O σκοπευτής δεν χρειάζεται πολλά “φυσικά χαρίσματα” για να είναι ανταγωνιστικός όπως π.χ. «να είναι πολύ ψηλός» για το μπάσκετ, ή «πολύ ελαστικός» για την ενόργανη γυμναστική. Κατά τη γνώμη μου, ο καθένας μπορεί να γίνει ανταγωνιστικός σκοπευτής, διατηρώντας μια εξισορροπημένη ζωή, και εξασκώντας τα παρακάτω προσόντα.
ΑΣΚΗΣΗ: Η σκοποβολή είναι άθλημα που απαιτεί μάλλον ψυχικά πάρα σωματικά χαρίσματα, όμως χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο σκοπευτής δεν χρειάζεται να γυμνάζεται, απεναντίας, όπως για κάθε αθλητή η άσκηση είναι απολύτως απαραίτητη! Για τον σκοπευτή παίζει μεγάλο ρόλο να έχει πολύ καλό καρδιαγγειακό-αναπνευστικό και υπάκουο νεύρο-μυϊκό σύστημα, έτσι ώστε να μπορεί να είναι στιβαρός υπακούοντας ταυτόχρονα στην εντολή της χαλάρωσης.
ΥΠΟΜΟΝΗ. Είναι βασική αρετή που πρέπει να διαθέτει ένας σκοπευτής, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που θα χρειαστεί να περιμένει. Παραδείγματος χάριν θα πρέπει να περιμένει να σταματήσει ο αέρας για να ρίξει μια σφαίρα, η να σταθεροποιηθεί η κόρη του ματιού από την αυξομείωση σε περίπτωση ξαφνικής αλλαγής φωτισμού, θα πρέπει να επιβραδύνει ή να διακόψει τη βολή όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά κ.α. Με υπομονή μπορούμε να ασκηθούμε στο ρυθμό της καθημερινότητας αντιμετωπίζοντας το καθετί.
ΕΠΙΜΟΝΗ. Λίγα μπορεί να πετύχει κανείς χωρίς επίμονή. Θα χρειαστεί όταν θα έρθουν οι αποτυχίες που καμιά φορά μπορεί να είναι και απανωτές. Κανένας σκοπευτής δεν έχει τις καλές του επιδόσεις στη τσέπη, άλλωστε οι καλές επιδόσεις ιδιαίτερα στα τουφέκια δεν εξαρτώνται μόνο από τον σκοπευτή, αλλά και σε πολλούς εξωγενείς παράγοντες που μπορούν να τον υποχρεώσουν σε αποτυχία (έστω και αν αυτός βρισκόταν σε πολύ καλή κατάσταση). Για αυτούς τους παράγοντες θα αφιερώσουμε ολόκληρο κεφάλαιο στο μέλλον.
ΗΡΕΜΙΑ. Ο ήρεμος χαρακτήρας πλεονεκτεί του νευρικού, γιατί δεν είναι λίγες οι καταστάσεις στη διάρκεια ενός αγώνα που δημιουργούν εκνευρισμό. Μπορεί κάποιοι να μιλούν από πίσω μας μεγαλόφωνα, μπορεί ο διπλανός μας σκοπευτής να χτυπιέται για μια κακή βολή, μπορεί μια σφαίρα να πάει άσχημα ενώ τη ρίξαμε καλά, μπορεί ένας σχολαστικός κριτής να πλησιάσει πολύ κοντά εν ώρα βολής ελέγχοντας τη νομιμότητα μας, μπορεί να κολλήσει το μηχάνημα που αλλάζει το στόχο κ.α. Εδώ μόνο η ηρεμία θα μας σώσει. Ο σκοπευτής πρέπει να θεωρεί δεδομένο ότι τα ερεθίσματα θα έρθουν, και θα πρέπει να είναι έτοιμος να τα διαχειριστεί με ψυχραιμία. Αν παρόλα αυτά ο εκνευρισμός έρθει, ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα για μερικές βαθιές αναπνοές θα βοηθήσει αρκετά να γυρίσουμε πίσω σε ήρεμη κατάσταση. Ο θυμωμένος νους δεν διαφέρει πολύ από τον μεθυσμένο, και εμείς χρειαζόμαστε ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ.
ΤΑΞΗ . Στα προσόντα προσθέτω και τη «τάξη». Λένε πως αν είναι κάποιος τσαπατσούλης απτά γεννοφάσκια του, είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατον να γίνει νοικοκύρης. Ένας ολοκληρωμένος σκοπευτής τυφεκίων όμως, έχει πάρα πολλά πράγματα εκτός από το όπλο του και έτσι πρέπει να:
ξέρει τι έχει και που βρίσκεται το καθετί.
φροντίζει για την καθαριότητα του όπλου και του ιματισμού του.
επισκευάζει ή και να αντικαθιστά τα φθαρμένα είδη.
διατηρεί με συνέπεια ημερολόγιο σκοποβολής, στο οποίο θα καταγράφει: προπονήσεις, αγώνες, αποτελέσματα, εμπειρίες, λάθη, κτλ.
Ένας εξοπλισμός σε τάξη, μας δίνει την αίσθηση της ηρεμίας, και το πιο βασικό, μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε το προπονητικό, η και αγωνιστικό χρόνο αποτελεσματικά εστιάζοντας στον στόχο μας, και όχι στο “ψάξιμο”.
ΑΓΑΠΗ. Η αγάπη είναι η κορωνίδα των αρετών. Είναι η μαγιά, είναι το κλειδί, είναι η προϋπόθεση για να πετύχουμε οτιδήποτε κάνουμε στη ζωή! Ευνόητο είναι, πως αν προσεγγίζουμε με αγάπη αυτό που κάνουμε ποτέ δεν βαριόμαστε, ποτέ δεν σταματάμε, ποτέ δεν αποκάμουμε. Με αγάπη δεν εστιάζεις στις δυσκολίες, κοιτάς τα όμορφα και ζεις τη χαρά της προπόνησης και της ευγενούς άμιλλας. Η σκοποβολή έχει πολλούς ανιδιοτελείς εραστές ανά τον κόσμο διότι είναι αγώνισμα που δεν προσφέρει ούτε δόξα ούτε χρήμα, γ ‘αυτό, χωρίς αγάπη, ο σκοπευτής μάλλον δεν θα πάει πολύ μακριά.
