Εκτός από τα περίφημα ούζα, τα αμυγδαλωτά και φυσικά τις υπέροχες παραλίες, η Μυτιλήνη μπορεί να προσφέρει αρκετά μεγάλες συγκινήσεις στους φίλους του υποβρύχιου κυνηγίου.
Του Γιάννη Δρόσου
Η καθιερωμένη από πολλούς επίσκεψη στο νησί για τις καλοκαιρινές διακοπές μπορεί να συνδυαστεί με κάποιες πολύ καλές ψαριές. Όπλα, παλάσκες, ή καλύτερα όπλα, μάσκες αναλάβετε και φύγαμε για Μυτιλήνη. Ξεναγός μας σε αυτό το ψαρευτικό αφιέρωμα είναι ο ψαροκυνηγός κ. Αχιλλέας Στεφάνου που κατάγεται από το νησί και αποκαλύπτει στο «Κ&Φ» τα μέρη που κρύβουν τους θαλασσινούς θησαυρούς του.
Για λαβράκια το χειμώνα
Ο χειμώνας είναι σίγουρα η καλύτερη εποχή για το κυνήγι του λαβρακιού, ένα ψάρι που αγαπάει ιδιαίτερα τα κρύα νερά. Η Μυτιλήνη και η Λήμνος, είναι ίσως από τα λίγα νησιά του Αιγαίου, που φιλοξενούν το υπέροχο αυτό ψάρι σε τόσους μεγάλους αριθμούς και μεγέθη. Και τα δύο νησιά βρίσκονται αρκετά βόρεια στο Αιγαίο και είναι προικισμένα με φυσικούς κόλπους. Η Λήμνος έχει τον κόλπο του Μούδρου και η Μυτιλήνη τους κόλπους της Καλλονής και της Γέρας. Το καλό με τη Μυτιλήνη είναι ότι για κάποιο περίεργο λόγο οι επαγγελματίες ψαράδες δεν εκτιμούν το λαβράκι και έτσι δεν το κυνηγούν. Η χαρά του ψαροντουφεκά.
Όπως είπε ο κ. Στεφάνου… «ξεκινώντας από τις παραλίες του Πλωμαρίου μέχρι και το Ταβάρι, στη νότια πλευρά του νησιού, όλες οι παραλίες είναι ψαρότοποι. Άλλες είναι προσβάσιμες με συμβατικό αυτοκίνητο και άλλες μόνο με τετρακίνητο, ενώ υπάρχουν και πολλές παραλίες που πηγαίνεις μόνο με σκάφος. Φυσικά, υπάρχουν λαβράκια και στις βόρειες παραλίες του νησιού αλλά είναι λιγότερα σε αριθμούς και μεγαλύτερα όμως σε μέγεθος.
Τα ψάρια που διαβιούν μέσα στους κόλπους όλο το χρόνο αρχίζουν από τα τέλη Νοεμβρίου και μέχρι τις αρχές Μαρτίου να βγαίνουν για να γεννήσουν. Η καλύτερη εποχή είναι από 15 Δεκεμβρίου μέχρι 15 Ιανουαρίου. Αυτήν την περίοδο με κατάλληλους καιρούς μπορεί να κάνεις πολύ μεγάλες ψαριές. Πιο συγκεκριμένα, η καλύτερη ώρα είναι πάνω στο γύρισμα από νοτιά σε βοριά και βέβαια όχι κοντά στα φεγγάρια που κατεβάζουν τα νερά και διώχνουν τα ψάρια. Η θερμοκρασία του νερού είναι γύρω στους 15ο C και 12οC στα στόμια των κόλπων», αναφέρει ο κ. Στεφάνου.
Ροζ… καλοκαίρι
Η καλύτερη εποχή βέβαια για υποβρύχιο ψάρεμα είναι φυσικά το καλοκαίρι.
Η Μυτιλήνη μπορεί να προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις σε αρχάριους αλλά και σε έμπειρους κυνηγούς. Γενικά μπορούμε να πούμε για τα ψάρια, ότι εκτός από τα άσπρα και τους παντελήδες που υπάρχουν σχεδόν παντού, στο νησί δεν υπάρχουν καθόλου σφυρίδες. Οι ροφοί και οι στήρες είναι λίγοι και σε βαθύτερα νερά, σε αντίθεση όμως με τα συναγρίδια που υπάρχουν σε μεγάλους αριθμούς. Επίσης, σε συγκεκριμένα μέρη και εποχές υπάρχουν μεγάλα περάσματα από μαγιάτικα και τόνους.
Σύμφωνα με τον κ. Στεφάνου «ξεκινώντας από την βόρεια και ανατολική πλευρά του νησιού από το λιμάνι στο Μπαλτζίκι μέχρι και τη Σκαμνιά (το χωριό του Στρατή Μυριβήλη) είναι ένας πολύ καλός τόπος για συναγρίδια, άσπρα, και ροφούς. Τα βάθη είναι μικρά είναι μικρός ο βαθμός δυσκολίας. Σως, στα τρία νησάκια (Τοκμάκια) που έχουν πλάκες με πολλούς σαργούς. Γενικά οι περισσότεροι κάβοι π.χ., Κόρακας και Πάλιος έχουν συναγρίδια, αλλά υπάρχουν και περιοχές που κρύβουν μερικές καλές και ρηχές ξέρες. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται σε θέματα νομιμότητας μια και το λιμενικό σίγουρα θα σας ελέγξει, αλλά προσοχή επίσης χρειάζεται και στον καιρό.
Η περιοχή έχει ιδιαίτερα καιρικά φαινόμενα και από μπουνάτσα πολλές φορές βγάζει 6αρι βοριά» τονίζει ο κ. Στεφάνου και συνεχίζει.
Η ξέρα της λάμνας
«Περίπου πέντε μίλια ανοιχτά από τη Σκαμνιά, μεταξύ Λέσβου και Τουρκίας, υπάρχει μια τεράστια ξέρα που είναι γνωστή στους ψαράδες με το όνομα Λάμνα.
Η ξέρα είναι τόσο μεγάλη που η μισή βρίσκεται στην Ελλάδα και η άλλη μισή στην Τουρκία. Το κεφάλι είναι στα πέντε μέτρα και βαθαίνει προοδευτικά. Μελανούρια του κιλού, μεγάλα κοπάδια από μαγιάτικα και πολύ μεγάλες συναγρίδες είναι τα ψάρια που κατοικούν στη λάμνα. Επίσης, οι τόνοι κάνουν έντονη την παρουσία τους σε συγκεκριμένη εποχή γύρω από τη ξέρα. Στη συνέχεια από το Μόλυβο μέχρι και τον Άναξο, που είναι τα πλέον τουριστικά κομμάτια του νησιού, δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο. Παρακάτω όμως όσο πηγαίνουμε νοτιότερα τα πράγματα αλλάζουν. Από την εύκολη γλίστρα του Γαβαθά μπορείτε να ρίξετε το σκάφος σας και να βουτήξετε σε όλους κάβους μέχρι το Συγρί. Οι κάβοι αυτοί κρατάνε πολλές και μεγάλες συναγρίδες. Προσοχή στο νησάκι μπροστά στο Συγρί γιατί είναι απαγορευμένο λόγω αρχαιολογικού ενδιαφέροντος (απολιθωμένο δάσος), σε αντίθεση με το άλλο νησάκι της περιοχής τον Καλαθούρο, που έχει ρηχά νερά με πολλά άσπρα ψάρια και λαβράκια.» λέει ο κ. Στεφάνου και συνεχίζει.
Τα πρώτα -άντα
«Στη συνέχεια, στο νότιο πλέον τμήμα του νησιού συναντάμε το χωριό Ταβάρι. Μετά το χωριό και μέχρι τον κάβο του Αγίου Φωκά, που επίσης απαγορεύεται λόγω αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, έχει λίγα και δύσκολα κομμάτια με άσπρα ψάρια. Για τους αρχάριους προτείνεται ο Γαρμπιάς, μπροστά στον κόλπο της Καλλονής που έχει φυκιάδες με πολλές κρυμμένες πέτρες με σαργούς, που δεν έχουν δει άνθρωπο στη ζωή τους. Αν βρείτε έστω και μια από αυτές σίγουρα από κάτω θα κρύβεται ένας μικρός θαλασσινός θησαυρός. Στις ίδιες φυκιάδες αλλά αρκετά βαθύτερα υπάρχουν μεγάλα φαγκριά μετά τα πρώτα… -άντα.
Ακολουθεί το γνωστό για τα ούζα του Πλωμαρίου. Μετά το χωριό και μέχρι τον κόλπο της Γέρας ψαρεύονται και οι παραλίες.
Δείξτε όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα βουνά που κατεβαίνουν στη θάλασσα και συνεχίζουν μέσα στο νερό φτάνοντας σε μεγάλα βάθη. Αν οι ικανότητες είναι μεγάλες, προτείνονται τα δύο νησάκια με το όνομα Μυρσίνια, καθώς και ένα τρίτο λίγο πιο μέσα με το όνομα Άγιος Θανάσης με πολύ βαθιά και κοφτά νερά. Στα νησιά αυτά το ψάρεμα ξεκινάει κάτω από τα 25 και είναι το μόνο μέρος του νησιού που κρατάει μεγάλες στήρες. Κατά καιρούς από τα νησάκια περνούν μεγάλα κοπάδια με μαγιάτικα. Γενικά μπορούμε να πούμε ότι το βόρειο μέρος του νησιού είναι πιο εύκολο και απευθύνεται ακόμη και σε αρχάριους, σε αντίθεση με το νότιο που τα ψάρια είναι πιο δύσκολα και πιο βαθιά.
Προσοχή όμως στον καιρό, γιατί στο νότιο μέρος του νησιού ο βοριάς που δεν ενοχλεί το ψάρεμα το απόγευμα γυρίζει σε δυτικό με έντονο κύμα που ζαλίζει και δυσκολεύει πολύ το ψάρεμα και τις μετακινήσεις με το σκάφος».
Παναγία η κρυφτή
Πέρα όμως από το ψάρεμα, η Μυτιλήνη αποτελεί έναν πολύ όμορφο τουριστικό προορισμό για όλα τα γούστα. Έτσι αν κάποιος επιθυμεί την έντονη ζωή και διασκέδαση μπορεί να επιλέξει το Μόλυβο, την Πέτρα και τον Άναξο που είναι η τουριστική ζώνη του νησιού. Αφού λοιπόν επιλέξετε τον τόπο διαμονής αξίζει να επισκεφτείτε το Πλωμάρι και να δοκιμάσετε τα ούζα του (όχι απαραίτητα τα γνωστά), με σαρδέλες Καλλονής. Επίσης αξίζει να επισκεφτεί κάποιος τη Σκαμνιά, το χωριό του Στρατή Μυριβήλη και το απολιθωμένο δάσος στο Συγρί.
Και κάτι που δεν αναφέρεται στους τουριστικούς οδηγούς. Μεταξύ του Πλωμαρίου και του Δρώτα βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της κρυφτής. Ο ναός είναι προσπελάσιμος μόνο από τη θάλασσα, από τη ξηρά χρειάζεται αναρρίχηση, και είναι ουσιαστικά κρυμμένος μέσα στην κοιλότητα του βράχου. Στον προαύλιο χώρο υπάρχει μια γούρνα που αναβλύζει ζεστό νερό μέσα από την πέτρα. Η θάλασσα έχει ένα φανταστικό γαλάζιο χρώμα και όλο το σκηνικό μοιάζει να είναι βγαλμένο από παραμύθι.
