Οι λάτρεις του ποταμού όσο πάνε και πληθαίνουν, σχεδόν κάθε μέρα βλέπεις βάρκες rafting, καγιάκ hot dog, και κάθε άλλου είδους πλωτό μέσο να κατεβαίνει το ποτάμι. Η διαρκής αναζήτηση της περιπέτειας και της μέγιστης απόλαυσης με οποιοδήποτε ασυνήθιστο τρόπο στο ποτάμι δημιούργησε το hydrospeed.
Το Hydrospeed είναι μια ειδική μικρή σχεδία κατασκευασμένη από πολυουρεθάνη σχεδιασμένη για ορμητικά νερά (ποτάμια).
Ο εκπαιδευτής σας συνοδεύει και σας μαθαίνει τα μυστικά οδήγησης στο ποτάμι. H κάθε μία από αυτές είναι δραστηριότητες για εσάς που αγαπήσατε τα σπορ του ποταμού και αναζητάτε περισσότερη αυτονομία, ευελιξία και αδρεναλίνη.
Ιστορικά στοιχεία…
Αν ακούσεις ποτέ για river boarding, river boogie ή nage en eau vive, παράτα τα λεξικά. Είναι το ίδιο πράγμα, με μία λέξη: hydrospeed. Η ουσία, όμως, δεν βρίσκεται στις ονομασίες αλλά στην ίδια τη δραστηριότητα, που σε φέρνει σε άμεση επαφή με το ποτάμι. Αυτό εξάλλου είναι το νόημα του hydrospeed και ο Ρόμπερτ Κάρλσον, ένας από τους μπαμπάδες του σπορ, το είπε σταράτα: «Ο καθένας που πηδάει στο νερό και αρπάζει έναν κορμό κάνει hydrospeed». Οι πρώτοι που έκαναν river boarding ήταν κάποιοι αδρεναλινομανείς από τη Γαλλία στις αρχές του 1970. Ως οδηγοί ράφτινγκ ήξεραν τι εστί ποτάμι και αποφάσισαν να το εξερευνήσουν με τη βοήθεια μίας σανίδας – παρόμοια με εκείνη του body board, με το οποίο οι σέρφερ έκαναν τα πρώτα τους βήματα στο κύμα. Από εκεί και πέρα, το hydrospeed γκάζωσε και οι παραλλαγές του έφτασαν μέχρι και στη Νέα Ζηλανδία, όπου η σανίδα μεταμορφώθηκε σε έναν τύπο ελκήθρου: το ripboard.
Και πώς γίνεται το hydrospeed;
Μια στόλη neoprene προστατεύει τον χρήστη από το κρύο και τις προσκρούσεις και χρησιμοποιώντας ένα ζευγάρι βατραχοπέδιλα κινούμαστε στην ροή του ποταμού και αποφεύγουμε τα πιθανά εμπόδια.
Έχοντας ως εξοπλισμό μαζί μας πλωτήρα, βατραχοπέδιλα, καλή στολή, αρκετή τρέλα αλλά και την αδρεναλίνη στο maximum κατεβαίνουμε το ποτάμι, με το κεφάλι μπροστά. Φυσικά υπάρχει αρχηγός, τον οποίο υποχρεωτικά ακολουθούμε, και ακούμε πιστά. Γίνεται briefing, και αφού μας επισημανθούν τα ρεύματα και τα επικίνδυνα σημεία που θέλουν προσοχή, μπαίνουμε στο νερό και η διασκέδαση αρχίζει. Το σπορ αυτό απευθύνεται σε όσους έχουν προηγούμενη εμπειρία στο rafting, και αναζητούν ακόμη περισσότερη αδρεναλίνη. Ξεκινάει από τον Μάρτιο, και μέχρι τον Ιούνιο, οι καταβάσεις γίνονται πολύ ευχάριστα γιατί το νερό είναι αρκετό και δεν υπάρχει πρόβλημα με τους βράχους.
Tips
Το όπλο του hydrospeed είναι ότι η σανίδα λειτουργεί σαν τιμόνι όσο εσύ κάνεις την κούρσα σου. Συνήθως είναι φουσκωτή, φτιαγμένη από πλαστικό κι έχει δύο λαβές για να κρατιέσαι. Όλος ο πήχης σου ακουμπάει πάνω στη σανίδα μέχρι τον αγκώνα, ενώ το υπόλοιπο σώμα είναι ελεύθερο και τα πόδια δουλεύουν συνεχώς. Η φιλοσοφία του hydrospeed είναι να πηγαίνεις με τα ρεύματα. Αν είσαι όμως ολόκληρος μέσα στο νερό, θα μπορούσες να περάσεις ανώδυνα τα διάφορα εμπόδια. Συνεπώς πώς θα περάσεις ανώδυνα από βράχια, κορμούς και διάφορα άλλα που παραμονεύουν στο νερό;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι η εξής: Επειδή στο hydrospeed είσαι ο μισός έξω από το νερό, έχεις την τάση λόγω υδροδυναμικής να κοπανιέσαι σε κάθε εμπόδιο. Τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να πάρεις τη σωστή θέση από πριν.
Στη διάρκεια της κατάβασης μπορείς να τεντώνεις τα χέρια και να ανασηκώνεσαι για να ελέγχεις την κατάσταση και να βλέπεις καλύτερα. Οι αναποδιές του hydrospeed είναι να τρακάρεις με κάποιο βράχο και να αρχίσει να σε βυθίζει. Τότε θυμήσου: φέρνεις τα 2/3 του σώματος από τη μία πλευρά, οπότε το νερό χτυπάει τη μεγαλύτερη επιφάνεια του σώματός σου, σε σπρώχνει προς τα έξω και σε απελευθερώνει. Σε περίπτωση απροόπτου, οι οδηγοί που σε συνοδεύουν αναλαμβάνουν δράση.
Που μπορώ να κάνω;
Μπορεί ο Κολοράντο να είναι το όνειρο κάθε ποταμίσιου, όμως και η Ελλάδα έχει καλά σημεία συνάντησης για καταβάσεις. Βασική προϋπόθεση είναι το ποτάμι να έχει νερό κι εσύ ψυχή. Πρώτος και καλύτερος ο Άραχθος, ένα playground παντός καιρού και γούστου. Ακολουθούν ο Λούσιος στην Πελοπόννησο, με γερά περάσματα στην αρχή της κατάβασης, αλλά προσβάσιμος περίπου ένα εξάμηνο, ο Αλφειός, επίσης στην Πελοπόννησο, πιο χαλαρός και εύκολος, καθώς και ο Βοϊδομάτης, στην Ήπειρο, με τα πιο κρύα νερά κι εξαιρετικό τοπίο, δεδομένου ότι διασχίζει εθνικό δρυμό. Όσο για τον Εύηνο είναι μεν εύκολη υπόθεση, μπορείς όμως να τον κατέβεις μόνο όταν έχει νερό.
Ο ενθουσιασμός αυξάνεται με την ταχύτητα του ποταμού, αυτή η εξαιρετικά ευχάριστη περιήγηση χρειάζεται πολύ καλή φυσική κατάσταση και κυρίως δύναμη στα πόδια!!
