Υπάρχουν ποτάμια στα οποία ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει μια υπέροχη βαρκάδα, παρατηρώντας την μοναδική βλάστηση και τα πουλιά που κρύβονται στα φυλλώματα της όχθης. Υπάρχουν ποτάμια που έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας, αλλά είναι κατάλληλα για άτομα που επιθυμούν τη δράση, χωρίς απαραιτήτως να έχουν ειδικές γνώσεις του αθλήματος.
Τέλος, υπάρχουν ποτάμια με μεγάλο βαθμό δυσκολίας, με περιπετειώδη περάσματα, δίνες και καταρράκτες, που ανεβάζουν κατακόρυφα την αδρεναλίνη.
Διαδρομές Κανόε-Καγιάκ
Με μια κλίμακα βαθμών δυσκολίας από το I – VI, τα ελληνικά ποτάμια έχουν ως μέγιστο βαθμό δυσκολίας το VI.
Η δυσκολότερη διαδρομή βρίσκεται στον Αώο, από τη Βωβούσα στο ανατολικό Ζαγόρι μέχρι το πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας, μια διαδρομή 48 χιλιομέτρων. Δύσκολος θεωρείται και ο ποταμός Ερύμανθος.
Άλλα, εξίσου ξεχωριστά ποτάμια κατάλληλα για καγιάκ είναι:
Λούσιος – Αλφειός (βαθμοί δυσκολίας ΙΙ – ΙΙΙ)
Αχελώος (βαθμός δυσκολίας Ι)
Ταυρωπός (βαθμός δυσκολίας ΙΙ)
Τρικεριώτης (βαθμός δυσκολίας ΙΙΙ)
Ασπροπόταμος στα Μετέωρα (βαθμός δυσκολίας ΙΙΙ)
Αλιάκμονας (βαθμοί δυσκολίας Ι – V)
Μυλεοπόταμος (βαθμός δυσκολίας IV)
Πηνειός (βαθμός δυσκολίας Ι – ΙΙΙ)
Βοϊδομάτης (βαθμός δυσκολίας ΙΙΙ)
Αγγίτης (βαθμός δυσκολίας ΙΙ)
Νεστόριος (βαθμός δυσκολίας ΙΙ)
Καλαρρύτικος (βαθμός δυσκολίας IV)
Άραχθος (βαθμός δυσκολίας Ι – IV)
Εύηνος (βαθμός δυσκολίας ΙΙ).
Πότε:
Καλύτερη εποχή είναι από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο, ωστόσο σε κάποιους ποταμούς μπορεί να κάνει κάποιος καγιάκ όλο τον χρόνο.