεμβριανού κυνηγίου, με ιδρώτα.
Γρήγορη και αργή βαφή
Μία κάννη που από την πολυκαιρία έχει κατά τόπους απολέσει το χρώμα της δεν μπορεί πάντα να περιμένει για καιρό την εκ νέου βαφή της. Η βαφή των καννών, είτε πρόκειται για γρήγορη «χημική» βαφή, είτε για την ποιοτική «αργή» βαφή, αποτελεί στην ουσία προϊόν ελεγχόμενης σταδιακής οξείδωσης που «θωρακίζει» το μέταλλο απέναντι στην οξειδωτική δράση διαφόρων παραγόντων. Η απώλεια, λοιπόν, της βαφής προάγει οξειδωτικές διαδικασίες, που συνήθως οδηγούν στη σταδιακή αποδόμηση μετάλλου και τη συνακόλουθη φθορά των καννών. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, τα ιδρωμένα χέρια μας είναι εγκληματικό να έρχονται σε επαφή με «ξεβαμμένες» κάννες ή μπάσκουλα. Η προσφυγή, λοιπόν, στον οπλουργό για βαφή γίνεται επιτακτική πριν την κυνηγετική περίοδο. Και ένα μυστικό! Μην πιέζετε ποτέ χρονικά τον οπλουργό στη βαφή των καννών. Η «αργή» βαφή μπορεί εμφανισιακά να διαφέρει ελάχιστα από τη «γρήγορη, χημική» βαφή, αλλά απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο και κόπο, προσφέροντας στις κάννες πολλαπλάσια προστασία.
Κάννη και κλειδιά
Μία ραγισμένη στάμνα μπορεί να συνεχίσει να κουβαλάει νερό, αλλά πάντα θα κινδυνεύει να σπάσει. Γι’ αυτό αν το όπλο που αποκτήσατε από κάποιο συγγενή, κυνήγησε αποδοτικά την προηγούμενη κυνηγετική περίοδο, παρά τις σημαντικές διαβρώσεις στο εσωτερικό της κάννης του, δεν σημαίνει ότι είναι ακίνδυνο. Και βέβαια, η συμβολή ενός έμπειρου οπλουργού στη διάγνωση της βαρύτητας του προβλήματος μπορεί να μας προλάβει από δυσάρεστες εκπλήξεις. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το «κούνημα» στα κλειδιά ενός παλιού όπλου. Χρειάζεται πάντα έλεγχο πριν από τη χρήση.
Ραγισμένο κοντάκι
Ένα ραγισμένο κοντάκι δεν ξέρουμε ποτέ πότε θα σπάσει. Η μακροζωία του εξαρτάται από τη θέση του ραγίσματος, το βάθος του, την κατεύθυνσή του (τη θέση του ως προς τον επιμήκη άξονα του όπλου) και την ποιότητα του ξύλου (πυκνότητα και διάταξη των νερών του). Και βέβαια είναι πολύ κρίμα να μας αφήσει χρόνους στην πιο όμορφη στιγμή της πρώτης μέρας της έναρξης. Δεν είναι πάντα απαραίτητη η αντικατάσταση ενός σπασμένου κοντακιού. Όμως ο οπλουργός είναι εκείνος που θα αποφανθεί αν μια επιμελής επισκευή με καβύλιες και κόλλα μπορεί να δώσει παράταση ζωής σε ένα κοντάκι. Τα πάντα εξαρτώνται και εδώ από τη θέση του ραγίσματος και από τις δυνάμεις που ασκούνται εκεί κατά τη βολή.
Ποιοτικό σέρβις
Όλοι μας έχουμε ακούσει τον όρο «Σέρβις στο όπλο», αλλά ελάχιστοι από μας κατανοούμε τη σημασία του. Συνήθως ως σέρβις υπονοούμε οποιαδήποτε επισκευή χρειαστεί να κάνουμε στο όπλο. Στην πραγματικότητα το σέρβις του όπλου δεν σχετίζεται με την επισκευή, αλλά όπως σε κάθε άλλο μηχάνημα, με τη συντήρηση που περιοδικά απαιτείται για την εύρυθμη λειτουργία του. Για παράδειγμα, ο σωστός καθαρισμός στο εσωτερικό της μπάσκουλας ενός δίκαννου, ο έλεγχος και η ρύθμιση των εξολκέων κ.ο.κ., είναι εργασίες που δεν γίνονται εύκολα από το μέσο κυνηγό. Απαιτείται, λοιπόν, ανά μακρά, αλλά τακτά χρονικά διαστήματα η προσφυγή στον οπλουργό γι’ αυτά. Ένα δίκαννο ή ένα αυτογεμές είναι καλό να υφίσταται ένα τέτοιο σέρβις μία φορά κάθε τρία ως πέντε χρόνια, ανάλογα βέβαια με την ποιότητα κατασκευής του και με τη χρήση που του κάνουμε. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά τα σέρβις αποκάλυψαν κάποιες φορές σοβαρότατες αβαρίες (π.χ. ραγισμένα κλείστρα σε αυτογεμή), που έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή του ιδιοκτήτη του όπλου, χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει.
Το ελαστικό πέλμα
Αν έχουμε αποφασίσει την τοποθέτηση ελαστικού πέλματος στο κοντάκι του όπλου μας, δεν υπάρχει ιδανικότερη περίοδος από την έναρξη του κυνηγίου για να εγκαινιάσουμε μια τέτοια προσθήκη. Είναι γεγονός ότι το πιο οδυνηρό λάκτισμα το βιώνουμε τις ζεστές μέρες της έναρξης και ένα λειτουργικό ελαστικό πέλμα αποτελεί βάλσαμο σε ένα καλό πρωινό κυνήγι τρυγονιού.
Πολύτιμες βελτιώσεις
Υπάρχουν κάποιες επεμβάσεις που αφορούν βελτιώσεις και όχι επισκευές του κυνηγετικού όπλου. Αυτές μπορούν να προγραμματιστούν σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή, χωρίς πίεση και άγχος. Τέτοιου είδους επέμβαση είναι οι οπές εκτόνωσης, που κατασκευάζονται λίγο πριν τα στόμια των καννών, για μείωση του φαινομένου αναπήδησης της κάννης και βελτίωση των κατανομών. Το γνωστότερο σε όλους μας ως «porting» μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή, αλλά προσωπικά θα απέφευγα τις τελευταίες μέρες πριν την έναρξη του κυνηγίου. Θα προτιμούσα μια πιο ήσυχη περίοδο, που και ο οπλουργός θα είχε το χρόνο να βάλει όλο το μεράκι και την προσοχή του και εγώ δεν θα βιαζόμουν για την παραλαβή του όπλου.
Οι χρονοβόρες επεμβάσεις
Υπάρχουν όμως και κάποιες επεμβάσεις στα όπλα, για τις οποίες δεν ενδείκνυται η έναρξη της κυνηγετικής περιόδου. Είναι σαφώς προτιμότερο να τις αναβάλει κανείς για τη λήξη της κυνηγετικής περιόδου. Τέτοιες επεμβάσεις είναι οι ιδιαίτερα χρονοβόρες για τον οπλουργό, που δεν προλαβαίνει να τις πραγματοποιήσει λίγες μέρες πριν την έναρξη και που η συντόμευσή τους θα είχε ως αποτέλεσμα την ποιοτική έκπτωση του αποτελέσματος. Χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιας επέμβασης είναι η στιλπνή βαφή λινελαίου στο κοντάκι και την πάπια του όπλου, ένα φινίρισμα ιδιαίτερα προστατευτικό και όμορφο για τα ξύλινα μέρη, που όμως απαιτεί χρόνο η εφαρμογή του και επιπλέον δεν είναι ό,τι καλύτερο, αμέσως μετά την αποπεράτωσή του, να έρθει σε επαφή με τα ιδρωμένα χέρια του κυνηγού.
